Βασίλης Δημ. Χασιώτης
Το μήνυμα μέσω twitter του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για την μεγάλη πυρκαγιά που μαίνεται στον Αμαζόνιο, είχε ένα στοιχείο υποκριτικής λεκτικής τραγικότητας, σε βαθμό δυσανάλογο προς την έργω επιδεικνυόμενη ευαισθησία του ομίλου του G7 για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, όπου μάλλον περί αναισθησίας περί του ζητήματος αυτού μπορούμε να ομιλούμε παρά για ο,τιδήποτε άλλο.
«Καίγεται το σπίτι μας…» ανέφερε ο Γάλλος Πρόεδρος, και παρέπεμψε το ζήτημα πού άραγε; Στο όργανο – σύμβολο για τις (εκτός των άλλων) οικολογικές του «ευαισθησίες», τη σύνοδο των G7. Και τι δουλεία ακριβώς κάνει αυτό το όργανο; Ασφαλώς, να προωθεί τις εντολές των εντολέων του ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου), της ΠΤ (Παγκόσμιας Τράπεζας) και του ΔΝΤ (Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου), η «Αγία Τριάς» της θρησκείας της Παγκόσμιας Νεοφιλελεύθερης Τάξης Πραγμάτων, που κι αυτή (η «Τριάς»), τι προωθεί; Προωθεί τις εντολές των δικών της εντολέων, που ασφαλώς, δεν είναι οι λαοί του κόσμου, δεν είναι καν οι «αγορές» του κόσμου (που περιλαμβάνουν εκατοντάδες εκατομμύρια επιχειρηματιών και επαγγελματιών που ανήκουν στην μικρομεσαία κλίμακα δραστηριότητας), είναι μια χούφτα πολύ μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, όντως παγκόσμιας και διεθνούς εμβέλειας και που ταυτόχρονα στηρίζουν και τις πολιτικές ηγεσίες που με τη σειρά τους τις στηρίζουν στα πλαίσια μιας ανατροφοδοτικής λειτουργίας του όλου συστήματος.
Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια, ή καλύτερα δεκαετίες πέρασαν από τότε που για πρώτη φορά ακούστηκε η λέξη «υπερυλοτόμηση» του ίδιου αυτού δάσους, πότε εκφράστηκε και στη συνέχεια προωθήθηκαν επιχειρηματικές δραστηριότητες εντός του παγκόσμιου αυτού πνεύμονα του πλανήτη. Δεν θυμάμαι πόσες δεκαετίες πέρασαν από τότε που άρχισαν οι στατιστικές οι σχετικές με το δάσος του Αμαζονίου να «χτυπάνε το καμπανάκι» που γρήγορα άρχισε να ηχεί σαν σειρήνα, απλά, για να ακούμε από τους όποιους «υπεύθυνους» εκκλήσεις που ποτέ ή σπάνια γίνονταν και αποτελεσματικές πολιτικές για τη διάσωση του μεγαλύτερου πνεύμονα οξυγόνου του πλανήτη μας.
Και ασφαλώς, δεν «καίγεται το σπίτι» μας μονάχα στον Αμαζόνιο μα και σε πολλά άλλα μέρη της γης, με εξίσου δραματικό τρόπο, όπως π.χ. συμβαίνει με το λιώσιμο των πάγων και την δραματική αλλαγή του κλίματος με τις εξίσου δραματικές οικονομικές της επιπτώσεις.
Πριν δέκα περίπου χρόνια σε κάποιο άρθρο μου, είχα χαρακτηρίσει τους G7 «τραγικές φιγούρες,… οι φιγούρες εκείνες που πρέπει να συναντώνται, που πρέπει τάχατες να κάνουν ότι «συζητούν» και ότι τάχα «λαμβάνουν αποφάσεις»…». Τίποτα δεν έχει μεσολαβήσει ώστε να με κάνει να αλλάξω την παραπάνω άποψή μου, το αντίθετο μάλιστα.
Τελειώνοντας, δεν μπορώ να μη σχολιάσω την συντονισμένη από κάποιες πλευρές επίθεση κατά του βραζιλιάνου Προέδρου που χαρακτήρισε ως αποικιακής νοοτροπίας την πρωτοβουλία Μακρόν να συζητηθεί το θέμα του Αμαζονίου στους G7 ερήμην των ενδιαφερομένων κυβερνήσεων εντός της επικράτειας των χωρών τους εκτείνεται το δάσος αυτό. Δεν το καταλαβαίνω. Μέλη του ομίλου G7 μιλάνε με το κινεζικό καθεστώς, μιλάνε με τη Βόρεια Κορέα, και με άλλα καθεστώτα με ηγεσίες μάλιστα που δεν είναι καν εκλεγμένες σύμφωνα τουλάχιστον με το πώς η Δύση αντιλαμβάνεται τη «δημοκρατική εκλογή» των πολιτικών ηγεσιών. Από που κι ως που πρέπει με οποιοδήποτε επιχείρημα χώρες που τους αφορούν οι συζητήσεις των G7 να αποκλείονται από αυτές, ιδίως όταν πρόκειται για ζητήματα με παγκόσμιες επιπτώσεις; Αν οι G7 δεχτούν πως πρέπει κάτι να γίνει για τη σωτηρία του Αμαζονίου, σε ποια κυβέρνηση ποιάς χώρας θα απευθυνθούν και πώς; Διατάσσοντας την εφαρμογή των αποφάσεών τους; Μάλιστα εδώ, περισσεύει εξόν από την υποκρισία και η προπαγάνδα. Μόλις σήμερα διαβάζω το εξής (καθόλου βεβαίως εκπληκτικό στα πλαίσια του πολιτικού παιχνιδιού που γίνεται οσημέραι και πιο κυνικό και ξεδιάντροπο) : «Όμως πολλές από τις φωτογραφίες που έχουν γίνει viral τις τελευταίες μέρες είτε είναι παλαιότερες, είτε είναι από πυρκαγιές σε άλλα μέρη του πλανήτη… Για παράδειγμα η εικόνα που δείχνει το θαλερό καταπράσινο δάσος να περιβάλλεται από ένα τεράστιο «τείχος» από καπνό και η οποία έχει γίνει δημοφιλέστατη τις τελευταίες μέρες. Πράγματι πρόκειται για φώτο από τον Αμαζόνιο. Όχι όμως από τι φετινές φωτιές, ούτε καν από πρόσφατες. Ο Guardian, ο οποίος αναδημοσίευσε τη φωτογραφία το 2007, λέει πως πρόκειται για μία εικόνα που τραβήχτηκε τον Ιούνιο του 1989. Μια άλλη παρόμοια εικόνα κάνει το γύρο του Διαδικτύου, δημοσιεύτηκε μάλιστα και από τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο και συγκέντρωσε πάνω από 3 εκατομμύρια likes. Ακόμα και Ταμείο για το Τροπικά Δάση, το οποίο συγκεντρώνει δωρεές για την προστασία των δασών τη δημοσίευσε. στο λογαριασμό του στο Twitter. Ούτε εδώ όμως πρόκειται για φετινή φωτογραφία. Το CNN την εντόπισε να δημοσιεύεται σε ιστοσελίδα το 2018.» (https://www.lifo.gr/now/world/248786/oi-viral-fotografies-poy-den-deixnoyn-tis-torines-foties-ston-amazonio-i-den-einai-kan-apo-ti-vrazilia).