Πώς θα μοιάζει η ζωή μας στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης;

Ένα γκρουπ ειδικών από τους κολοσσούς της τεχνολογίας όπως η Microsoft, η Google, το Facebook και άλλες μεγάλες εταιρείες, μαζεύτηκαν στο Digital Summit Dublin κι επιχείρησαν να σκιαγραφήσουν το μέλλον κατά πρόσωπο.

Γράφει: Απόστολος Μαγγηριάδης
Πρόκειται για ένα ερώτημα που πολλοί θέτουν αλλά κανείς δεν μπορεί να απαντήσει. Ένα γκρουπ ειδικών, από τους κολοσσούς της τεχνολογίας όπως η Microsoft, η Google , το Facebook και άλλες μεγάλες εταιρείες μαζεύτηκαν πριν λίγες μέρες στο Δουβλίνο, στο πλαίσιο του Digital Summit Dublin κι επιχείρησαν να σκιαγραφήσουν το μέλλον κατά πρόσωπο, να μαντέψουν τα επερχόμενα, να διακρίνουν ευκαιρίες και κινδύνους. Ο ΣΚΑΪ βρέθηκε εκεί, για να ανιχνεύσει τις όψεις ενός μέλλοντος που δεν μοιάζει καθόλου μακρινό.
Αν άλλωστε το σκεφτούμε, τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης, τις χρησιμοποιούμε όλοι μας καθημερινά. Από τα συστήματα πλοήγησης στο αυτοκίνητο για να αποφύγουμε την κίνηση, μέχρι τις πλατφόρμες συνδρομητικού περιεχομένου που μας προτείνουν ποια σειρά να παρακολουθήσουμε που ταιριάζει στις προσωπικές μας επιλογές. Οι περισσότερες από τις καθημερινές μας επιλογές περιέχουν μια ψηφιακή προδιάθεση την οποία πάντως κάποιοι έχουν ήδη αρχίσει να αμφισβητούν.
Όσο κι αν η ανθρωπότητα ωφελείται στο προσωπικό αλλά και στο συλλογικό επίπεδο, από τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης στα θέματα της ιατρικής έρευνας μέχρι την επιβολή του Νόμου και της τάξης, μια σειρά ζητημάτων προκύπτουν ως θέματα που μπορεί να τα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον και συμπυκνώνονται στα εξής: Πρώτον, στα ηθικά ζητήματα που προκαλεί η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Δεύτερον, στην προστασία των δεδομένων. Τρίτον, την ψηφιακή παραπληροφόρηση. Και τέταρτον, στην προστασία των θέσεων εργασίας.
Αν κάτι αποτελεί κοινό τόπο ανάμεσα στους ειδικούς είναι πως το στοίχημα αφορά στο πώς θα δημιουργηθεί ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που δεν θα περιορίζει την τεχνολογική πρόοδο. Το πώς δηλαδή η νομοθεσία θα έρθει να βάλει κανόνες που δεν θα αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη νέων εφαρμογών και στο άνοιγμα καινοτόμων λεωφόρων στη γνώση. Όπως είπε ο Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας, Leo Varadkar, «οι κυβερνήσεις βρίσκονται διαρκώς ανάμεσα στη Σκύλλα των αυξανόμενων αναγκών για ρύθμιση της τεχνολογίας και στη Χάρυβδη της τεχνολογικής καταπίεσης». Και συμπλήρωσε θέτοντας τα ερωτήματα: «ποιος ελέγχει, θα υπάρξει ή όχι προκατάληψη και ποιος θα λογοδοτεί».
Πάρτε για παράδειγμα το θέμα της αναγνώρισης προσώπου. Όσο κι αν μειώνει το χρόνο αναμονής μας σε μέρη όπως τα αεροδρόμια, αρκετοί ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το πώς η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου εμφανίζεται να δουλεύει καλύτερα στο να αναγνωρίζει λευκά πρόσωπα από τα μαύρα και πώς τα συστήματα μπορούν να παρουσιάσουν μεροληψία, συνδέοντας ορισμένα φύλα και φυλές με στερεότυπους ρόλους.
