Brexit: Τι σημαίνει για όλους μας.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ αποτελεί γκρέμισμα της πολιτικής ηγεμονίας και της «δυναστικής συμπεριφοράς» της γερμανικής ελίτ. Η έξοδος είναι και μεγάλο χτύπημα στην παγκοσμιοποίηση, στην πολιτική και οικονομική ηγεμονία των πολυεθνικών έναντι των κρατών. Ανοίγει την πόρτα για μια πιο δημοκρατική Ευρώπη, που θα εκπροσωπεί τα ευρωπαϊκά έθνη και όχι τα συμφέροντα λίγων πολυεθνικών.

Το Σάββατο 19 Οκτωβρίου άρχισε στη Βρετανία η διαδικασία ψήφισης της συμφωνίας εξόδου από την ΕΕ.

Του Κωνσταντίνου Βέργου

Καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν γνωρίζαμε αν ψηφίστηκε το Σάββατο η συμφωνία ή όχι, σε κάθε περίπτωση όμως η Ευρωπαϊκή Ενωση, η Βρετανία και η παγκόσμια οικονομία μπαίνουν σε νέα δεδομένα, πρωτόγνωρα, καθώς επηρεάζεται από αυτή την πορεία το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Υπάρχουν δύο θέματα που σε αυτή τη φάση μονοπωλούν το ενδιαφέρον για το Brexit. Πρώτον, τι είδους συμφωνία θα επιτευχθεί. Και, δεύτερον, τι θα σημαίνει για τη Βρετανία, την ΕΕ και όλους μας η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ.

 
Τι συμφωνία θα επιτευχθεί;

Η συμφωνία που ορίζεται προς ψήφιση στην Αγγλία διατηρεί την «ενιαία αγορά», άρα δεν θα αποτελεί «άτακτη έξοδο» της Βρετανίας από την ΕΕ.

Αυτό επίσης σημαίνει ότι διατηρείται και το δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών να εργάζονται στη Βρετανία, όπως και των Βρετανών να εργάζονται στις χώρες της ΕΕ. Θα υπάρξει επίσης παράταση (αν δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία ήδη από το Σάββατο) ώστε οι Εγγλέζοι βουλευτές να συμφωνήσουν σε μια αποδεκτή πλατφόρμα.

Η Αγγλία επομένως θα απεγκλωβιστεί από τις νομοθετικές εξελίξεις στην ΕΕ και την πολιτική ηγεμονία της Γερμανίας και θα ακολουθήσει τον δικό της δρόμο, διατηρώντας όμως στενή οικονομική σχέση με την ΕΕ, στο πλαίσιο που έχουν κι άλλες χώρες εκτός ΕΕ, όπως η Ελβετία. Εάν όμως δεν επιτευχθεί συμφωνία, υπάρχει το ενδεχόμενο της «άτακτης αποχώρησης» ως το τέλος του έτους.

Η άτακτη έξοδος

Ατακτη έξοδος σημαίνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα χρειαστεί να προχωρήσει σε πλήρη απεγκλωβισμό από την πολιτική αλλά και την οικονομία της ΕΕ, ακολουθώντας εμπόριο στο πλαίσιο του καθεστώτος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Το νέο καθεστώς θα αρχίσει να ισχύει λογικά από τα τέλη του 2020. Τόσο η βρετανική κυβέρνηση όσο και εκπρόσωποι της ΕΕ έχουν κατά καιρούς υπονοήσει ότι αυτό δεν είναι απίθανο.

Παρότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ήδη μέλος του ΠΟΕ, χρειάζονται διάφορες διαδικασίες για να αποκατασταθεί η αυτονομία του από την υπόλοιπη ΕΕ, όπως η συμφωνία για την κατανομή των ποσοστώσεων για προϊόντα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, παρόλο που για τα περισσότερα προϊόντα θα υπάρχει ένας μικρός φόρος/δασμοί της τάξης του 1%-3%, σε κάποια προϊόντα ο φόρος/δασμοί θα είναι υψηλός.

Για παράδειγμα, γερμανικά αυτοκίνητα ή κάποια γαλλικά τρόφιμα, όπως τυριά, για να εισαχθούν τώρα στην Αγγλία θα φορολογούνται με ποσοστό περίπου 8%-15%.

Αν αυτό συμβεί, θα πρόκειται για εξέλιξη με μεγάλους χαμένους. Πρώτον, τα ξένα προϊόντα, κυρίως τα γερμανικά αυτοκίνητα, που τώρα εισάγονται από την ΕΕ θα είναι πολύ ακριβότερα και θα έχουν το ίδιο καθεστώς φορολογίας με εκείνα που εισάγονται από ΗΠΑ ή Κορέα.

