…αλλά και άκρως υποκριτική η στάση του να τον χρησιμοποιήσει ως αφορμή για να εκβιάσει τις πρόωρες εκλογές.
Υπάρχει κάποιος νταβατζής που να μην του χρωστάει ο ΓΑΠ;
Τα αρνητικά συμπτώματα της ισχυρής ηγεμονίας άρχισαν να φαίνονται πολύ νωρίς. Ο Παπανδρέου όπως είχαμε προβλέψει, αντί να χρησιμοποιήσει την πρωτοφανή δύναμη και ασυλία που έχει αποκομίσει για να συμβάλλει στην κάθαρση του δημοσίου βίου, την χρησιμοποιεί για να ξεκαθαρίσει ακόμα και “οικογενειακούς” λογαριασμούς του παρελθόντος. Αυτό ψυχολογικά είναι δικαιολογημένο αφού οι ισχυροί δεσμοί μητέρας – υιού είναι διαχρονικοί και με ισχυρούς μηχανισμούς αυτοπροστασίας.
Όταν όμως ξεκινάς την ηγεσία χωρίς να δύνασαι τουλάχιστον να αφήσεις στην άκρη τέτοια συμπλέγματα είσαι ένα βήμα πριν το σοβαρό ολίσθημα. Πάλι όμως, το δεχόμαστε και το δικαιολογούμε. Όπως αποκάλυψε και ο Αλ. Παπαχελάς στο Βήμα πριν λίγα χρόνια, η ψυχρότητα μεταξύ των δύο ανδρών είναι αιτιολογημένη: Ο κ. Παπούλιας ήταν «σχεδόν οικογένεια» για τους Παπανδρέου τη δεκαετία του 1970, όταν έτρωγε μία φορά την εβδομάδα με τη Μαργαρίτα Παπανδρέου στο στέκι τους στην οδό Βουκουρεστίου. Υπάρχουν ορισμένοι που θεωρούν ότι το Καστρί δεν συγχώρησε ποτέ την μετέπειτα ταύτιση του κ. Παπούλια με τη Δήμητρα Λιάνη. Αν και ο Παπαχελάς υποστηρίζει ότι οι σχέσεις του με την Μαργαρίτα αποκαταστάθηκαν, είναι αυτονόητο η χήρα του Ανδρέα να αισθάνεται κάποια πικρία. Δεδομένης της στενής σχέσης του Γιώργου με την μητέρα του, η πικρία αυτή είναι προφανές ότι “μπόλιασε” και τον Γιώργο.
Η αποκάλυψη της εφημερίδας “Το Παρόν” ότι ένας από τους πυλώνες συζήτησης μεταξύ Αβραμόπουλου – ΓΑΠ κατά την πρόσφατη συνάντηση τους ήταν και η ενδεχόμενη απεμπλοκή των δύο κομμάτων από το όνομα “Παπούλιας”, δείχνει ότι ο Πρόεδρος είναι ενοχλητικός και στις ενδεχόμενες εφαρμογές αντιλαϊκών πολιτικών όπου αναζητείται η συναίνεση μέρους της ΝΔ, όπως στο θέμα εφαρμογής του Γερμανικού μοντέλου.
Υπάρχουν όμως και σοβαρότερα ολισθήματα του Γεωργίου Παπανδρέου. Η σημαντικότερη προεκλογική ατάκα του ότι “Δεν χρωστάει σε κανέναν”, φαίνεται να ξεφτίζει αφού η αμφίδρομη στήριξη στα καρκινώματα της δημοκρατίας μόνο διαπλοκή και χρέη μπορούν να σημαίνουν.
Η υπόθεση των Τεμπών θα έπρεπε να αποτελέσει εφαλτήριο για τον ΓΑΠ ώστε να ξεκαθαρίσει μία για πάντα τη διαπλοκή ΜΜ”Ε” – “Εθνικών κατασκευαστών”. Αντί αυτού, οι βαρώνοι προβαίνουν σε προκλητικές δημοσκοπήσεις που φανερώνουν “παντοδυναμία” του ΓΑΠ και στην κοινή γνώμη, εκβιάζοντας αντίστοιχα τον Σαμαρά. Γεγονός τουλάχιστον φαιδρό όταν οι ίδιες δημοσκοπήσεις δείχνουν καθολική αντίδραση της κοινωνίας στις πρώτες κυβερνητικές απόπειρες. Φαίνεται ότι ο ΓΑΠ κάπου χρωστάει.
Ο ΓΑΠ επίσης φαίνεται ότι χρωστάει και σε αυτούς που προώθησαν την οπερέτα του Βατοπαιδίου, αφού αποκατέστησε άμεσα τον “Βατοπαιδινό” Προβόπουλο και ο “πολέμιος” Ρόβλιας απομακρύνθηκε άρον – άρον. Το γεγονός αυτό μαζί με την αποκάλυψη μας για την έκθεση της Τραπέζης Ελλάδας για το Βατοπαίδι δείχνουν ότι ο ΓΑΠ προεκλογικά στηρίχθηκε σε συκοφαντίες και τώρα προσπαθεί να “γλιτώσει” από τα επικίνδυνα χρέη του ψεύδους.
Για τις υποθέσεις υποβάθμισης της οικονομίας και τη συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση και αντιπολίτευση, από γενίτσαρος δηλαδή σε “Εθνικό μαχητή” δεν χωρά σοβαρή κουβέντα. Η σιωπή των ΜΜ”Ε” και η προώθηση του ΠΑΣΟΚ ως εγγυητή της Εθνικής κυριαρχίας δείχνει μεγάλα, μα πολύ μεγάλα χρέη.
Χρέη επίσης δείχνει η όλη στάση των βαρώνων στο θέμα της ιθαγένειας. Από τη στιγμή που οι βαρώνοι επιτρέπουν την αλλοίωση του εκλογικού σώματος υπέρ του ΠΑΣΟΚ, σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ τους βολεύει στις περιβόητες αδιαφανείς business τους. Κάποια γραμμάτια θα ξεπληρωθούν και εκεί.
Για να μη μιλήσουμε για τα αγαπημένα παιχνίδια τρομοκρατίας και παρακράτους στα οποία το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλη παράδοση από τη θητεία Λαλιώτη και γνωρίζει πως να χρησιμοποιεί επικοινωνιακά την στρακαστρούκα, τις πυρκαγιές, τα χτυπήματα του ΕΑ και την επικείμενη εξάρθρωση της Σέχτας. Μεγάλο σχολείο οι “Γάλλοι” Τροτσκιστές.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν ο ΓΑΠ χρωστάει ή όχι, αλλά εάν υπάρχει κάποιος νταβατζής του δημοσίου βίου που ΔΕΝ του ΧΡΩΣΤΑ.