Ανακαλύπτω τις ρίζες των λέξεων: Ωραίος

Γεωργίου Ι. Βιλλιώτη
φιλολόγου-θεολόγου

Σχηματίζεται ἀπὸ τὸ οὐσιαστικὸ ὥρα καὶ τὸ παραγωγικὸ τέρμα -ιος. Ὡραῖος ἦταν αὐτὸς ποὺ συναίβαινε τὴν κατάλληλη ὥρα ἢ ἐποχή.
Στὰ ἀρχαῖα κείμενα γίνεται γίνεται λόγος γιὰ ὡραίους καρπούς, ὡραῖον γάμον, ἀκόμα καὶ γιὰ ὡραῖον θάνατον.
Διαφορετικὴ λέξη εἶναι ἡ ὤρα μὲ ψιλὴ ποὺ σημαίνει φροντίδα, μέριμνα ἢ προσοχὴ καὶ ενδιαφέρον. Τὴ συναντᾶμε στὰ σύνθετα τιμωρία (φροντίζω γιὰ τὴν τιμή μου), θυρ-ωρός, πυλ-ωρός, σκευ-ωρός, ἀκταιωρός.
Πηγή: enromiosini