Εορτάζοντες την 9ην του μηνός Δεκεμβρίου

Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΥΠΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ Μητέρας της Υπεραγίας Θεοτόκου

Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ η προφήτιδα Μητέρα του προφήτη Σαμουήλ
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο νεολαμπής “ο εν τω Αγίω Αντίπα κειμένου”
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΣΙΘΕΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΑΡΣΗΣ ο Πέρσης
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ
Η ΑΓΙΑ ΒΑΣΣΑ
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΑΣΙΟΣ
Η ΑΓΙΑ WULHILDA (Αγγλίδα)
Αναλυτικά
Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΥΠΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ Μητέρας της Υπεραγίας Θεοτόκου
Για τη μητέρα της Θεοτόκου Άννα, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό τα Ευαγγέλια, ούτε τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης.
Ότι ξέρουμε γι’ αυτή, το γνωρίζουμε από τα λεγόμενα απόκρυφα Ευαγγέλια.
Σύμφωνα με τη διήγηση αυτή, που συμφωνεί με την παράδοση της Εκκλησίας, ο Ιερέας Ματθάν, κάτοικος της Βηθλεέμ, απέκτησε τρεις θυγατέρες: τη Μαρία, τη Σοβή και την Άννα.
Η Μαρία, αφού παντρεύτηκε στη Βηθλεέμ, γέννησε εκεί την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή.
Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαίο. Μετά από πολλά χρόνια ατεκνίας, απέκτησε κόρη, την Παρθένο Μαρία.
Η παράδοση αναφέρει ότι οι γονείς της την αφιέρωσαν στην υπηρεσία του Ναού της Ιερουσαλήμ, σε ηλικία τριών ετών. Αυτοί δε μετά από λίγα χρόνια πέθαναν.
Την Αγία Άννα τιμούσαν από τα αρχαία χρόνια.
Το συμπεραίνουμε αυτό από διάφορους Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και από αρχαίους εκκλησιαστικούς ύμνους, που υπάρχουν προς τιμήν της μητέρας της Θεοτόκου.
Επίσης, το έτος 550, ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός, αφιέρωσε ναό στην Κων/πολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.
Ας ζητάμε λοιπόν τις πρεσβείες της Αγίας Άννας προς το Θεό, για την ενδυνάμωση της ψυχής μας και την τελική σωτηρία της.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’.
Σήμερον της ατεκνίας δεσμά διαλύονται του Ιωακείμ γαρ και της Άννας, εισακούων Θεός, παρ’ ελπίδα τεκείν αυτούς, σαφώς υπισχνείται Θεόπαιδα, εξ ης αυτός ετέχθη ο απερίγραπτος, βροτός γεγονώς, δι’ Αγγέλου κελεύσας βοήσαι αυτή, χαίρε Κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου.
Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ η προφήτιδα Μητέρα του προφήτη Σαμουήλ
Ήταν στείρα για πολλά χρόνια και βυθίστηκε σε μεγάλη θλίψη.
Η ψυχή της ποθούσε να σφίξει στην αγκαλιά της ένα δικό της παιδί.
Αλλ’ ο καιρός περνούσε και η στείρωση παρέμενε.
Παρ’ όλα αυτά όμως η Άννα, που ήταν σύζυγος του Ελκανά γιου του Ιερεμεήλ, από την Αρμαθαίμ, είχε συνεχή ελπίδα στον Θεό. Και κάθε χρόνο, ανέβαινε στον οίκο του Κυρίου στη Σηλώ και προσευχόταν με δάκρυα και νηστείες.
Ο καλός της σύζυγος Ελκανά, προσπαθούσε να την παρηγορήσει, αλλ’ η Άννα ήταν απαρηγόρητη και συνεχώς προσευχόταν στον Θεό να της χαρίσει παιδί και αυτή θα το αφιέρωνε σ’ Αυτόν.
Η θερμή προσευχή της εισακούστηκε και η Άννα συνέλαβε.
Έκανε γιο και τον ονόμασε Σαμουήλ.
Μετά την απογαλάκτιση του παιδιού, οι δύο γονείς ανέβηκαν στη Σηλώ μαζί με τον Σαμουήλ και με ό,τι όριζε ο νόμος σ’ αυτές τις περιστάσεις.
