Ίχνη μυστηριώδους κοινωνίας πίσω από την άνοδο της αρχαίας Αιγύπτου

Πολύ λίγα είναι γνωστά για τη Νεολιθική Αίγυπτο, τον πρόδρομο του μεταγενέστερου πολιτισμού των Πυραμίδων και των Φαραώ, που όλοι γνωρίζουμε σήμερα. Οι συχνά απρόσιτες τοποθεσίες κρύβουν τα μυστήρια τους, που βρίσκονται κάτω από την πρώην πλημμυρική πεδιάδα του Νείλου, ή σε απομακρυσμένες ερήμους.

Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων έχει αναφέρει την ανακάλυψη τοποθεσιών ταφής που χρονολογούνται πίσω σε μια αρχαία κουλτούρα που υπήρχε στην έρημο της Λιβύης και επέτρεψε την άνοδο της αρχαίας Αιγύπτου, δημοσιεύοντας μερικά από τα ευρήματά τους στην Αφρικανική Αρχαιολογική Ανασκόπηση.
Ενώ πολλοί από εμάς έχουν την τάση να συνδέουν την προελληνική Αίγυπτο αποκλειστικά με τους φαραώ και τις πυραμίδες της δυναστικής περιόδου, υπήρξε ένας νεολιθικός πολιτισμός που προηγήθηκε.
Μέλη της Συνδυασμένης Προϊστορικής Εκστρατείας με άδεια του Ανωτάτου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου (SCA), μελέτησαν τοποθεσίες ταφής με επίκεντρο την Τελική Νεολιθική (4.600-4.000 π.Χ.), η οποία χτίστηκε με την επιτυχία της Ύστερης Νεολιθικής (5.500-4.650 π.Χ.) και βρισκόταν κατά μήκος των πρώην ακτών μιας εξαφανισμένης εποχικής λίμνης κοντά σε ένα μέρος που ονομάζεται Gebel Ramlah.
Στο “Gebel Ramlah – ένα μοναδικό νεκροταφείο νεογέννητων της Νεολιθικής Σαχάρας”, οι ερευνητές προσφέρουν σημαντικές ιδέες για τους μυστηριώδεις τρόπους ζωής των αρχαίων λαών.
Εκείνη την εποχή, το κλίμα στην έρημο ήταν πιο υγρό από σήμερα, γεγονός που επέτρεψε στους αρχαίους αγρότες να οικίσουν την περιοχή. Αυτή η κουλτούρα χαρακτηρίστηκε από την καλλιέργεια ζωικού κεφαλαίου και τη δημιουργία μεγαλιθικών δομών, ιερών και ακόμη και ημερολογιακών κύκλων που μοιάζουν με το Στόουνχεντζ.
Κατά το τελευταίο τμήμα της νεολιθικής εποχής, οι άνθρωποι άρχισαν να θάβουν τους νεκρούς τους σε επίσημα νεκροταφεία. Οι σκελετοί παρέχουν σαφείς πληροφορίες σχετικά με την υγεία, τις σχέσεις, τη διατροφή τους και ακόμη και τις ψυχολογικές εμπειρίες.
Το 2001-2003 οι αρχαιολόγοι ανέσκαψαν τρία νεκροταφεία από την εποχή εκείνη, αποκαλύπτοντας και μελετώντας 68 σκελετούς και τα τεχνουργήματα που άφησαν στους τάφους: περίτεχνα καλλυντικά εργαλεία για γυναίκες, πέτρινα όπλα για άντρες, καθώς και διακοσμητικά κεραμικά, θαλάσσια όστρακα, πέτρες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν χαμηλό επίπεδο βρεφικής θνησιμότητας, υψηλή ανάπτυξη και σχετικά μεγάλο προσδόκιμο ζωής (40-50 έτη).
Το 2009-2016, ανακαλύφθηκαν δύο ακόμη νεκροταφεία με 130 σκελετούς και ένα μικρό αριθμό αντικειμένων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης, οι άνθρωποι αυτοί ήταν κοντοί, υπήρχε υψηλός βαθμός βρεφικής θνησιμότητας και είχαν μικρό προσδόκιμο ζωής.
Μελετώντας τους λόγους για τις τεράστιες διαφορές στις ταφές, οι ερευνητές κατέληξαν σε διάφορες θεωρίες. Είναι πιθανό ότι ορισμένες τοποθεσίες να προορίζονταν για άτομα με υψηλή κοινωνική θέση, ενώ άλλες για την εργατική τάξη. Αυτό θα μπορούσε να είναι η πρώτη απόδειξη ταξικού διαχωρισμού στην Αίγυπτο, ισχυρίζονται οι ειδικοί.
Αυτοί οι δείκτες, σε συνδυασμό με την καινοτόμο τεχνολογική και τελετουργική αρχιτεκτονική, όπως οι ημερολογιακοί κύκλοι και τα ιερά, υποδηλώνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ένα επίπεδο πολυπλοκότητας πέρα από αυτό των κτηνοτρόφων βοοειδών και αιγοπροβάτων.
Τα συναρπαστικά ευρήματα μπορούν να θεωρηθούν πρόδρομα των πραγμάτων που ακολούθησαν στην Αρχαία Αίγυπτο.
Πηγή: theconversation.com
Επιμέλεια- Μετάφραση: olympia.gr