Οι πρώτοι πάπυροι ελληνικής γραφής: Πάπυροι του Ηρακλείου Καμπανίας

Οι πάπυροι του Ηρακλείου Καμπανίας είναι οι πρώτοι πάπυροι ελληνικής γραφής που είχαν βρεθεί σε αρχαιολογικές ανασκαφές.

Ανακαλύφθηκαν το 1752, κατά τις αρχαιολογικές ανασκαφές στην Έπαυλη των Παπύρων (Villa dei Papiri) στο Ηράκλειο (Ερκολάνο) της Καμπανίας κοντά στην Πομπηία. Μέχρι τότε οι ελληνικοί πάπυροι ήταν γνωστοί μόνο από τις μεσαιωνικές βιβλιοθήκες, λιγοστοί, δυσεύρετοι, και σε κακή κατάσταση.
Αρχικά δεν αναγνωρίστηκαν ως πάπυροι, αλλά λόγω της ημιτεφρωμένης κατάστασής τους, θεωρήθηκαν ότι ήταν τεμάχια ανθράκων. Μερικοί από αυτούς καταστράφηκαν.
Οι πάπυροι, αφού παρέμειναν στα αρχεία για αρκετό διάστημα, άρχισαν να μελετούνται από το 1793 και μετά. Σχεδόν αμέσως επιχειρήθηκαν απόπειρες για την εκτύλιξή τους, αλλά οι εργασίες αποδείχτηκαν δύσκολες. Οι πάπυροι ήταν εξωτερικά επιστρωμένοι από σκληρό στρώμα τέφρας, ενώ εσωτερικά ήταν ιδιαίτερα εύθραυστοι.
Όσα κείμενα μπόρεσαν να ανακαλυφθούν χαλκογραφήθηκαν και δημοσιεύθηκαν στην σειρά των τόμων Herculanensia Volumina που τυπώνονταν στην Νεάπολη. Το 1800 ο τότε πρίγκηπας της Ουαλίας, και έπειτα βασιλιάς της Αγγλίας Γεώργιος Δ’ ανέλαβε τις δαπάνες της εκτύλιξης και αντιγραφής των παπύρων.
Οι εργασίες διακόπηκαν το 1806 λόγω της εισβολής των Γάλλων στο βασίλειο της Νεαπόλεως. Τα σχεδιογραφήματα και οι χαλκογραφικές πλάκες, καθώς και λίγοι τυλιγμένοι πάπυροι, χαρίστηκαν στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 1810. Άλλοι τέσσερις και τα ξετυλιγμένα αποσπάσματα ενός πέμπτου πάπυρου δωρίστηκαν το 1865 στο Βρετανικό Μουσείο.
Το 1824 και 1825 εκδόθηκαν δύο τόμοι λιθογραφικών αντιγράφων των παπύρων. Το 1885 ακολούθησε άλλη μια έκδοση στα Fragmenta Herculanensia.

Περιεχόμενο των παπύρων
Καταμετρήθηκαν 432 κύλινδροι. Πολλοί από τους παπύρους ήταν αποτεφρωμένοι ή πολύ μαυρισμένοι, και γι’αυτό δεν μπόρεσαν να φωτογραφηθούν. Επίσης, επειδή οι εξωτερικές στρώσεις των κυλίνδρων συχνά καταστρέφονταν κατά το ξετύλιγμα, περιείχαν όμως τον σίλυβο (πίνακα περιεχομένων), ο οποίος και αυτός χάνονταν. Από τους παπύρους που ξετυλίχτηκαν βρέθηκαν έργα του επικουρείου φιλοσόφου Φιλοδήμου, άλλες συγγραφές του Επικούρου και των κορυφαίων της σχολής του.
Χρονική τοποθέτηση
Επειδή ανάμεσα στους παπύρους βρέθηκαν πολλά διπλά αντίγραφα, εκφράστηκε η εικασία, ότι η Έπαυλη των Παπύρων ήταν το σπίτι του Λευκίου Καλπουρνίου Πίσωνος Καισωνίου, πεθερού του Ιουλίου Καίσαρα, και προστάτη του Φιλοδήμου, και ότι στο σπίτι αυτό γινόταν αντιγραφή των έργων υπό την επίβλεψη του ίδιου του Φιλοδήμου.
Το έτος 79, κατά το οποίο συνέβη η καταστροφή του Ηρακλείου, σημαδεύει και το κατώτατο όριο της ηλικίας των παπύρων. Κατά προσέγγιση δε, η περίοδος στην οποία γράφτηκαν μπορεί να αναβιβαστεί στο τέλος του πρώτου αιώνα π.Χ. ή στις αρχές του πρώτου αιώνα (μ.Χ.).
wikipedia