Εορτάζοντες την 28ην του μηνός Νοεμβρίου

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Ομολογητής, ο Νέος

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ, η Οσιομάρτυς
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ που συμμαρτύρησαν με τον Άγιο Στέφανο το νέο για τις άγιες εικόνες ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ο από Λεγαταρίων ή Λεγατοκρίων, δύο ΓΡΗΓΟΡΙΟΙ και άλλοι.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΡΧΟΣ & ΟΙ ΕΠΤΑ ΑΓΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ που μαρτύρησαν μαζί με τον άγιο Είρήναρχο
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΜΟΘΕΟΣ & ΘΕΟΔΩΡΟΣ οι επίσκοποι, ΠΕΤΡΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ, ΣΕΡΓΙΟΣ , ΘΕΟΔΩΡΟΣ και ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ, οι Ιερείς, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ και ΘΩΜΑΣ οι Διάκονοι, ΙΕΡΟΘΕΟΣ, ΔΑΝΙΗΛ, ΧΑΡΙΤΩΝ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΚΟΜΑΣΙΟΣ, ΕΥΣΕΒΙΟΣ οι Μοναχοί και ΕΤΙΜΑΣΙΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ, επίσκοπος Μακεδονίας
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Ομολογητής, ο Νέος
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και οι ευσεβείς γονείς του Ιωάννης και Άννα τον ανέθρεψαν κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Όταν μεγάλωσε, μορφώθηκε αρκετά και αργότερα αναδείχθηκε ηγούμενος στο περίφημο όρος του Αγίου Αυξεντίου. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος εναντίον των αγίων εικόνων, όχι μόνο δε συμμορφώθηκε με τις αυτοκρατορικές διαταγές, αλλά και χαρακτήρισε αιρετικούς τους εικονομάχους βασιλείς. Καταγγέλθηκε στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Κοπρώνυμο, ο οποίος ήλπιζε με την προσωπική του επιβολή, όταν τον έφερνε μπροστά του, να δαμάσει το φρόνημα του Στεφάνου. Συνέβη όμως το αντίθετο. Ο Στέφανος, από τους ανθρώπους με “πολλήν παρρησίαν εν πίστει τη εν Χριστώ Ίησοϋ”1, δηλαδή με πολλή παρρησία και θάρρος στο να διακηρύττει την πίστη που ομολογούν όσοι είναι σε κοινωνία με τον Ιησού Χριστό, ήλεγξε αυστηρά κατά πρόσωπο τον Κοπρώνυμο. Αυτός τότε τον έκλεισε στη φυλακή και μετά από μέρες διέταξε να τον θανατώσουν. Αφού, λοιπόν, τον έβγαλαν από τη φυλακή, άρχισαν να τον λιθοβολούν και να τον κτυπούν με βαρεία ρόπαλα. Ένα ισχυρό κτύπημα στο κεφάλι έδωσε τέλος στη ζωή του Στεφάνου (το 767 μ. Χ.). Κατόπιν το σώμα του το έριξαν στη θάλασσα, αλλά ευλαβείς χριστιανοί που το βρήκαν, όταν τα κύματα το έφεραν στην παραλία, το έθαψαν με την αρμόζουσα τιμή.
1. Α’ προς Τιμόθεον, γ’ 13.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν άσκησιν, ενδεδειγμένος, σκεύος γέγονας, δικαιοσύνης, διαπρεπών ταις σεπταίς άναβάσεσι’ και του Χριστού την Εικόνα σεβόμενος, μαρτυρικής ήξιώθης φαιδρότητας. Θείε Στέφανε, εν όπλω ημάς στεφάνωσαν, της θείας ευδοκίας τους ύμνούντας σε.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Ήταν ασκητής και διέμενε σε κάποιο κελί κοντά στις Βλαχερνές. Επίσης ήταν συναγωνιστής του οσίου Στεφάνου του ομολογητή, που βιογραφικό του σημείωμα αναφέραμε πιο πάνω. Ο Ανδρέας μαρτύρησε υπέρ των αγίων εικόνων, συρόμενος στη γη από τους εικονομάχους μέχρι θανάτου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
Ήταν και αυτός ασκητής στον Όλυμπο. Φυλακίστηκε από τον Κοπρώνυμο μαζί με τον Στέφανο το νέο, διότι προσκυνούσε τις άγιες εικόνες. Κατόπιν τον χτύπησαν μέχρι θανάτου και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ, η Οσιομάρτυς
Συμμαρτύρησε μαζί με τον Άγιο Στέφανο το νέο, για τις άγιες εικόνες, αφού τη χτύπησαν μέχρι θανάτου.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ που συμμαρτύρησαν με τον Άγιο Στέφανο το νέο για τις άγιες εικόνες * ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ο από Λεγαταρίων ή Λεγατοκρίων, δύο ΓΡΗΓΟΡΙΟΙ και άλλοι.
