O Αυρηλιανός (9 Σεπτεμβρίου 214 – 25 Σεπτεμβρίου 275) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 270 έως το 275. Καταγόταν από άσημη οικογένεια της Σαρδικής (σημερινή Σόφια) και αναρρήθηκε στον θρόνο της Ρώμης, ύστερα από μια πετυχημένη στρατιωτική σταδιοδρομία.
Φωτογραφία από: https://finds.org.uk/romancoins/emperors/emperor/id/41
Κατά τη διάρκεια της μόνον πενταετούς ηγεμονίας του πέτυχε σημαντικές νίκες κατά των εχθρών της Ρώμης (Βανδάλων, Γότθων, Σαρματών, Αλαμανών κ.λπ), ενώ με δική του πρωτοβουλία ανεγέρθηκαν τα τείχη της Ρώμης που φέρουν το όνομά του (Το Αυρηλιανό Τείχος).
Το 273 μ.Χ. ανέκτησε τις ανατολικές επαρχίες της Ρώμης (Συρία, Ιουδαία, Αίγυπτο) διαλύοντας το νεοσύστατο βασίλειο της Παλμύρας υπό τη βασίλισσα Ζηνοβία, την οποία έσυρε αιχμάλωτη στον θρίαμβό του στη Ρώμη. Το 274 μ.Χ. επέβαλε εκ νέου τη ρωμαϊκή κυριαρχία στη Γαλατία.
Δολοφονήθηκε το 275 μ.Χ. στη Θράκη, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του κατά των Περσών.
Στον θρησκευτικό τομέα ήταν ο πρώτος που εγκαινίασε μονοθεϊστική πολιτική, προηγούμενος του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Αυρηλιανός προσπάθησε να καθιερώσει ως κυρίαρχη θεότητα της αυτοκρατορίας τον Ανίκητο Ήλιο (Sol Invictus), χωρίς να διώξει τη λατρεία των άλλων θεοτήτων.
Οι σύγχρονοί του τον αποκαλούσαν manu ad ferrum «σιδερένια πυγμή» και η Σύγκλητος του απένειμε τον τίτλο restitutor orbis (‘restorer of the world) «Συντηρητή του Κόσμου»