Η Μεγάλη Ληστεία του Τρένου… που δεν ήταν και τόσο μεγάλη, αλλά έμεινε στην ιστορία

Η Μεγάλη Ληστεία του Τρένου (Great Train Robbery) ήταν η κλοπή ενός σημαντικού χρηματικού ποσού από τρένο των Βασιλικών Ταχυδρομείων της Μεγάλης Βρετανίας, την ώρα που εκτελούσε τη διαδρομή μεταξύ Γλασκώβης και Λονδίνου.

Η κλοπή συνέβη τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης 8 Αυγούστου του 1963 στο Μπάκιγχαμσάιρ της Αγγλίας.
Έμεινε στη βρετανική ιστορία ως “η μεγάλη ληστεία του τρένου”. Αυτή η ληστεία της 8ης Αυγούστου του 1963 σε ειδική ταχυδρομική αμαξοστοιχία που μετέφερε χαρτονομίσματα για πολτοποίηση, έκανε πάταγο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στην πραγματικότητα εγκέφαλος της ληστείας ήταν ο Μπρους Ρέινολντς (συγγραφέας και αυτός, στη συνέχεια, της «Αυτοβιογραφίας ενός κλέφτη») ο οποίος χρησιμοποίησε για τις ανάγκες του φιλόδοξου σχεδίου την… εμπειρία που αποκόμισε από την παρακολούθηση ταινιών γουέστερν.
Συγκεντρώνοντας μια ομάδα αναξιοπαθούντων που επιζητούσαν το εύκολο χρήμα, σχεδίασε μαζί τους την επίθεση στο τρένο χωρίς όμως να φροντίσει τις μικρολεπτομέρειες που οδήγησαν στην άμεση σύλληψη των 12 από τους 15 συνεργούς.
Οι ληστές κάλυψαν τον πράσινο σηματοδότη που επέτρεπε την ελεύθερη διέλευση του τρένου από το πέρασμα Sears και με τη βοήθεια μιας φορητής μπαταρίας ενεργοποίησαν το κόκκινο φανάρι. Ακολούθως εισέβαλαν στο πρώτο βαγόνι ακινητοποιώντας τον οδηγό και ζητώντας του να μεταφέρει το τρένο σε κοντινή γέφυρα όπου περίμεναν φορτηγά για τη μεταφόρτωση της λείας τους. Οταν εκείνος αντέδρασε τον χτύπησαν στο κεφάλι (γεγονός που του προκάλεσε μόνιμο πρόβλημα υγείας) υποχρεώνοντάς τον να υπακούσει. Μισή ώρα αργότερα είχαν εγκαταλείψει την αμαξοστοιχία.
Ομως μια σειρά από λάθη, όπως ορισμένες κουβέντες που είχαν ανταλλάξει με εργαζομένους στο τρένο, τα δαχτυλικά αποτυπώματά τους, καθώς και η άμεση και αλόγιστη χρήση των χρημάτων που απέσπασαν, οδήγησαν εύκολα την Αστυνομία στα ίχνη τους. Το δικαστήριο επέβαλε στους 12 συλληφθέντες συνολικά 307 χρόνια κάθειρξης.
Οπως φάνηκε από το αποτέλεσμα, η «Μεγάλη ληστεία του τρένου» δεν ήταν μια έξυπνη ληστεία. Ηταν επίδειξη θράσους. Του θράσους που συνόδευσε τη μελλοντική ζωή των εμπλεκομένων σε αυτήν, κυρίως του… σταρ Ρόνι Μπιγκς.
Ο ληστής καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκισης, έπειτα όμως από 15 μήνες απέδρασε σκαρφαλώνοντας στον ύψους 10 μέτρων περιμετρικό τοίχο του σωφρονιστηρίου Βάντσγουορθ, χρησιμοποιώντας στη συνέχεια μια ανεμόσκαλα, για να επιβιβαστεί τελικά στο φορτηγάκι που τον περίμενε. Αφού πέρασε από τις Βρυξέλλες και το Παρίσι μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του, και αφού απέκτησε νέο, παραποιημένο, διαβατήριο και άλλαξε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του με πλαστική επέμβαση, κατέληξε στην Αυστραλία.
Οταν πληροφορήθηκε ότι η Interpol βρισκόταν στα ίχνη του κατέφυγε στη Βραζιλία όπου έζησε για αρκετά χρόνια κερδίζοντας τα προς το ζην με διάφορες απατεωνιές – μεταξύ άλλων έδινε πάρτι όπου οι συμμετέχοντες μπορούσαν να τα πιουν μαζί του έναντι αδράς αμοιβής – αλλά και κάνοντας φωνητικά, ακόμα και σε τραγούδια των Sex Pistols. Η Αστυνομία τον ανακάλυψε και πάλι, οι Αρχές όμως της χώρας αρνήθηκαν να τον εκδώσουν καθώς η στριπτιζέζ ερωμένη του ήταν έγκυος στο παιδί του – η βραζιλιάνικη νομοθεσία ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητη σε θέματα πατρότητας.
Η ληστεία έγινε με βάση εσωτερική πληροφόρηση. Το τρένο το τρένο οδηγήθηκε από τους ληστές μέχρι το σημείο που βρίσκονταν τα φορτηγά των ληστών ώστε να μετέφεραν σε αυτά τα χρήματα, 120 ταχυδρομικοί σάκους με 2,6 εκατομ. στερλίνες. Οι ληστές όμως, όπως γράφτηκε, «δεν ήταν ιδιαίτερα ταλαντούχοι», διότι μια σειρά λαθών, όπως κουβέντες που είχαν ανταλλάξει με ορισμένους σιδηροδρομικούς, τα δαχτυλικά αποτυπώματά τους, διάφορα άλλα πειστήρια, αλλά και η αλόγιστη σπατάλη των χρημάτων που είχαν κλέψει, οδήγησαν εύκολα τις αστυνομικές αρχές. Τους πρόδωσε και μια παρτίδα Monopoly, την οποία οι ληστές έπαιξαν χρησιμοποιώντας τα κλεμμένα χρήματα.
