Μπορεί τα χρόνια να περνούν, μα οι μνήμες δεν ξεθωριάζουν και γίνονται ανεξίτηλες και αντέχουν στον χρόνο όταν αυτές γεννιούνται από γεγονότα που σημαδεύουν την ζωή.
Πόσο μάλλον όταν αυτά τα γεγονότα δεν αφορούν ατομικές υποστάσεις αλλά κοινωνικά σύνολα.
Προκαλούν θλίψη και κατήφεια όταν με ενέργειες και συμπεριφορές άνθρωποι και ανθρωπάκια «παντί τω τρόπω» αγωνιωδώς προσπαθούν σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο να σβήσουν από την μνήμη των ανθρώπων, να απαξιώσουν και να ευτελίσουν ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα που σφράγισε, σημάδεψε και χάραξε την πορεία αυτού του τόπου.
Η γέννηση στις τρεις του Σεπτέμβρη του ‘74 του ΠΑΣΟΚ και η πολιτική του λειτουργία και παρουσία ανέτρεψε τις τότε υφιστάμενες πολιτικές και κοινωνικές δομές.
Έφερε στον τόπο το καινούργιο, με τον λόγο και την πράξη του κατάφερε να συνενώσει τις πολυδιασπασμένες κοινωνικές δυνάμεις και να τους δώσει ελπίδα και προοπτική.
Στα σαράντα πέντε (45) χρόνια της πολιτικής του παρουσίας ή σαν Κυβέρνηση ή σαν Αντιπολίτευση ήτανο καταλύτης των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων.
Αυτή του την συνεισφορά στον τόπο και το Λαό δεν μπορεί να την αρνηθεί ούτε και ο πιο εμπαθής και κακόπιστος κριτής, όπως δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί πως ο ιδρυτής του ήταν ο εμπνευστής, ο οραματιστής, ο καθοδηγητής, ο ηγέτης που ενέπνευσε τον Λαό και ο Λαός τον αγάπησε όσο κανέναν άλλο.
Δυστυχώς κάποιοι, αν και τόσα χρόνια έχουν περάσει από τον θάνατο του, δεν μπορούν να αντέξουν την μετάθάνατο παρουσία του στις πολιτικές εξελίξεις του τόπου,δεν αντέχουν και μισούν αυτήν την ακατάλυτη αγάπη που εκφράζει ο Λαός.
Δεν με ενδιαφέρει η άποψη των εμπαθών πολιτικών του αντιπάλων γιατί ξέρω ποια είναι η γενεσιουργός της αιτία.
Μου προκαλεί θλίψη και κατήφεια η στάση, η συμπεριφορά και οι ενέργειες κάποιων θλιβερών επίγονων που προσπαθούν να βάλουν το ανύπαρκτο μπόι τους στον καμβά της ιστορίας.
Δεν μπορούν και δεν θέλουν να καταλάβουν πως αν στης ιστορίας τα κατάστοιχα καταγραφούν, θα καταγραφούνσαν προδότες και εφιάλτες, σαν νεκροθάφτες ενός πολιτικού φορέα που άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη της πορείας του σε αυτόν εδώ τον τόπο.
Με ποιο δικαίωμα αυτοί οι νάνοι της πολιτικής προσπαθούν παντιοτρόπως να ενταφιάσουν το ΠΑΣΟΚ, την διαδρομή του και την ιστορία του;
Ποιος τους έδωσε αυτό το δικαίωμα, ο όποιος πολιτικός φορέας δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, ανήκει στα μέλη,τους ψηφοφόρους και τους φίλους του.
Με ποιο δικαίωμα κυρία Πρόεδρε πρώτα του ΠΑΣΟΚ και μετά του ΚΙΝΑΛ αρνιέσαι στα μέλη του ΠΑΣΟΚ να αποφασίσουν ποιο θα είναι το μέλλον του δικού τους πολιτικού φορέα και ποιον θέλουν για Πρόεδρο του.
Σίγουρα δεν έχεις κατανοήσει ότι δεν έχεις το μπόι ούτε τη στόφα του Ηγέτη που έστω σε δύσκολες καταστάσεις του εκχωρείται το δικαίωμα των μονομερών αποφάσεων.
Ένα και μοναδικό χρέος σε βαραίνει, εσύ και η ομαδούλα που έχεις στήσει, άμεσα και χωρίς άλλες ασυνάρτητες δικαιολογίες να δρομολογήσετε τις διαδικασίες ενός καθαρού και όχι στημένου στα μέτρασας Συνεδρίου ΠΑΣΟΚ όπως καταστατικά έχετε την υποχρέωση και εκεί να αποφασιστεί, εάν διαλύεται το ΠΑΣΟΚ ή όχι, ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος τουκαι τέλος αν υπάρχει συμφωνία για την συνέχεια της πολιτικής παρουσίας του μορφώματος ΚΙΝΑΛ.
Πράγματι, δεν θέλω αγαπητή φίλη Πρόεδρε να με δικαιώσεις, σίγουρα θα θυμάσαι, παραμονές εκείνων των εκλογών που εξελέγεις Πρόεδρος, αποχαιρετώντας σε σου είπα, «τώρα που θα εκλεγείς Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚθα σου χαρίσω ένα κασμά για να θάψεις το ΠΑΣΟΚ».
Από τα βαθη της καρδιάς μου σου εξομολογούμαι ότι δεν την θέλω μια τέτοια δικαίωση.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος 8/9/2019