Για στελέχη όπως ο John Frank, που είναι αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκών υποθέσεων της Microsoft, τα πράγματα είναι αρκετά σοβαρά: «Αυτές οι τεχνολογίες θα πρέπει να υποβάλλονται σε διεξοδικές, ανεξάρτητες και εξωτερικές δοκιμές για τον έλεγχο της ακρίβειας αλλά και της ανθρώπινης προκατάληψης», είπε στη διάρκεια του Digital Summit. «Έτσι ώστε, όσοι επιθυμούν να προμηθεύσουν και να αναπτύξουν υπηρεσίες αναγνώρισης προσώπου να μπορούν να βασίζονται στην αξιοπιστία τους. Εάν αυτές οι τεχνολογίες προχωρήσουν σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αξιόπιστα σε σενάρια μεγάλης σημασίας, όπως η αστυνόμευση, η ποινική δίωξη καθώς και στη λήψη αποφάσεων σχετικά με θέσεις εργασίας, εκπαιδευτικά ζητήματα ή τραπεζικές συναλλαγές, οι αποφάσεις αυτές θα πρέπει να υπόκεινται σε επανεξέταση από τον άνθρωπο».
Ένα άλλο ζήτημα αφορά το περιβάλλον της αγοράς εργασίας μέσα στα επόμενα χρόνια: Τι μένει για τους ανθρώπους, εάν οι μηχανές που αυτό-εκπαιδεύονται και επιλύουν ταχύτερα και καλύτερα από τον άνθρωπο όλα τα προβλήματα, αναλάβουν σχεδόν όλα όσα κάνουμε ως σήμερα; Οι υπέρμαχοι της τεχνητής νοημοσύνης υποστηρίζουν πως η τεχνολογία θα οδηγήσει στη δημιουργία νέων ειδών εργασίας. Θα αυξηθεί η ανάγκη για μηχανικούς, λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας, ενώ οι άνθρωποι θα χρησιμοποιούν τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης για να εκτελέσουν νέες λειτουργίες στους καθημερινούς τους ρόλους. Υπολογίζεται ότι μέσα στις επόμενες δυο δεκαετίες, δυο από τις πέντε θέσεις εργασίας στην Ιρλανδία θα επηρεαστούν σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό από την τεχνητή νοημοσύνη. «Η νεότερη γενιά θα πρέπει να εφοδιαστεί με τα απαραίτητα εφόδια ώστε να αρπάξει τις ευκαιρίες που γεννιούνται και να συνειδητοποιήσει τη σημασία τους από νωρίς», είπε ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός, σε μια χώρα όπου το μεγαλύτερο ρίσκο αφορά τις εργασίες που σχετίζονται με τη γραμματειακή υποστήριξη, τις υπηρεσίες πελατών αλλά και δουλειές στην αγροτική παραγωγή και στις γραμμές παραγωγής εργοστασίων.
Το Digital Summit του Δουβλίνου ήταν ένα φόρουμ όπου οι άνθρωποι της τεχνολογικής αγοράς προσπάθησαν να βρουν απαντήσεις χωρίς να εκφράζουν βεβαιότητες. Αν πάντως οι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται καλύτερα από εμάς τα διλήμματα μιας εποχής που έχει ανατείλει δεν είναι ακόμη σε θέση να περιγράψουν το μέλλον των κοινωνιών μας, τότε το υπαρξιακό άγχος που αφορά μεγάλο κομμάτι των κοινωνιών μας δικαιολογείται απόλυτα. Και το κοινωνικό ρήγμα που δημιουργεί η γεωμετρική αύξηση της γνώσης, των δεδομένων και των πληροφοριών ανάμεσα σε αυτούς που έχουν καβαλήσει το κύμα της νέας εποχής και σε αυτούς που παραμένουν ακόμη στην στεριά, υποδηλώνει ότι το μέλλον δεν κρύβει μόνο λαμπρές και μεγάλες ευκαιρίες, αλλά και κινδύνους.
Πηγή: skai.gr