Εορτάζοντες την 25ην του μηνός Ιουλίου

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ, Μητέρας της Υπεραγίας Θεοτόκου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 165 ΠΑΤΕΡΕΣ της Ε’ Οικουμενικής Συνόδου
Η ΟΣΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ, η Διακόνισσα
Η ΟΣΙΑ ΕΥΠΡΑΞΙΑ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΑΚΤΟΣ (ή Σάγκτος), ΜΑΤΟΥΡΟΣ, ΑΤΤΑΛΟΣ και ΒΛΑΝΔΙΝΑ
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ζελτοβόδας, ο Θαυματουργός (Ρώσος)
Ο ΑΓΙΟΣ ΗΛΙΑΣ, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης (6ος αι.)
Αναλυτικά
Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ Μητέρας της Υπεραγίας Θεοτόκου
Η Αγία Άννα, η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευΐ. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και η μητέρα της Μαρία. Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία είχε κόρη τη Σαλώμη, η δε Σοβή την Ελισάβετ. Και η Άννα την Παρθένο Μαρία. Η Αγία Άννα αξιώθηκε να έχει τη μεγάλη τιμή και ευτυχία να αποκτήσει μοναδική κόρη, τη μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Αφού η Άγια Άννα απογαλάκτισε τη Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε στο Θεό τη δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά. Διότι ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαίωσε ότι “οι δίκαιοι εις ζωήν αιώνιο άπελεύσονται”1. Οι δίκαιοι, δηλαδή, θα μεταβούν για να απολαύσουν ζωή αιώνια.
1. Ευαγγέλιο Ματθαίου, κε’ 46.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ζωήν την κυήσασαν έκυοφόρησας, Άγνήν Θεομήτορα, Θεόφρον Άννα· διό προς λήξιν ουράνιον, ένθα ευφραινομένων, κατοικία εν δόξη, χαίρουσα νυν μετέστης, τοις τιμώσι σε πόθω, πταισμάτων αιτουμένη ίλασμόν, άειμακάριστε.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 165 ΠΑΤΕΡΕΣ της Ε’ Οικουμενικής Συνόδου
Στα χρόνια του Βασιλιά Ιουστινιανού Α’ το έτος 535, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν ο Άνθιμος ο Τραπεζούντιος, που υποστήριζε τις αιρετικές θεωρίες του Ευτυχούς. Έτσι απομακρύνθηκε από τον Πατριαρχικό θρόνο και αντ’ αυτού χειροτονήθηκε Πατριάρχης, από τον τότε Πάπα Ρώμης Αγαπητό, ο Πρεσβύτερος της Εκκλησίας στην Κων/πολη Μηνάς. Με την αφορμή λοιπόν αυτή, επαναστάτησαν οι Σεβήρος και Πέτρος, ο Απαμείας, που ήταν άνθρωποι αιρετικοί και συνιστούσαν τα βλάσφημα δόγματα του Ωριγένη. Οπότε επικράτησε μεγάλη ταραχή στην Εκκλησία. Έτσι ο βασιλιάς Ιουστινιανός συγκάλεσε στην Κων/πολη Σύνοδο από 165 Αγίους Πατέρες, με την προεδρία του Πατριάρχη Μηνά και αναθεμάτισαν τους προαναφερθέντες αιρετικούς, καθώς και τους οπαδούς τους. Από τότε η Εκκλησία γιορτάζει την ανάμνηση της Συνόδου αυτής προς δόξαν Θεού.
