Άγνωστοι Έλληνες: Ιωάννης Αποστόλου (τενόρος)

Ο Ιωάννης Αποστόλου (1860 – 28 Αυγούστου 1905) ήταν Έλληνας λυρικός οξύφωνος με διεθνή καριέρα.

Γεννήθηκε το 1860 στο Μενίδι. Τραγουδούσε από παιδί στη βασιλική χορωδία του Παλατιού και σπούδασε στο Ωδείο της Αθήνας. Εργάστηκε αρχικά ως γραφέας στο Δικαστήριο της Αθήνας και στο Εθνικό τυπογραφείο, ενώ τραγουδούσε στους δρόμους της Αθήνας.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1880 έγινε μέλος διαφόρων χορωδιών, μεταξύ άλλων και στη μουσική σχολή του Ναπολέοντα Λαμπελέτ και υπό την διεύθυνσή του τραγούδησε το 1888 στην όπερα του Σπυρίδωνα Ξύνδα ο Υποψήφιος βουλευτής που ανέβηκε από τον θίασο του Καντακουζηνού και ο Αποστόλου είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Στην παράσταση έπαιξε μαζί με τους Πετροζίνη, Μωραϊτίνη και τη Θεανοπούλου. Το μελόδραμα αυτό ήταν η πρώτη παράσταση μελοδράματος στην Ελλάδα.
Μετά την παράσταση αυτή ταξίδεψε στο Μιλάνο για να σπουδάσει και εκεί ολοκλήρωσε μαθήματα τενόρου. Αργότερα συνεργάστηκε με τον Σοτζόκιν δίνοντας την πρώτη του παράσταση στη Βενετία το 1890. Από τότε ανέβασε πολλές παραστάσεις κάνοντας το όνομα του διεθνώς γνωστό.
Σύμφωνα με τον Ελληνικό τύπο της εποχής συγκαταλεγόταν στην πρώτη θέση των λυρικών καλλιτεχνών της Ιταλίας και ήταν περιζήτητος με παγκόσμια φήμη. Μάλιστα τον κάλεσε στην αυλή του και ο Ιταλός βασιλιάς Ουμπέρτο για να τραγουδήσει για αυτόν.
Τραγούδησε δύο περιόδους στην Σκάλα του Μιλάνου, στις πόλεις Τορίνο, Νάπολι, Αθήνα, Πάτρα, Κάιρο, Αλεξάνδρεια και στην Οδησσό. Μερικά από τα γνωστά έργα που έπαιξε ήταν οι Μέδικοι, Τραβιάτα, Τόσκα, Βέρθερο και Μανόν. Στη Νάπολη συνεργάστηκε με τον Έλληνα τενόρο Χατζηλουκά που έκανε καριέρα στην Ιταλία.
Πέθανε το 1905 στην Νάπολη της Ιταλίας, προετοιμαζόμενος για τη νέα του παράσταση, από ανακοπή καρδιάς. Ο Τύπος της εποχής αναφέρει ότι αιτία γι’ αυτό ήταν η άτακτη ζωή που έκανε και οι καταχρήσεις.
wikipedia