Η αστυνομία αναζήτησε, πέρα από τους φυσικούς αυτουργούς, πιθανούς συνενόχους τους στο εσωτερικό των Βασιλικών Ταχυδρομείων. Πολλά άτομα ανακρίθηκαν και στις 16 Αυγούστου συνελήφθησαν τρεις άνδρες και δύο γυναίκες. Οι αστυνομικές έρευνες απέφεραν καρπούς και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τους ληστές.
Στις 22 Αυγούστου ο Τσάρλι Γουίλσον κατηγορήθηκε για συμμετοχή στη ληστεία, το Σεπτέμβριο συνελήφθη ο Ρόναλντ Μπιγκς, που τα επόμενα χρόνια αναδείχτηκε στο πιο προβεβλημένο πρόσωπο της συμμορίας.
Το 1981 απήχθη από ομάδα Βρετανών πρώην στρατιωτικών που φιλοδοξούσαν να τον οδηγήσουν πίσω στην πατρίδα για να εισπράξουν την επικήρυξη, όταν όμως το σκάφος που τους μετέφερε έπαθε βλάβη στα Μπαρμπέιντος, η κυβέρνηση της νησιωτικής χώρας αρνήθηκε με τη σειρά της να τον εκδώσει στη Βρετανία και τον έστειλε πίσω στη Βραζιλία – εκτός από θρασύς υπήρξε και τυχερός.
Το Δεκέμβριο η αστυνομία ανακάλυψε σάκους με χρήματα σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, ενώ ο κύριος όγκος τους δε βρέθηκε.
Η ληστεία ως έμπνευση
Η παράτολμη ληστεία στάθηκε η έμπνευση για πολλά βιβλία, κινηματογραφικές ταινίες, βιντεοπαιχνίδια και τραγούδια, ενώ η ζωή του Ρόνι Μπιγκς έγινε και σίριαλ («Mrs Biggs»).
Στην ταινία Βοήθεια… Οι Beatles (Help!, 1965), ο Τζον Λένον κάνει μία ειρωνική αναφορά στην Μεγάλη Ληστεία του Τραίνου στην Σκότλαντ Γιαρντ, ρωτώντας “Η Μεγάλη Ληστεία του Τραίνου, πώς πάει;”.
Στην ταινία Τζέιμς Μποντ Επιχείρηση Κεραυνός (Thunderball, 1965), αξιωματούχος της Σπέκτρα αναφέρει ότι η εγκληματική οργάνωση έλαβε 250.000 λίρες από την κλεμμένη λεία, ως αμοιβή για τις συμβουλευτικές υπηρεσίες που παρείχε στη συμμορία.
Στην ταινία Η Μεγάλη Ληστεία του Τραίνου του Σαιντ Τρίνιαν (The Great St. Trinian’s Train Robbery, 1966) παρουσιάζεται μια κωμική εκδοχή της ιστορίας.
Η ταινία Η Ληστεία (Robbery, 1967) αποτελεί μία έντονα φανταστική εκδοχή, βασισμένη στα γεγονότα του 1963. Παρόλο που επρόκειτο για φανταστική ιστορία, η ταινία περιλάμβανε αρκετές σημαντικές λετπομέρειες από την πραγματική ληστεία. Αυτές περιλάμβαναν τον λεπτομερή σχεδιασμό και τη λεπτομερή προετοιμασία που χρησιμοποιήθηκαν, την χρήση ενός αγροτόσπιτου σαν βάση και την επιδιωκόμενη (αλλά ανεπιτυχή) χρήση ενός αντικαταστάτη οδηγού για το τραίνο. Η ταινία τελειώνει με τον εγκέφαλο της ληστείας “Κλίφτον”, τον οποίο υποδύεται ο Στάνλεϊ Μπέικερ, να γλυτώνει τη σύλληψη και να το σκάει φεύγοντας σε υπερπόντιο ταξίδι σαν ναύτης σε εμπορικό πλοίο.
Στην ταινία Επιθεωρητής Κλουζώ (Inspector Clouseau, 1968), ο Πίτερ Σέλλερς καταδιώκει τον Ρεινμπόου, ένα φανταστικό χαρακτήρα βασισμένο στον αρχηγό της συμμορίας της Μεγάλης Ληστείας του Τραίνου, Μπρους Ρέινολντς, ο οποίος χαρακτήρας εμφανίζεται στο βιβλίο του 1965 των Γκόσλινγκ και Κρεγκ και στο βιβλίο του 1967 του ΜακΝτάνιελ.
Στη γαλλική ταινία Ο Εγκέφαλος (Le cerveau, 1969) πρωταγωνιστεί ο Ντέιβιντ Νίβεν στο ρόλο ενός Βρετανού εγκληματικού εγκεφάλου ο οποίος διαπράττει στη Γαλλία μια ληστεία βασισμένη στη Ληστεία του Τρένου. Το σενάριο της ταινίας υπονοεί ότι αυτός ήταν πραγματικός διοργανωτής της ληστείας του 1963.
Το 1988, οι εμπειρίες του Μπάστερ Έντουαρντς μεταφέρθηκαν στην κομεντί Buster (σκηνοθεσίας Ντέιβιντ Γκριν) με πρωταγωνιστή τον τραγουδιστή Φιλ Κόλλινς και την Τζούλι Γουόλτερς στο ρόλο της συζύγου του.
wikipedia, tovima