Χρήστος Χωμενίδης (ΕΑΜ)- Μάρτυρας της Εθνικής Αντίστασης

Ο Χρήστος Χωμενίδης (1901 – 9 Μαΐου 1944) ήταν Έλληνας σοσιαλιστής, αντιστασιακός και συνιδρυτής του ΕΑΜ. Εκτελέστηκε για την αντιστασιακή του δράση. Είναι ο παππούς του λογοτέχνη Χρήστου Χωμενίδη.

Φωτογραφία από: http://www.pelop.gr/?page=article&DocID=484355
Γεννήθηκε στην Ακράτα Αχαΐας το 1901. Πολέμησε στη Μικρά Ασία. Σπούδασε κοινωνιολογία και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο εξωτερικό. Συνδέθηκε με το κίνημα των δημοτικιστών με τον Δημήτρη Γληνό και τη δεκαετία του 1920 έγινε αντιπρόεδρος του Εκπαιδευτικού Ομίλου.
Αναμίχθηκε στην πολιτική ως στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Το 1931 ήταν μέλος της τριμελούς γραμματείας του κόμματος μαζί με τους Νίκο Γιαννιό και Στρατή Σωμερίτη και μετά το 1932 ο ηγέτης του, με πρόγραμμα την προσήλωση στις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού και το πέρασμα της ελληνικής κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας σε κοινωνία σοσιαλιστική.
Σε συσκέψεις των σοσιαλιστών το 1936 υποστήριξε την ανάγκη για την δημιουργία Λαϊκού Μετώπου σε συνεργασία με το ΚΚΕ. Στην Δικτατορία του Μεταξά είχε αντιδικτατορική δράση και εκτοπίστηκε στην Κέα, στη Σέριφο και στην Ακροναυπλία. Στον πόλεμο του 1940-41 στρατεύθηκε και υπηρέτησε ως στρατιώτης.
Παντρεύτηκε την αδελφή του Δημήτρη Γληνού και απέκτησαν έναν γιό. Χώρισαν μετά από λίγους μήνες.
Δράση στην Κατοχή και εκτέλεση
Πήρε μέρος στις συσκέψεις για την ίδρυση του ΕΑΜ και υπέγραψε την ιδρυτική του πράξη ως εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας(ΣΚΕ). Κατά μια εκδοχή ήταν αυτός που επινόησε το όνομα του ΕΑΜ.
Στις συσκέψεις αυτές έθετε ζήτημα σοσιαλιστικού προγράμματος και ζητούσε να μην υπάρχει καμία συνεργασία με τους βασιλόφρονες κάτι που δεν έγινε δεκτό για να μη διασπαστεί το μέτωπο του ΕΑΜ. Το 1942 ήταν υπεύθυνος της εφημερίδας Σοσιαλιστικής Φλόγας.
Στα τέλη του 1942 σε σύσκεψη που περιφρουρούνταν από αστυνομικούς του αρχηγού της αστυνομίας πόλεων Άγγελου Έβερτ προσπάθησε να πείσει τα μέλη των σοσιαλιστών να αποχωρήσουν από το ΕΑΜ θεωρώντας ότι το ΚΚΕ μονοπωλεί τον αγώνα με αποτέλεσμα να διαγραφεί με βαρείς χαρακτηρισμούς από το κόμμα του, να διαγραφεί από το ΕΑΜ καθώς και να του επιτεθεί ανάλογα το ΚΚΕ. Επανήλθε όμως αργότερα και με εντολή της ΠΕΕΑ ορίστηκε πρόεδρος της Πελοποννησιακής Διοικητικής Επιτροπής.
Τον Απρίλιο του 1944 προσπάθησε να περάσει στην Πελοπόννησο μαζί με το στέλεχος της ΠΕΕΑ Δημήτρη Πετρίδη (οργάνωση Δημοκράτης) όπου και συνελήφθησαν μέσα στο πλοιάριο που τους μετέφερε. Κατά την φυλάκιση του κράτησε θαρραλέα στάση.
Στις 9 Μαΐου τον απαγχόνισαν στα Ψηλαλώνια Πατρών μαζί με άλλα 10 μέλη του ΕΑΜ ως κομμουνιστές για αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ.
Στην εκτέλεση ήταν παρούσα η σύντροφος του η Κλυτώ η οποία αφού έδωσε χρήματα στον νεκροθάφτη για να τον βάλει σε ατομικό και όχι σε ομαδικό τάφο, αυτοκτόνησε μετά από λίγες ημέρες.
wikipedia