Οι γερμανικές εταιρείες επομένως είτε θα υποχρεωθούν να ρίξουν τις τιμές 10% για να ανταγωνιστούν εκείνες άλλων χωρών, ή των αγγλικών αμαξιών, είτε θα χάσουν έδαφος.

Ο μεγάλος χαμένος θα είναι η Γερμανία και πολύ λιγότερο η Γαλλία. Δεύτερον, τα ξένα προϊόντα θα έρχονται ακριβότερα στη Βρετανία. Αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση του πληθωρισμού. Τρίτον, τα εγχώρια προϊόντα θα είναι πιο κερδοφόρα. Αυτό θα ευνοήσει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Οι μισθοί στην Αγγλία θα ανέβουν και η ανεργία θα πέσει κι άλλο, αν και είναι ήδη στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 45 ετών.

Η αδυναμία του ΠΟΕ να επιβάλει μέτρα ή κυρώσεις επίσης σημαίνει πρακτικά ότι η Βρετανία, εφόσον θέλει, μπορεί να επιβάλει υψηλή φορολογία σε εισαγωγές από την ΕΕ χωρίς κανένας να μπορεί να την υποχρεώσει να την πάρει πίσω! Αρα η Βρετανία εκτός ΕΕ έχει πολύ μεγαλύτερη ευελιξία να κανονίσει το εμπόριο στα μέτρα της, αν αποχωρήσει απότομα!

Συνολικά η Αγγλία θα έχει περισσότερα έσοδα από εισαγωγές, που μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις δημόσιες ανάγκες σε υγεία, περίθαλψη και δημόσια έργα. Ομως δεν είναι εντελώς ρόδινα τα πράγματα για την Αγγλία από μια τέτοια εξέλιξη. Υπάρχει το πρόβλημα της τυποποίησης, που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα άμεσα.

Καθώς η τυποποίηση των προϊόντων διαφέρει μεταξύ ΕΕ και Αγγλίας, κάτι που ως τώρα διακριτικά «αποσιωπούνταν», τώρα οι εταιρείες της ΕΕ που θέλουν να εξάγουν στη Βρετανία πρέπει να φτιάξουν προϊόντα που να πληρούν όλα τα βρετανικά στάνταρ ασφαλείας, όπως και οι Βρετανοί για ό,τι εξάγουν στην ΕΕ.

Αυτό μπορεί να δημιουργήσει σοβαρή «ουρά προϊόντων» στα τελωνεία, οδηγώντας σε τετράμηνη έως οκτάμηνη οικονομική δυστοκία και ταμειακές δυστοκίες σε αγγλικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Γι’ αυτό η εγγλέζικη κεντρική τράπεζα έχει σχεδιάσει σενάριο για ύφεση για τον πρώτο χρόνο ενδεχόμενου άτακτου Brexit.

Η σημασία της εξόδου από την ΕΕ;

Η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ αποτελεί γκρέμισμα της πολιτικής ηγεμονίας και της «δυναστικής συμπεριφοράς» της γερμανικής ελίτ και των πολυεθνικών, με τεράστια σημασία για τα εθνικά συμφέροντα, οικονομικά και πολιτικά, και τους λαούς, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και παγκόσμια.

Η Ελλάδα, για παράδειγμα, που τιμωρήθηκε στην ΕΕ ώστε οι ανισορροπίες του ευρώ και του ευρωσυστήματος των μεγαλοτραπεζιτών να χρεωθούν στον ελληνικό λαό, θα είναι σε θέση να διαπραγματευτεί από καλύτερη θέση με μια αποδυναμωμένη πολιτικά Γερμανία.

Η έξοδος είναι όμως και μεγάλο χτύπημα στην παγκοσμιοποίηση, στην πολιτική και οικονομική ηγεμονία των πολυεθνικών έναντι των κρατών. Ανοίγει την πόρτα για μια πιο δημοκρατική Ευρώπη, που θα εκπροσωπεί τα ευρωπαϊκά έθνη και όχι τα συμφέροντα λίγων πολυεθνικών.

Αν και η έξοδος στηρίζεται από την αγγλική αστική τάξη -σε μεγάλο βαθμό κερδοσκοπική-, πρακτικά εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα όλων των εθνικών εταιρειών αλλά και των ευρωπαϊκών λαών, διότι αποδεικνύει ότι οι πολυεθνικές δεν είναι πλέον παντοδύναμες και οι πολιτικοί μπορούν να προβάλουν δικές τους, πιο δίκαιες για τις εταιρείες και τους λαούς εναλλακτικές πολιτικές. και τους λαούς εναλλακτικές πολιτικές.

Δημοσιεύτηκε στο φύλλο 124 της «Νέας Σελίδας» που κυκλοφόρησε την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