Μεγάλες μορφές: Γιώργος Θεοτοκάς

Ο Γεώργιος Θεοτοκάς (27 Αυγούστου 1906 – 30 Οκτωβρίου 1966) ήταν Έλληνας λογοτέχνης και δικηγόρος. Αποτέλεσε έναν από τους εκπροσώπους και τους κορυφαίους διανοητές της γενιάς του ’30, ίσως και το πιο πολύπτυχο μέλος της.

Φωτογραφία από: tanea.gr
Πέθανε στις 30 Οκτωβρίου του 1966 στην Αθήνα, σε ηλικία 61 χρόνων, από καρκίνο στο συκώτι, ο οποίος δεν είχε διαγνωσθεί έγκαιρα.
Πνευματική πορεία του Γιώργου Θεοτοκά
Από τα μαθητικά κι όλας χρόνια εκδηλώνει το πνευματικό στίγμα του ο Θεοτοκάς. Έτσι μαθητής έδωσε διαλέξεις σχετικά με την ιστορία του δημοτικισμού και το έργο του Διονύσιου Σολωμού, αποτελώντας προάγγελοτων αγώνων του για τον δημοτικισμό. Στα φοιτητικά του χρόνια μέλος της Φοιτητικής Συντροφιάς δημοσιέυει με ευκαιρία την επίσκεψη στην Ελλάδα και την ιδιαίτερη πατρίδα του τη Χίο του Γιάννη Ψυχάρη (27-29 Αυγούστου 1925) άρθρο στην εφημερίδα Νέα Χίος με τίτλο Η κοινωνική σημασία του έργου του Ψυχάρη. Υπό το ίδιο περιεχόμενο δίνει διάλεξη και προσφωνεί τον Ψυχάρη σε τιμητική εκδήλωση προς τιμήν του στην αίθουσα της Εταιρείας Κοινωνικών Επιστημών στις 20 Νοεμβρίου 1925.
Παράλληλα αρθρογραφεί στην ομώνυμη εφημερίδα της Φοιτητικής Συντροφιάς. με θέματα από το γλωσσικό ζήτημα και τη λογοτεχνία, έως το οκογενειακό δίκαιο. Αργότερα στο Παρίσι αρθρογραφεί από τις στήλες της εφημερίδας Αγών των αδελφών Καστανάκη. Την περίοδο αυτή διαμορφώνονται οι ιδέες που θα αποτυπωσει στο Ελεύθερο Πνεύμα, το οποίο αρχίζει να επεξεργάζεται στον επόμενο σταθμό των σπουδών του το Λονδίνο.
To 1931 αρχίζει τη συνεργασία του με τα περιοδικά Νέα Εστία και Κύκλος. Επίσης από το 1929 έως το 1931 αρθρογραφεί στις εφημερίδες Πρωΐα και Εργασία. Λίγο πιο πριν αποπειράθηκε να εκδώσει το περιοδικό Οδυσσέας μαζί με τους Ν.Καλαμάτη, Κ.Θ.Δημαρά και Ηλ.Τσιριμώκο, αλλά απέτυχαν.
Τον Ιανουάριο του 1932 εκδίδει το πολιτικό του πιστεύω, Εμπρός στο κοινωνικό πρόβλημα. Από τον Ιανουάριο του 1933 έως τον Μάιο του 1934 αρθρογραφεί στο περιοδικό Ιδέα. Από το 1930 έως το 1935 αρθρογραφεί στο περιοδικό Νέα Γράμματα. Το 1931 εκδίδει το Ώρες αργίας και το 1933 το Αργώ.
Μετά την εγκαθίδρυση της Μεταξικής δικτατορίας διέκοψε τη συνεργασία του με τα Νέα Γράμματα και άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό Νεοελληνικά Γράμματα. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 στρέφεται στο θέατρο: Αντάρα στ’Ανάπλι (1942), Το Γεφύρι της Άρτας (1942), Πέφτει το βράδυ (γραμμένο το 1941 και δημοσιευμένο το 1943). Το κάστρο της Ωριάς (1944) και το 1947 Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας.
Το 1945 προτάθηκε για το Νόμπελ Λογοτεχνίας από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας Sigfrid Siwertz.
Εργογραφία και περισσότερα στοιχεία ΕΔΩ
ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ: Γιώργος Θεοτοκάς
Η εκπομπή ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ διασώζει στιγμές αλλά και παρουσίες που χαρακτήρισαν την πνευματική και πολιτιστική ζωή της ΕΛΛΑΔΑΣ. Το επεισόδιο αυτό έχει ως στόχο να παρουσιάσει τη ζωή, αλλά, κυρίως, να φωτίσει την προσωπικότητα του ΓΙΩΡΓΟΥ ΘΕΟΤΟΚΑ, ο οποίος, τόσο με τα γραπτά κείμενα που εξέδωσε, όσο και με τις επιλογές του ως διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου της χώρας, έδωσε το στίγμα του στη πνευματική ζωή της.
Η προσωπική του στάση απέναντι σε θέματα ποίησης, γλώσσας, ανθρωπισμού και πολιτικής αναδεικνύουν μια προσωπικότητα αξιομνημόνευτη: πραγματικά μορφωμένος, καλλιεργημένος, ακέραιος, τίμιος, πνεύμα ανήσυχο και βαθιά δημοκρατικός.
Στη διάρκεια της παρουσίασης ακούγονται αποσπάσματα από ραδιοφωνικές εκπομπές όπου παρουσιάζονται έργα του όπως o «ΛΕΩΝΗΣ», εμφανίζονται πολλές φωτογραφίες με τη μοναδική συντροφιά της εποχής, τους περίφημους εκπροσώπους της γενιάς του ’30, καθώς και πολλές φωτογραφίες από την προσωπική του ζωή με τον ίδιο και τη γυναίκα του, σχέση που τόσο τον καθόρισε.
.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=YtPVUaz2uFE&w=490&h=400]
.
Βίντεο από: Antifono.gr