Η ΟΣΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ, η Διακόνισσα
Η Ολυμπιάδα υπήρξε στα χρόνια των Πατριαρχών Νεκταρίου και αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (395 μ. Χ.). Ο πατέρας της Ακούνδος είχε το αξίωμα του κόμητος. Κατ’ άλλους όμως ονομαζόταν Σέλευκος. Η Ολυμπιάδα είχε μεγάλη σωματική ωραιότητα, ευφυΐα, παιδεία, και πολλά πλούτη. Παντρεύτηκε τον έπαρχο Κων/λης Νευρίδιο, αλλά αυτός μετά από λίγο χρόνο πέθανε και έτσι η Ολυμπιάδα έμεινε χήρα σε πολύ μικρή ηλικία. Ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος προσπάθησε να την πείσει να πάρει δεύτερο άνδρα, κάποιο αξιωματούχο Ελπίδιο. Αυτή όμως, τιμώντας τη μνήμη του άντρα της και φλεγόμενη από τον πόθο να υπηρετήσει την Εκκλησία με τα πλούτη της, απέρριψε το δεύτερο γάμο. Αφοσιώθηκε, λοιπόν, στο μέγα αρχιεπίσκοπο Κων/πολης Ιωάννη το Χρυσόστομο και γεμάτη ενθουσιασμό έδωσε στην αρχιεπισκοπή του χιλιάδες χρυσά νομίσματα και κτήματα. Μέσα στην Εκκλησία είχε τον τίτλο της Διακόνισσας. Ίδρυσε, μάλιστα, και μοναστήρι κοντά στο ναό της αγίας Ειρήνης. Αργότερα, όταν ο Χρυσόστομος εξορίστηκε, η Ολυμπιάδα έπεσε σε βαθύ πένθος. Για να την παρηγορήσει ο μέγας ιεράρχης, της έστειλε αρκετές επιστολές (σώζονται 17). Πέθανε εξορισμένη στη Νικομήδεια, μόλις 50 ετών, λίγο μετά από το θάνατο του ιερού Χρυσοστόμου.
Η ΟΣΙΑ ΕΥΠΡΑΞΙΑ
Η Αγία αυτή ήταν κόρη του συγκλητικού Αντίγονου και της Ευπραξίας (η Άγια είχε το ίδιο όνομα με τη μητέρα της), που ήταν συγγενής του Θεοδοσίου του Μεγάλου (379-395). Μετά το θάνατο του Αντιγόνου, η μητέρα της την παρέδωσε στον βασιλιά Θεοδόσιο για να την αποκαταστήσει. Αυτός την αρραβώνιασε πολύ μικρή με κάποιον συγκλητικό. Αλλά κατά τη διάρκεια κάποιας περιήγησής της στην Αίγυπτο, με τη συνοδεία της μητέρας της, η Ευπραξία επισκέφθηκε κάποια γυναικεία Μονή στη Θήβα της Άνω Αιγύπτου (όπου ηγουμένη ήταν μια αγία γυναίκα, που λεγόταν Μαρίνα) και τόσο της άρεσε η ζωή των εκεί ασκουμένων, ώστε αποφάσισε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής της μαζί μ’ αυτές. Η μητέρα της δεν έφερε αντίρρηση και επέστρεψε στην Ανατολή, πούλησε την κτηματική της περιουσία και επανήλθε στη Μονή. Εκεί, αφού κατέθεσε όλα τα χρήματα από την πώληση της περιουσίας της, απεβίωσε ειρηνικά. Η κόρη της, Εύπραξία, μοίρασε τα χρήματα αυτά στις εκκλησίες και στους φτωχούς και επιδόθηκε σε αυστηρότατη άσκηση για 45 ολόκληρα χρόνια. Έτσι ασκητικά και άγια αφού έζησε, παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα της στον Θεό, επιτελώντας πολλά θαύματα.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΑΚΤΟΣ (ή Σάγκτος), ΜΑΤΟΥΡΟΣ, ΑΤΤΑΛΟΣ και ΒΛΑΝΔΙΝΑ
Μαρτύρησαν στα χρόνια του βασιλιά των Ρωμαίων Μάρκου Αντωνίνου. Ο Σάκτος και ο Ματούρος ήταν από τη Βιέννα, οι δε Άτταλος και Βλανδίνα από την Πέργαμο. Συνελήφθησαν διότι ήταν χριστιανοί και τους βασάνισαν φρικτά με διάφορα βασανιστήρια, όπως με κοφτερά μαχαίρια, πυρακτωμένα σίδερα, άγρια θηρία, μαστιγώσεις και άλλα. Τελικά τους απαγχόνισαν στη φυλακή και τα σώματά τους τα έριξαν στη φωτιά και κατόπιν στο Ροδανό ποταμό, αφού τα τρύπησαν με ακόντια. (Να επισημάνουμε εδώ ότι ορισμένα Αγιολόγια αναφέρουν τη μνήμη των ΑΓΙΩΝ ΠΟΘΕΙΝΟΥ έπ. Λυώνος ( 23 Αυγούστου) ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ιατρού και ΠΟΝΤΙΚΟΥ του παιδός).
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ζελτοβόδας, ο Θαυματουργός (Ρώσος)
Ο ΑΓΙΟΣ ΗΛΙΑΣ, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης (6ος αι.)
Υπήρξε ένας από τους Πατέρες της Ε’ Οικουμενικής Συνόδου και έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στις ενέργειες για τη σύγκληση αυτής της Συνόδου