Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Μεταξύ άλλων μαθαίνω ότι δεν ήταν μόνον οι Αρχαίοι πρόγονοί μας, που δημιουργούσαν πολιτισμό και άφησαν Μνημεία μοναδικά.
Είναι και οι σημερινοί τους επίγονοι που κληρονόμησαν την δυνατότητα δημιουργίας “Μνημείων του νεότερου πολιτισμού” όπως μας διαβεβαίωσε το ΚΑΣ= Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μερικά αεροπλάνα -κουφάρια – άχρηστα και παραπεταμένα από τότε που σταμάτησε η “Ολυμπιακή”.
Ουδείς επιτρέπεται να τα αγγίξει, να τα μετακινήσει διότι αποτελούν “Ιερά Νεοελληνικά πολιτιστικά φετίχ“ προσκυνήματος (;).
Κάποιοι, ενθουσιώδεις τα θεωρούν ως το 8ον σύγχρονο θαύμα που προστίθεται στα (ξεθωριασμένα;) 7 θαύματα της Αρχαιότητας.
Εμείς, οι σύγχρονοι είμαστε επιρρεπείς -ως νούμερα- στο να προσφέρουμε με την ευήθεια και την αβελτηρία μας τροφή /υλικό για νούμερα επιθεώρησης. Αυτό δεν είναι προς θάνατον βέβαια. Άλλωστε το θέατρο εντάσσεται στον πολιτισμό. Ακόμη και το σύγχρονο. Υπάρχουν όμως και … παράπλευρες πολιτισμικές απώλειες εξαιτίας αυτών των “Μνημείων του Νεότερου Ελληνισμού”, τα αεροπλάνα –σαπάκια.
Δεν γίνεται δυστυχώς κατ’ αυτόν τον τρόπο να προχωρήσει εκείνο το …. γεφύρι της Άρτας/η περιβόητη χρονίζουσα επένδυση του Ελληνικού.
Δεν στεριώνει για διάφορους απίθανους, γελοίους λόγους όπως:
Άλλοτε το Ελληνικό χαρακτηρίζεται ως … Δάσος (χωρίς δένδρα). Άλλοτε ως εκτεταμένος /αχανής αρχαιολογικός χώρος (με ευρήματα τα οποία ενδέχεται να υπάρχουν;) και άλλοτε ως …. “Κιβωτός της Νεοελληνικής πολιτιστικής και πολιτισμικής κληρονομιάς“, εξαιτίας του ότι διαθέτει αεροπλανάκια/σαπάκια.
Η παρούσα Κυβέρνηση νομίζει πως θα καταφέρει να μετακινήσει τελικά αυτά τα αεροπλάνα. Αν δεν τα καταφέρει ας προσπαθήσει τουλάχιστον να κάνει -με λευκό πεντελικό μάρμαρο- ένα μεγαλοπρεπές … Μαυσωλείο όπου θα φιλοξενηθούν τα σύγχρονα αυτά αραβουργήματα.
Ίσως έτσι να κοπάσουν οι αντιρρήσεις /εναντιώσεις όσων διαμαρτύρονται για μια επένδυση η οποία -όντως, γιατί να το κρύψωμενάλλωστε -απαξιώνει, αμαυρώνει, αχρηστεύει τα σύγχρονα ελληνικά έργα τέχνης/Μνημεία Πολιτισμού.
Δυστυχώς υπάρχει και … πολιτιστική ουρά. Έστω λοιπόν πως (μετά το Δάσος και τον υποτιθέμενο αρχαιολογικό χώρο του Ελληνικού) διευθετηθεί το ζήτημα με τα αεροπλάνα. Τι φαντάζεστε ότι θα συμβεί; Θα αρχίσουν τα έργα; Διατηρώ αμφιβολίες επειδή υποψιάζομαι πως κάτι άλλο θα εφεύρουν οι νοσηροί εγκέφαλοι, προκειμένου να σταματήσουν την μεγάλη επένδυση. Ψυχανεμίζομαι πως το επόμενο “Πολιτιστικό Μνημείο”, το οποίο θα πρέπει να προστατευθεί, θα είναι οι παλαιοί χώροι ανακούφισης / αφοδευτήρια.
Δεδομένης της διαχρονικής χρησιμότητας και προσφοράς τους.
Μέχρι τώρα οι πάσχοντες από “πνευματική δυσκοιλιότητα” αρμόδιοι εμπόδιζαν με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο, λογικό ή άλογο τρόπο, την επένδυση.
Λόγω δημοκρατικής ακράτειας, αναγνωρίζουν ακόμη και τα δικαιώματα των εκκρίσεων και απεκκρίσεων.
ΥΓ Ενδέχεται τελικά να αποδοθεί στον ελληνικό λαό και την διεθνή κοινότητα το αεροδρόμιο του Ελληνικού, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως υπαίθριος, ευήλιος, και ευάερος εκτεταμένος νεοελληνικός κοπρώνας.
Στο κάτω -κάτω αφού δεν μπορούμε διαφορετικά να το αξιοποιήσουμε, ας το προσφέρουμε σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς ως “Μνημείο Ανακούφισης” υγρών και στερεών υπολειμμάτων σύγχρονης πολιτισμικής υπερκατανάλωσης, ιδεοληψίας, κομματισμού /κομματοπληγίας και βλακείας.