ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ
ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΔΙΚΤΥΩΝ
ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ & ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Θέμα: Μία φυσική κατολίσθηση βράχων ή μία αφύσικη καταβαράθρωση ευθυνών, αρχών και αξιών
Την Πέμπτη, 17 Δεκεμβρίου 2009, η ελληνική κοινωνία συγκλονίστηκε από τις τραγικές επιπτώσεις των πράξεων και παραλείψεων μιας ομάδας εργολαβικών συμφερόντων που οδήγησαν :
σε μια γιγαντιαία κατολίσθηση, με ανυπολόγιστο χρονικό και οικονομικό κόστος για την αποκατάστασή της
στην απώλεια ανθρώπινης ζωής, με απόλυτη αδυναμία επανόρθωσης
στην πολύμηνη ταλαιπωρία των Πολιτών και των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας
στην επιβάρυνση της -ήδη δοκιμαζόμενης- Εθνικής μας Οικονομίας
στην περαιτέρω προσβολή της εικόνας της χώρας μας στη διεθνή κοινή γνώμη.
Και το έγκλημα μετατρέπεται σε διαρκείας: «Δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε σύγκρουση ΙΧ με νταλίκα στο 48ο χλμ της παρακαμπτήριας οδού Κοζάνης-Λάρισας.
Το πρόβλημα στα Τέμπη φορτώνει με κίνηση, που δεν μπορούν να τη σηκώσουν, οι δυο παρακαμπτήριοι δρόμοι με αποτέλεσμα να σημειώνονται συχνά τροχαία δυστυχήματα», διαβάσαμε μόλις χθες στα blogs (αναρτήθηκε από nonews-NEWS 06.01.2010 στις 16:56).
Θα ήταν -πράγματι- λυτρωτικό αν μπορούσαμε να αποδώσουμε και αυτή τη συμφορά στο Θεό, στη φύση, στην εθνική μας μοίρα ή έστω στην κακή μας τύχη.
Δυστυχώς όμως οι διαχειριζόμενοι και το συγκεκριμένο έργο εργολάβοι:
ούτε άγνοια μπορούν να επικαλεστούν, αφού -σύμφωνα με την εφημερίδα το Ποντίκι (23/12/2009)- είχαν και έγκαιρη γνώση και πολλαπλή έγγραφη επίσημη ενημέρωση για τους επερχόμενους κινδύνους,
ούτε έλλειψη εμπειρίας μπορούν να επικαλεστούν, αφού η Πολιτεία, αναγνωρίζοντας προφανώς την εμπειρία και την τεχνογνωσία που διαθέτουν, τους επέλεξε και τους ανέθεσε την εκτέλεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσίων έργων της χώρας.
ούτε έλλειψη πόρων μπορούν να επικαλεστούν, αφού η Πολιτεία, φρόντισε να τους παραδώσει για πολλές 10ετίες την είσπραξη των διοδίων, αποζημιώνοντάς τους για ένα έργο που ΘΑ κατασκευάσουν, για ένα έργο που η ποιοτική του αξιοπιστία ΘΑ ελεγχθεί, όταν οι «μη επώνυμοι» συνάδελφοί τους, που αποτελούν τον κορμό του κατασκευαστικού δυναμικού της χώρας, οδηγούνται σε πλήρη οικονομική ασφυξία, αδυνατώντας να πληρωθούν εργασίες που έχουν περαιώσει πριν από ένα, δύο, ακόμη και τρία χρόνια.
ούτε έλλειψη εξοπλισμού και δυνατοτήτων μπορούν να επικαλεστούν, αφού άντλησαν πόρους εκατομμυρίων ευρώ των Ελλήνων μικρομετόχων, μέσω πολλαπλών αυξήσεων κεφαλαίων δια του Χρηματιστηρίου.
Σύμφωνα άλλωστε με την εβδομαδιαία εφημερίδα «το Ποντίκι» (23/12/2009), οι εργολάβοι γνώριζαν. Η γιγαντιαία κατολίσθηση στα Τέμπη, η οποία στοίχησε τη ζωή του διευθυντή του έργου Σέρτζιο Σιάνι και έκοψε για άγνωστο χρονικό διάστημα την Ελλάδα στα δύο, διόλου απρόσμενη ήταν. Ήταν απλώς θέμα χρόνου να εκδηλωθεί, Η εκδήλωση του συμβάντος είναι προφανές ότι ενισχύθηκε σε ένταση και επιταχύνθηκε σε χρόνο από:
– το εκτεταμένο πρόγραμμα ανατινάξεων κατά τις εργασίες διάνοιξης των παρακείμενων σηράγγων, προς μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας και του συνακόλουθου οικονομικού οφέλους,
– την ολιγωρία στη λήψη των αναγκαίων ενεργητικών (εκβραχισμών) και παθητικών (αντιστήριξης) μέτρων ανακούφισης και σταθεροποίησης των πρανών.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στο «Ποντίκι», η αλληλογραφία μεταξύ της εταιρείας του Δημοσίου Εγνατία Οδός Α.Ε., του διεθνούς φήμης οίκου Parsons Ltd που έχει το ρόλο του ανεξάρτητου συμβούλου μηχανικού και της εταιρείας «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε» στην οποία έχει παραχωρηθεί το έργο, αποκαλύπτει ότι οι εργολάβοι εν γνώσει τους και κατά παράβαση της σύμβασης παραχώρησης δεν εκτέλεσαν τα απαραίτητα έργα στην περιοχή των Τεμπών για την προστασία πολιτών και εργαζομένων. Και δεν τα εκτέλεσαν παρά τις επανειλημμένες συστάσεις του υπουργείου Υποδομών.
