Γιατί "φτύνουμε κάποιον για να μη τον ματιάσουμε";

Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν μας κάνουν μία φιλοφρόνηση τους καλούμε να μας «φτύσουν», για να μη μας ματιάσουν. Τι ακριβώς σημαίνει αυτή η κίνηση; Πως προέκυψε το να «φτύνουμε» κάποιον για να μην τον ματιάσουμε;

Καταρχάς, θα πρέπει να πούμε ότι η Εκκλησία δέχεται τη βασκανία, δηλαδή την επέμβαση του πονηρού πνεύματος και τη θεωρεί έργο του διαβόλου, η οποία, μάλιστα, σχετίζεται κυρίως με το φθόνο και τη ζήλεια.
Γι’ αυτό και η ευχή για τη βασκανία, διαβάζεται μόνο από Ιερέα, λέει μεταξύ άλλων: …απόστησον πάσαν διαβολικήν ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδο και πάσα επιβουλήν, περιέργειαν τε πονηράν και βλάβην και οφθαλμών βασκανίαν τω φθονερών ανθρώπων απο του δούλου σου ( όνομα ) και η υπο ωραιότητος ή ανδρείας ή ευτυχίας ή ζήλου ή και φθόνου βασκανίας συνέβη,…
Το φτύσιμο «να μη βασκαθείς» που συνηθίζεται από κάποιους ανθρώπους έχει ένα μυστικό νόημα.Επειδή έχει καθιερωθεί όμως, δυστυχώς περνάει απαρατήρητο…
Εκείνος που φτύνει, ασχημίζει, ρυπαίνει και βρωμίζει θα λέγαμε, την εικόνα τού Θεού που εμπεριέχεται σε κάθε συνάνθρωπό μας. Το φτύσιμο, από μόνο του, είναι μία πράξη αποδοκιμασίας στην καθημερινή μας ζωή.
Ο εμπτυσμός, που γίνεται συμβολικά στις εξορκιστικές ευχές του βαπτίσματος από τον ανάδοχο (νονό) υπέρ του βαπτιζομένου, συμβολίζει την απομάκρυνσή μας από τα έργα του διαβόλου και την σύνταξή μας με τον Χριστό.
dogma