Ο Πάπυρος του Βοργία ή Charta Borgiana είναι ο πρώτος πάπυρος με ελληνική γραφή που μελετήθηκε και δημοσιεύτηκε. Ονομάζεται έτσι από τον Ιταλό καρδινάλιο Στέφανο Βοργία, στον οποίο δωρίστηκε.
Φωτογραφία από: http://www.culturaitalia.it/opencms/museid/viewItem.jsp?language=it&id=oai%3Aculturaitalia.it%3Amuseiditalia-work_98973
Φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολι. Θεωρείται σημαντικής αξίας επειδή παρέχει πληροφορίες για την κοινωνική δομή της εργατικής τάξης της εποχής των ρωμαϊκών χρόνων στην Αίγυπτο.
Ιστορικό της ανακάλυψης
Βρέθηκε το 1778 στη Γκίζα, στα περίχωρα της αρχαίας Μέμφιδος, από χωρικούς. Μαζί με αυτόν βρέθηκαν και άλλοι, συνολικά σαράντα ή πενήντα κυλινδρικοί πάπυροι. Ένας μόνο κύλινδρος σώθηκε, επειδή αγοράστηκε από Ιταλό επιχειρηματία, ο οποίος δεν δέχτηκε να αγοράσει και τους υπόλοιπους. Οι χωρικοί που τους ανακάλυψαν, τους χρησιμοποίησαν ως προσανάμματα, και λόγω της αρωματικής ευωδιάς που έβγαζαν κατά το κάψιμο.
O πάπυρος που αγοράστηκε, χαρίστηκε αργότερα στον Ιταλό καρδινάλιο Βοργία στο Βελλέτρι της Ιταλίας. Ο κύλινδρος αυτός μελετήθηκε και δημοσιεύτηκε από τον Δανό Νιλς Ίβερσεν Σο (Niels Iversen Schow) το 1788.
Σήμερα ο πάπυρος φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολι και είναι γνωστός ως Βοργιανός Πάπυρος (Charta Borgiana).
Περιεχόμενο
Ο πάπυρος είναι γραμμένος σε επισεσυρμένη γραφή (cursiva) και χρονολογείται στο έτος 192-193 μ.Χ.. Αποτελείται από 23 κομμάτια, του οποίου το μεγαλύτερο διαιρείται σε δεκαπέντε σελίδες, με 33 στίχους σε κάθε σελίδα. Είναι κατάλογος εργατών, οι οποίοι δούλευαν σε αρδευτικές εργασίες κατασκευής φραγμάτων και καναλιών στην πόλη Tebtunis (μετέπειτα Θεοδοσιούπολη), κοντά στην όαση Φαγιούμ. Το κείμενο μνημονεύει τα ονόματα των εργατών και την πατρίδα τους, την Πτολεμαΐδα Ερμίου (σημερινό Illahun).
wikipedia