Σύμφωνα δε με τη σύμβαση παραχώρησης, έως το Μάρτιο του 2009 έπρεπε ήδη, από την «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε», να έχουν τοποθετηθεί στην επικίνδυνη περιοχή των Τεμπών πλέγματα και να έχουν γίνει «βαρείς αποβραχισμοί» προς απομάκρυνση των βράχων εκείνων που θεωρούνται από τους ειδικούς άκρως επικίνδυνοι για να καταρρεύσουν ανά πάσα στιγμή. Τα παραπάνω με -αυταπόδεικτη- πλημμέλεια εκτέλεσαν οι εργολάβοι, αξιοποιώντας προφανώς την ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνουν οι τεράστιας και πολύμορφης «δυναμικής» εταιρείες τους.
Χαρακτηριστικό είναι ότι μέχρι τη 4η Οκτωβρίου, αν και η Εγνατία Οδός Α.Ε. πίεζε τον «ανεξάρτητο σύμβουλο» να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου οι εργολάβοι να προχωρήσουν στην απομάκρυνση των βράχων και να τηρήσουν τη σύμβαση που είχαν υπογράψει και για την οποία εισπράττουν καθημερινά ζεστό χρήμα, ο σύμβουλος -τουλάχιστον- ολιγωρούσε. Έπειτα από αλλεπάλληλες πιέσεις η Parsons με έγγραφό της την 10η Νοεμβρίου ενημέρωσε την Εγνατία Οδός Α.Ε. ότι η εταιρεία δεν προχωράει στις εργασίες και υπάρχει κίνδυνος για την εθνική οδό. Η Εγνατία Οδό Α.Ε παρέλαβε το έγγραφο την 12η Νοεμβρίου και το απέστειλε στους εργολάβους την 20η Νοεμβρίου. Στο έγγραφο η εταιρεία του Δημοσίου «κρούει το κώδωνα του κινδύνου» στους εργολάβους και τους καλεί να μεριμνήσουν για την άμεση λήψη μέτρων στην περιοχή των Τεμπών, προς άρση της επικινδυνότητας. Όμως, η εταιρεία στην οποία έχει παραχωρηθεί το έργο δεν κάνει απολύτως τίποτε και η Εγνατία Οδός Α.Ε επανέρχεται με νέο έγγραφό της την 27η Νοεμβρίου, με το οποίο και πάλι διαμαρτύρεται γιατί δεν έχει γίνει τίποτε και επισημαίνει για μια ακόμα φορά τον μεγάλο κίνδυνο. Πέραν από τα έγγραφα, απελπιστική προειδοποίηση απεύθυνε και ο ίδιος ο ορεινός όγκος με συνεχείς μικροκατολισθήσεις και πτώσεις μικρών βράχων που προηγήθηκαν του τραγικού συμβάντος.
Και αυτή όμως η τελική προειδοποίηση αγνοήθηκε προκλητικά.
Συνεπώς τα τραγικά συμβάντα της Πέμπτης, 17 Δεκεμβρίου 2009, ήταν και αναμενόμενα και προβλέψιμα και αντιμετωπίσιμα.
Μόνο η επιλογή. ατραπών μεγιστοποίησης του εργολαβικού κέρδους, αιτιολογούν την αποκοπή της σημαντικότερης εθνικής αρτηρίας και τις τραγικές επιπτώσεις που αυτή επέφερε.
Η απόπειρα δε να αποδοθούν όλα στη Φύση, δύναται να υποκρύπτει λογισμούς, σχεδιασμούς και επιδιώξεις για:
– πρόσθετη αποζημίωση των εργολάβων για εκπόνηση μελετών και εκτέλεση «απρόβλεπτων» έργων αποκατάστασης της κυκλοφορίας και διόρθωσης των «λαθών της φύσης»,
– πρόσθετη αποζημίωση των εργολάβων για επιπρόσθετα μέτρα αντιστήριξης των πρανών, πέραν των συμβατικά προβλεπόμενων
– πρόσθετη αποζημίωση των εργολάβων για τα έσοδα των διοδίων που θα «απολέσουν» όσο διάστημα ο δρόμος των Τεμπών παραμείνει κλειστός.