Ή λύσσα του Κοπρώνυμου και των γύρω του δεν περιορίστηκε μόνο σε ένα θύμα. Μετά τον Στέφανο υπέστησαν βασανισμούς και θανάτους και άλλοι ομολογητές της Ορθοδοξίας. Έτσι ένας από αυτούς, ο Βασίλειος, τυφλώθηκε από τους δήμιους, εξακολουθώντας να διακηρύττει την Ορθόδοξη πίστη του, και στη συνέχεια τον σκότωσαν με κλωτσιές. Άλλος έπειτα, ο Ιωάννης ο από Λεγαταρίων εξορίστηκε στη Δαφνούσια, όπου και πέθανε από συνεχείς δαρμούς. Άλλοι πάλι με άλλο βάρβαρο τρόπο θανατώθηκαν ή εξορίστηκαν και περνούσαν συνεχή μαρτυρική ζωή.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΡΧΟΣ & ΟΙ ΕΠΤΑ ΑΓΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ που μαρτύρησαν μαζί με τον άγιο Ειρήναρχο
Αντιπαθούσε τους χριστιανούς και βοηθούσε τους βασανιστές κατά το διωγμό που έκαναν κατά της Εκκλησίας. Ο Ειρήναρχος γεννήθηκε ειδωλολάτρης στην πόλη Σεβάστεια, όταν βασιλιάς ήταν ο Διοκλητιανός. Αλλά η προσέγγιση, έστω και μ’ αυτή τη μορφή, στους μάρτυρες του Χριστού, φώτιζε σιγά-σιγά τη ψυχή του Ειρήναρχου. Έβλεπε εκεί ήρωες πράους σαν τ’ αρνιά, αλλά πιο ανδρείους και από τα λιοντάρια. Έμενε έκπληκτος από την ανέκφραστη καλοσύνη των θυμάτων ακόμα και σ’ αυτούς τους δήμιους τους. Θαύμαζε επίσης, ότι και τρυφερές παρθένες συμμετείχαν στον μοναδικό εκείνο ηρωισμό και την υπέροχη αυταπάρνηση. Η βαθμιαία αυτή μεταβολή στη ψυχή του Ειρήναρχου, κατάληξε στην ομολογία του Χριστού απ’ αυτόν, την ώρα που επτά χριστιανές γυναίκες υπέμεναν καρτερικότατα για την πίστη τους, όλες τις τιμωρίες και τα μαρτύρια. Η ομολογία εκείνη του Ειρήναρχου, τού στοίχισε το θάνατο με αποκεφαλισμό. Και τον υπέστη ο Ειρήναρχος γεμάτος αγαλλίαση, διότι έλαχε και σ’ αυτόν το ένδοξο και μακάριο αυτό τέλος (303 μ. Χ.).
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ειρήνης τον πρύτανιν, όμολογήσας πιστώς, της πλάνης τον τάραχον, κατέλιπες νουνεχώς, θεόφρον Είρήναρχε· όθεν δι’ ύδατός τε, και πυρός ως διήλθες, έβης τροπαιοφόρος, προς ούράνιον λήξιν, ειρήνην και σωτηρίαν, πάσιν αιτούμενος.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΜΟΘΕΟΣ & ΘΕΟΔΩΡΟΣ οι επίσκοποι, ΠΕΤΡΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ, ΣΕΡΓΙΟΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ και ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ, οι Ιερείς, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ και ΘΩΜΑΣ οι Διάκονοι, ΙΕΡΟΘΕΟΣ, ΔΑΝΙΗΛ, ΧΑΡΙΤΩΝ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΚΟΜΑΣΙΟΣ, ΕΥΣΕΒΙΟΣ οι Μοναχοί και ΕΤΙΜΑΣΙΟΣ
Έζησαν στα χρόνια του Βασιλιά Ιουλιανού του Παραβάτη και κέρδισαν τα μαρτυρικά στεφάνια στην Τιθεριούπολη της Μακεδονίας. Συνελήφθησαν και διατάχθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα. Αλλά όλοι μαζί με μια φωνή, διακήρυξαν ότι θα πεθάνουν πιστοί στον βασιλιά και Σωτήρα τους Ιησού Χριστό. Και έτσι όλους τους αποκεφάλισαν (363 μ. Χ.).
Ο ΑΓΙΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ, επίσκοπος Μακεδονίας
Ή μνήμη του δεν αναφέρεται από τον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου, αλλά ούτε και απ’ αυτόν του Delehaye. Βρίσκεται στον Παρισινό Κώδικα 1578 σαν επίσκοπος Μακεδονίας.