Εκεί η ευσεβής Άννα έφερε το παιδάκι της στον Ιερέα Ηλί, για να το αφιερώσει στην υπηρεσία του οίκου του Κυρίου.
Και γεμάτη χαρά και ενθουσιασμό είπε τον υπέροχο ύμνο:
“Έστερεώθη καρδία μου εν Κυρίω, υψώθη κέρας μου εν Θεώ μου, επλατύνθη έπ’ εχθρούς μου το στόμα μου, ευφράνθην εν σωτηρία σου. κλπ.”.
Μετά απ’ αυτό, η θεία χάρη ευλόγησε την πίστη και την ευσεβή αφοσίωση της Άννας ακόμη περισσότερο.
Της χάρισε τρεις ακόμα γιους και δύο θυγατέρες.
Και πραγματοποιήθηκε έτσι η προφητική της ενόραση, κατά την οποία είπε:
“στείρα έτεκεν επτά, και η πολλή εν τέκνοις ησθένησεν”.
Για την Άννα αυτή, ο Χρυσόστομος αφιέρωσε πολλές και λαμπρές ομιλίες.
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο νεολαμπής “ο εν τω Αγίω Αντίπα κειμένου”
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ.
Ανατράφηκε με ευσέβεια από τους γονείς του Ζαχαρία και Θεοφανώ και αγωνίστηκε για την Ορθοδοξία θερμότατα, στα χρόνια που βασίλευε ο Θεόφιλος ο εικονομάχος.
Όταν επί βασιλίσσης Θεοδώρας ήλθε ο θρίαμβος της Ορθόδοξης πίστης, ο Πατριάρχης Μεθόδιος χειροτόνησε τον Στέφανο πρεσβύτερο και τον κατάταξε στον κλήρο της αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του Ζαχαρία, κληρονόμησε μεγάλη περιουσία, την οποία διαμοίρασε σε φιλανθρωπικά Ιδρύματα και ο ίδιος αφοσιώθηκε στις υποχρεώσεις της Ιερής διακονίας, φωτίζοντας και ενισχύοντας με την διδασκαλία του ψυχές.
Κατοικούσε δε στην περιοχή του ναού του Αγίου Αντίπα, όπου προσέρχονταν πολλοί και από όλες τις τάξεις, ελκυσμένοι από τη φήμη της αρετής και της διδακτικότητάς του.
Ο Όσιος Στέφανος πέθανε ειρηνικά σε ηλικία 73 ετών, που όλα πέρασαν στην υπηρεσία του Θεού.
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΣΙΘΕΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΑΡΣΗΣ ο Πέρσης
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Μάλλον είναι ο ίδιος μ’ αυτόν της 22ας Σεπτεμβρίου.
Η ΑΓΙΑ ΒΑΣΣΑ
Πατρικία και ηγουμένη μονής γυναικείας στην Ιερουσαλήμ, όπου ίδρυσε και τη Μονή του Αγίου Μηνά, που ηγούμενός της υπήρξε ο επίσκοπος Ιαμνίης, Στέφανος.
Η μνήμη της αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 120).
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΑΣΙΟΣ
Άγνωστος στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου και τα Μηναία.
Η μνήμη του βρίσκεται στον Παρισινό Κώδικα 1621 ως εξής:
Υπήρξε επί Διοκλητιανού (284-304) και ότι, καταγγέλθηκε σαν χριστιανός στον άρχοντα Καλβησιανό.
Και αφού ομολόγησε τον Χριστό, πρώτα τον έδεσαν χειροπόδαρα, έπειτα τον κρέμασαν πάνω σ’ ένα ξύλο και τον έγδαραν με σιδερένια νύχια.
Κατόπιν του έσπασαν τις κνήμες και τον έριξαν στη φυλακή.
Στη συνέχεια, αφού τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον βασάνισαν πάλι σκληρά, τελικά τον αποκεφάλισαν.
Η βιογραφία του μάρτυρα αυτού, είναι όμοια με αυτή του μάρτυρα Εΰπλου (11 Αυγούστου) και καθόλου απίθανο ο Εΰπλους, από απροσεξία, να έγινε Εάσιος.
Η ΑΓΙΑ WULHILDA (Αγγλίδα)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτής της αγίας της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Οι Άγιοι των Βρετανικών Νήσων”, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησού, Αθήναι 1985.