Δηλαδή εκείνοι που με τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν τόσα δεινά, είναι οι ίδιοι που θα «αποφασίσουν» το χρόνο και το κόστος που θα απαιτήσουν από την Πολιτεία για να αναιρέσουν -στο βαθμό που είναι εφικτό- τα δεινά που οι ίδιοι σώρευσαν ;
Αν οι εργολάβοι των Τεμπών επιβραβευτούν δια της οικονομικής τους αποζημίωσης, τότε στα Τέμπη θα έχει επιβεβαιωθεί με τον πλέον κραυγαλέο τρόπο η πλήρης κατολίσθηση ευθυνών, αρχών και αξιών στον Τόπο μας, η κατάρρευση κάθε φραγμού και μέτρου στην προστασία των ήδη Iσχυρών και στην ικανοποίηση της αστείρευτης βουλιμίας τους.
Κατόπιν τούτου ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
1. Για ποιους λόγους και με ποίων εντολή αφέθηκε ανεξέλεγκτη, η εταιρεία στην οποία έχει παραχωρηθεί το έργο, στη μη τήρηση των συμβατικών της υποχρεώσεων ολιγωρώντας στην τοποθέτηση πλεγμάτων στην επικίνδυνη περιοχή και στην απομάκρυνση των βράχων που θεωρούνταν άκρως επικίνδυνοι για να καταρρεύσουν;
2. Πότε και ποιες συστάσεις έγιναν από το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Επικοινωνιών, στην εταιρεία που έχει παραχωρηθεί το έργο;
Να κατατεθούν οι σχετικές συστάσεις.
3. Να κατατεθεί η αλληλογραφία μεταξύ της Εγνατίας Οδός Α.Ε., του οίκου Parsons Ltd ως ανεξάρτητου συμβούλου μηχανικού και της εταιρείας «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε.» στην οποία έχει παραχωρηθεί το έργο.
Να κατατεθεί το πόρισμα για την κατολίσθηση των Τεμπών.
4. Ποιοι καταλογισμοί ευθυνών έγιναν σε αυτούς που -με τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους- έθεσαν σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων διερχομένων από το συγκεκριμένο σημείο;
5. Ποιος θα πληρώσει τις μελέτες και τα έργα που πρέπει να γίνουν προκειμένου να δοθεί και πάλι στην κυκλοφορία η εθνική οδός με ασφάλεια για τη ζωή των πολιτών;
6. Ποιος θα αποζημιώσει Πολίτες και επιχειρήσεις για την πολύμηνη ταλαιπωρία
7. Ποιος θα πληρώσει την επιβάρυνση στις τιμές των προϊόντων λόγω της αύξησης του κόστους των μεταφορικών;
8. Ποιος θα πληρώσει το κόστος από την υποβάθμιση εκατοντάδων πόλεων και χωριών που ξαφνικά έχουν μετατραπεί σε «σύγχρονους αυτοκινητόδρομους»;
9. Ποιος θα πληρώσει για το νέο διεθνές πλήγμα που δέχθηκε η χώρα ;
10. Πότε προβλέπεται να δοθεί στη κυκλοφορία η εθνική οδός;
11. Με ποια συγκεκριμένα μέτρα προτίθεται η Κυβέρνηση να προστατεύσει το Δημόσιο συμφέρον, επιβάλλοντας:
– την άμεση αποκατάσταση της κανονικής κυκλοφορίας,
– την αποφυγή οποιασδήποτε καταβολής πρόσθετων οικονομικών αποζημιώσεων και τη δημιουργία φραγμού στις όποιες τυχόν οικονομικές διεκδικήσεις της «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε»,
– την ενεργοποίηση ποινικών ρητρών κατά της «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε», για τις πολλαπλές δυσμενείς επιπτώσεις που προκλήθηκαν από τις αντισυμβατικές πράξεις και παραλείψεις της.
12. Με δεδομένη την κατασκευαστική εμπειρία των εταιρειών-μελών της «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε.» και την αναμφισβήτητη ικανότητά τους στη διαχείριση ‘Έργων και Συμβάσεων είναι άξια απορίας η από μέρους τους υποτίμηση της επικινδυνότητας και η παράλειψη των οφειλόμενων μέτρων για την ασφάλεια οδηγών και εργαζομένων. Από την άλλη και μέσα από μια σειρά οικονομικών διεκδικήσεων της παραχωρισιούχου, είτε λόγω «απρόβλεπτων φυσικών φαινομένων», είτε λόγω «απρόβλεπτων νέων έργασιών», είτε λόγω «αναγκαίων και μη προβλεφθέντων παράλληλων έργων» δύναται να επιδιώκεται η μεταβολή στην πράξη των αυτοχρηματοδοτούμενων έργων σε μια σειρά απευθείας αναθέσεων και άμεσων πληρωμών από το Κράτος. Με ποια μέτρα προτίθεται η Κυβέρνηση να προστατεύσει το δημόσιο χρήμα ;
13. Με ποια συγκεκριμένα μέτρα προτίθεται η Κυβέρνηση να ελέγξει την αποφυγή εκδήλωσης ανάλογων «απρόβλεπτων φυσικών φαινομένων» και στα υπόλοιπα «αυτοχρηματοδοτούμενα» έργα, στα περισσότερα από τα οποία συμμετέχουν οι ίδιες εταιρείες;
Αρ. Πρωτ.. Ο ερωτών βουλευτής
Πάτρα…
ΝΙΚΟΣ Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