Της Μαρίας Σεφέρου
Ποιος είπε ότι οι Έλληνες δεν έχουν πια επαναστατική συνείδηση, ότι δε βράζει το αίμα μέσα τους, κι ότι δεν ξεσηκώνονται άμα το απαιτήσουν οι περιστάσεις; Ο κύριος Παπακωνσταντίνου το διέψευσε προχτές στην κρατική τηλεόραση των golden boys and girls χαμογελώντας και λέγοντας: «Μεγάλη επιτυχία ότι αυτή τη στιγμή στη χώρα μας έχει δημιουργηθεί ένα “κίνημα αποδείξεων”. Ο κόσμος πηγαίνει και λέει “θέλω απόδειξη”.»
Ολέ, ολέ, ολέ, ολέεεε! Η επανάσταση άρχισε!
Κι εγώ θέλω απόδειξη ότι έχεις σώας τα φρένας, Sir!
«Θα μετράνε όλες οι αποδείξεις, πλην ΔΕΚΟ και αγοράς μεγάλων τεκμηρίων», είπε με έμφαση ο Υπουργός Οικονομικών, πιστεύοντας ότι αυτός επιτέλους είναι εκείνος που τετραγώνισε τον κύκλο της ανοικονόμητης ελληνικής οικονομίας!
Βρε πούθε μας τον έφεραν αυτόν; Δεν ήταν επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου, και δεν ορκιζόταν ότι θα μείνει εξάπαντος στις Βρυξέλλες; Και δεν έλεγε ο ΓΑΠ προεκλογικά ότι θα καλέσει διεθνείς προσωπικότητες για ν’ αναλάβουν να λύσουν το γόρδιο δεσμό της χρεοκοπημένης Ελληνικής Οικονομίας; Δε βρήκε λοιπόν κανέναν πρόθυμο, παρ’ όλες τις υψηλές γνωριμίες και φιλίες του στο εξωτερικό, για να έρθει και να ανακατανείμει δίκαια τα λεφτά που μας έλεγε ότι υπάρχουν;
Α ναι, να μην ξεχάσω να σας πω ότι σύμφωνα με το video, ένα μισθωτός με 12.000€ εισόδημα δε θα χρειάζεται να συγκεντρώσει αποδείξεις πάνω από 1.000 έως 2.000 ευρώ! Κι αυτά τα λέει ένας Υπουργός Οικονομικών χωρίς να κοκκινίζει που δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα είναι 1.000€ ή 2.000€! Μικρή η διαφορά, θα μου πεις, μεταξύ των δύο αριθμών. Ο δεύτερος είναι διπλάσιος του πρώτου. Τι είναι 1.000€ αποδείξεις παραπάνω ή παρακάτω; Ούτε ένα βράδυ με την παρέα σου στα μπουζούκια δεν είναι… Ας όψεται, ρε, η δημοκρατία του καραγκιόζη με τους καραγκιόζηδες που μας κυβερνάνε…
Όπως είπα παραπάνω, τόνισε και το άλλο ο ανεκδιήγητος Παπακωνσταντίνου, που έχει χάσει επαφή με την πραγματικότητα: Θα μετράνε όλες οι αποδείξεις πλην ΔΕΚΟ και αγοράς μεγάλων τεκμηρίων! Με άλλα λόγια, όσο πιο μικρή είναι η απόδειξη τόσο μεγαλύτερη είναι η αξία της! Είχα κάνει πλύση εγκεφάλου στη γειτόνισσά μου να παίρνει αποδείξεις ακόμη και για τσίχλες, αλλά σήμερα με απογοήτεψε. Ούτε λίγο ούτε πολύ έσκισε μια απόδειξη των 80 λεπτών που έδωσε για τέσσερα αυγά. Μόλις επέστρεψε στο σπίτι της με τα αυγά και την απόδειξη στο χέρι, και καθώς άνοιγε τη μαύρη σακούλα για να την τοποθετήσει με ευλάβεια, της την έδωσε. Άναψαν τα αίματά της και έσκισε την πολύτιμη απόδειξη των 80 λεπτών ενώ συγχρόνως διαολόστειλε τον Παπακωνσταντίνου.
«Έκανες τέτοιο έγκλημα, γειτόνισσα;» τη ρώτησα με έκδηλη απογοήτευση. «Το έκανα και δε μετανιώνω», μου απάντησε οργισμένη. «Μα καλά χτες δεν πήγες στην εκκλησία και ήπιες αγιασμό; Οι αποδείξεις είναι ιερές πρέπει να τις σέβεσαι όπως σέβεσαι τις εικόνες», της είπα, καθώς είχα ξελιγωθεί στα γέλια από αντίδραση για να μην κλάψω για το κατάντημά μας. Όμως η καλή γειτόνισσα δεν είχε όρεξη για γέλια. Ήταν πολύ οργισμένη: «Να πάνε να πιάσουν τους γιατρούς του ΕΣΥ που πίνουν το αίμα των ασθενών που τους βρίσκουν σε ανάγκη, και να ζητήσουν απόδειξη», είπε.
Και η καλή μου γειτόνισσα, που αν και αγράμματη δε μασάει κουτόχορτο, μου διηγήθηκε ένα περιστατικό από το Γενικό Κρατικό που το έζησε η ίδια.
