Στις 8 Σεπτεμβρίου 1974, το αεροσκάφος τύπου Boeing 707-331B της αεροπορικής εταιρίας TWA (Trans World Airlines), με στοιχεία νηολογίου N8734 και εκτελώντας την προγραμματισμένη Πτήση TWA 841 (ή Πτήση TW 841) από το Τελ Αβίβ προς τη Νέα Υόρκη, με ενδιάμεσους σταθμούς την Αθήνα και τη Ρώμη, συνετρίβη στο Ιόνιο Πέλαγος, σκοτώνοντας όσους επέβαιναν στην πτήση.
Το αεροσκάφος, αφού στάθμευσε για 68 λεπτά στην Αθήνα, αναχώρησε για τη Ρώμη. Περίπου 30 λεπτά μετά την απογείωσή του, το αεροσκάφος συνετρίβη στο Ιόνιο Πέλαγος.
Το εκτός ελέγχου αεροσκάφος, παρατηρήθηκε από το πλήρωμα, στο θάλαμο διακυβέρνησης της πτήσης Pan Am 110 (εκτελούσε προγραμματισμένη διαδρομή και συνέπεσε να παραστεί αυτόπτης μάρτυρας της συντριβής). Παρακολούθησαν το αεροσκάφος να εκτελεί μια απότομη ανάβαση, ακολουθούμενη από το διαχωρισμό του κινητήρα από την πτέρυγα και το σπιράλ θανάτου.
Και οι 79 επιβάτες καθώς και τα εννέα μέλη του πληρώματος έχασαν τη ζωή τους. Το NTSB (National Transportation Safety Board), διαπίστωσε ότι το αεροσκάφος καταστράφηκε από βόμβα, η οποία ήταν κρυμμένη στο χώρο εμπορευμάτων του αεροσκάφους. Η πυροκρότηση του βόμβας, κατέστρεψε τα συστήματα τα οποία ήταν υπεύθυνα για τον έλεγχο και τη λειτουργία του αεροσκάφους, υποχρεώνοντάς το σε πρόνευση (απότομη ανύψωση (pitch-up)) έως ότου απώλεσε την στήριξή του (stalled) με αποτέλεσμα να συντρίβει στη θάλασσα.
Πρόνευση (pitch-up), είναι η απότομη ανύψωση της κεφαλής του αεροπλάνου (δελφίνωση), η οποία αν δεν διορθωθεί εγκαίρως, προκαλεί απότομη κάθοδο του ρύγχους και αυτοπεριστροφή ή περιδίνηση του αεροσκάφους.
Ιστορικό υπόβαθρο
Μετά από την εκδίωξη του ΟΑΠ από την Ιορδανία, αμέσως μετά τον Ιορδανο-παλαιστινιακό εμφύλιο πόλεμο, οι Παλαιστινιακές στρατιωτικές οργανώσεις, εγκαθίδρυσαν αρχηγείο στον Νότιο Λίβανο, στρατολογώντας μαχητές από τους Παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς. Ο Νότιος Λίβανος αναφερόταν επίσης και ως χώρα Φατάχ (Fatahland), λόγω του σχεδόν πλήρους ελέγχου της Φατάχ και των άλλων Παλαιστινιακών στρατιωτικών οργανώσεων, εντός αυτής της περιοχής του Λιβάνου, την οποία χρησιμοποίησαν, για να σκηνοθετήσουν επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ, στοχεύοντας κυρίως αμάχους και τη συμμετοχή στην εκστρατεία τρόμου κατά των διεθνών αεροπορικών πτήσεων.
Γεγονότα
Τα γραφεία της αεροπορικής εταιρείας στο Τελ Αβίβ, ανακοίνωσαν πως 49 επιβάτες επιβιβάστηκαν στο αεροσκάφος με τελικό προορισμό τη Ρώμη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Από αυτούς, 17 ήταν Αμερικανοί (συν ένα νήπιο), 13 Γιαπωνέζοι, 4 Ιταλοί, 4 Γάλλοι, 3 Ινδοί, 2 Ιρανοί, 2 Ισραηλινοί, 2 από τη Σρι Λάνκα, 1 Αυστραλός και 1 Καναδός. Οι εθνικότητες των υπολοίπων 30 επιβατών και των εννέα μελών του πληρώματος, δεν ήταν άμεσα γνωστές κατά το χρόνο εκείνο. Το πρακτορείο Reuters ανέφερε συνολικά 37 Αμερικανούς, εντός του αεροπλάνου. Η συντριβή συνέβη 50 περίπου ναυτικά μίλια δυτικά της Κεφαλλονιάς.
Στη Βηρυτό, αναφέρθηκε ότι μία Παλαιστινιακή οργάνωση νεολαίας, ισχυρίστηκε ότι είχε τοποθετήσει ένα “γορίλα” (βλ. βομβιστή αυτοκτονίας) εντός του αεροπλάνου με μια βόμβα. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος της TWA, δήλωσε ότι η δολιοφθορά ήταν «ιδιαιτέρως απίθανη». Αργότερα, το National Transportation Safety Board, καθόρισε ότι ο αεροπλάνο είχε όντως καταστραφεί από βόμβα, η οποία ήταν κρυμμένη στο χώρο εμπορευμάτων και η οποία προκάλεσε δομικές βλάβες, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη πορεία του.
Οι υπόνοιες έπεσαν στον Αμπού Νιντάλ (Abu Nidal) και τον τρομοκρατικό του οργανισμό. Αυτή ήταν και η πρώτη γνωστή περίπτωση, νεαρού Άραβα ο οποίος επιβιβαζόταν σε Αμερικανικό αεροπλάνο, σε αποστολή αυτοκτονίας.
Τον Ιανουάριο του 2009, το Associated Press δημοσίευσε μια έρευνα, λέγοντας ότι ο Khalid Duhham Al-Jawary, υπεύθυνος για την βομβιστική απόπειρα του 1973 στη Νέα Υόρκη, ήταν συνδεδεμένος με τον βομβαρδισμό της Πτήσης TWA 841.