«Ο αδελφός μου, φτωχός αγρότης, είχε χάσει το κοριτσάκι του και βρισκόταν σε απόγνωση. Η γυναίκα του από την στενοχώρια της έπαθε ακατάσχετη αιμορραγία και ο γιατρός στην επαρχία εισηγήθηκε να κάνει υστερεκτομή. Τους έστειλε σ’ ένα δικό του γιατρό του ΕΣΥ που χειρουργούσε στο Γενικό Κρατικό, λέγοντας ότι η ταρίφα του γιατρού γι’ αυτές τις εγχειρήσεις είναι 500€. Οι άνθρωποι πήγαν στο Γενικό Κρατικό, ο γιατρός είχε κανονίσει κρεβάτι σε τετράκλινο, και πριν από την εγχείρηση εγώ πλησίασα το γιατρό και του έδωσα 300€ αντί για 500€, λέγοντας ότι ο αδελφός μου, που είχε χάσει πρόσφατα το κοριτσάκι του, ήταν σε άσχημη οικονομική κατάσταση και δεν είχε περισσότερα.
Ο γιατρός πήρε τα 300€, αλλά το απόγευμα έστειλε το βοηθό του στην ασθενή, πριν ακόμη χειρουργηθεί, και της ζήτησε άλλα 200€ για λογαριασμό του χειρουργού. Η γυναίκα απάντησε ότι την επομένη θα ερχόταν ο άντρας της και θα τα κανόνιζε, διότι εκείνη δεν κρατούσε λεφτά. Έτσι και έγινε. Την επομένη, και πριν από την εγχείρηση, ο χειρουργός πήρε ο ίδιος τα υπόλοιπα 200€, χειρούργησε τη γυναίκα και μην τον είδατε. Δεν ξαναπήγε στο κρεβάτι της να δει την πρόοδο της ασθενούς. Έστελνε πάντα το βοηθό του.»
Καθώς τελείωσε αυτή τη θλιβερή ιστορία, η γειτόνισσά μου έτρεμε από αγανάκτηση. «Αυτούς τους απατεώνες γιατρούς του ΕΣΥ να πάνε να πιάσουν οι άχρηστοι! Αυτούς τους δήμιους, που πίνουν το αίμα του κοσμάκη. Αυτοί είναι που χοντρο-φοροδιαφεύγουν», μου είπε με ιερό θυμό η καλή μου γειτόνισσα. «Εμάς γιατί μας βασανίζουν να τους μαζεύουμε αποδειξούλες;»
Και ερωτώ εγώ την αξιότιμη Υπουργό Υγείας: Τι να κάνει ο συγγενής του ασθενούς σε αυτές τις περιπτώσεις; Να προσημειώσει τα χαρτονομίσματα και να φωνάξει την αστυνομία; Μα σκέπτεται τον άνθρωπό του και ποιος θα τον χειρουργήσει με προσοχή μετά από ένα τέτοιο περιστατικό. Ο ασθενής και οι συγγενείς τους είναι όμηροι των αδίστακτων γιατρών του ΕΣΥ. Πώς θα τους προφυλάξει η πολιτεία από τα νύχια τους;
Κύριε Παπακωνσταντίνου, άσε τον κοσμάκη στη φτώχεια του, και μην τον ζαλίζεις με κωλόχαρτα για να του βάλεις μαχαίρι στο αφορολόγητο. (Πάλι οι απατεώνες θα επωφελούνται που θα παρουσιάζουν πλασματικές αποδείξεις). Κοίτα να πιάσεις τους καρχαρίες που πλουτίζουν με μαύρα λεφτά. Γιατί δε βάζεις σκληρά τεκμήρια σε όλους τους γιατρούς του ΕΣΥ να τους αλλάξεις τα φώτα;
Τώρα που το σκέπτομαι, παίδες, το πρόβλημα με τους απατεώνες φοροφυγάδες μεταξύ των οποίων και οι δήμιοι του ΕΣΥ, θα λυθεί μόνον όταν καταργηθούν εντελώς τα χαρτονομίσματα και όλες οι πληρωμές γίνονται ηλεκτρονικά. Το λεγόμενο «χάραγμα του Αντιχρίστου» ίσως είναι μια λύση, και μην αρχίσετε να με βρίζετε εσείς οι θρησκόληπτοι. (Οι πιστωτικές κάρτες κλέβονται και τα pin αντιγράφονται).
Εάν ο καθένας φέρει τον αριθμό του τραπεζικού λογαριασμού του χαραγμένο στο χέρι, και αν όλες οι συναλλαγές γίνονται με το σκανάρισμα αυτού του αριθμού σε ειδικές μηχανές που θα βρίσκονται παντού, να δείτε πώς θα κοπούν οι φακελάρες των καφρογιατρών, των εφοριακών, των υπαλλήλων πολεοδομίας, και φυσικά οι μίζες των βουλευτών, των υπουργών, των στελεχών του Δημοσίου, και των άλλων τρωκτικών. Να δείτε πώς θα σταματήσουν οι ληστείες, οι κλοπές των μηχανημάτων αυτόματης ανάληψης, οι φόνοι με κίνητρο τη ληστεία και πολλά άλλα κακά της μοίρας μας. Αν δε γίνει αυτό, κι εφόσον οι ανθρώπινες συνειδήσεις έχουν πια πωρωθεί, και ιδιαίτερα εκείνες της πλουτοκρατίας, δε βλέπω φως.
Θα μου πεις πάλι ανέκδοτα λέω. Αν γίνουν όλα αυτά πώς θα μεταφέρονται προς τους Πρωθυπουργούς και Υπουργούς τα “τούβλα” στα πάμπερς, παίδες;