Μεγάλα μυαλά: Βιντσέντσο Μαρία Κορονέλλι

O Βιντσέντζο Μαρία Κορονέλλι ή Κορονέλι (16 Αυγούστου 1650 – 9 Δεκεμβρίου 1718) ήταν θεολόγος, Φραγκισκανός μοναχός, κοσμογράφος, χαρτογράφος, εκδότης και εγκυκλοπαιδιστής, κυρίως γνωστός για τους γεωγραφικούς άτλαντες και τις υδρόγειες σφαίρες που κατασκεύαζε.

Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Βενετία.
Γεννήθηκε το 1650 πιθανώς στη Βενετία και ήταν το πέμπτο παιδί ενός ράφτη με το όνομα Μάφιο Κορονέλλι. Στη μικρή ηλικία των 10, ο Βιντσέντζο στάλθηκε στην πόλη της Ραβέννας όπου και εκπαιδεύτηκε στην ξυλογραφία. Το 1663 έγινε δεκτός ως μαθητευόμενος στο τάγμα των Φραγκισκανών, και έγινε μέλος τους το 1665. Κατόπιν στην ηλικία των 16 εξέδωσε το πρώτο από τα 140 συνολικά έργα της καριέρας του και το 1671 έγινε μέλος της μονής της Σάντα Μαρία Γκλοριόζα ντέι Φράρι στη Βενετία.
Το 1672 ο Κορονέλλι στάλθηκε από τη μονή στο κολλέγιο του Σάντα Μποναβεντούρα ε Σάντα Απόστολι στη Ρώμη, από και όπου αποφοίτησε παίρνοντας το διδακτορικό του στη θεολογία το 1674. Αρίστευσε τόσο στις σπουδές της αστρονομίας όσο και της γεωμετρίας του Ευκλείδη.
Υδρόγειοι και απόκτηση φήμης
Με την περιγραφή υδρόγειοι του Κορονέλλι είναι κυρίως γνωστές δύο υδρόγειοι μεγάλου μεγέθους οι οποίες κατασκευάστηκαν από τον Φραγκισκανό μοναχό και γεωγράφο Βιντσέντζο Μαρία Κορονέλλι στα τέλη του 17ου αιώνα, ως έργο που του ανατέθηκε από τον Λουδοβίκο ΙΔ´ του βασίλειου του Γαλλίας. Οι υδρόγειοι αυτοί αποτυπώνουν τις πιο πρόσφατες γνώσεις για την γεωγραφία του κόσμου κατά την περίοδο όπου κατασκευάστηκαν, και περιλαμβάνουν λεπτομερή χαρτογράφηση της Ασίας, Αφρικής και της Αμερικής. Απαρτίζονται από μια ουράνια και μια επίγεια υδρόγειο, με την ουράνια να έχει την -υπολογισμένη- απεικόνιση του ουρανού όπως ήταν κατά τη μέρα της γέννησης του Λουδοβίκου ΙΔ´.

Υπάρχουν και άλλες υδρόγειοι τις οποίες κατασκεύασε ο Κορονέλλι και αυτές του Λουδοβίκου ΙΔ´ δεν ήταν οι πρώτες, ήταν όμως οι αρτιότερες και λεπτομερέστερες από όλες τις υπόλοιπες. Η ζήτηση για τις υδρόγειους ξεκίνησε ως μια ιδιωτική ανάθεση από πελάτες υψηλών απαιτήσεων, κυρίως από τους ευγενείς στις αριστοκρατικές αυλές της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης. Η τεχνική της κατασκευής υδρόγειων ξεκίνησε στην Ιταλία, και ο Κορονέλλι ήταν ανάμεσα στους πρωτεργάτες της τεχνικής αυτής. Οι υδρόγειοι του Κορονέλλι διακρίνονται σε 2 κύριες κατηγορίες, αυτές που κατασκεύασε για τον δούκα της Πάρμα και τον Λουδοβίκο ΙΔ΄, οι οποίες είναι μοναδικές ως προς την ποιότητα τους, και αυτές που δημιούργησε από το 1688 και έπειτα με την εμπειρία που συσσώρευσε, και ιδίως μετά από το πλήθος παραγγελιών που του ανατέθηκαν μετά από την κατασκευή αυτών για τον Λουδοβίκο ΙΔ΄.
Η φήμη τους ήταν τόσο μεγάλη που η ανωτέρα τάξη και τα επιστημονικά ιδρύματα δεν τις παρέγγελναν μόνο για επιστημονική χρήση αλλά και ως αισθητική διακόσμηση.
Το 1681, ο καρδινάλιος Σεζάρ ντ’Εστρέ (César d’Estrées), φίλος και σύμβουλος του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας και πρεσβευτής του στη Ρώμη, έχοντας δει τις υδρόγειους του Κορονέλλι, επικοινώνησε μαζί του και τον κάλεσε στο Παρίσι για να κατασκευάσει δύο υδρογείυος για τον βασιλιά. Ο Κορονέλλι πήγε στο Παρίσι και παρέμεινε εκεί για δύο χρόνια. Κάθε μια από τις υδρογείους του αποτελούνταν από ξύλινα λυγισμένα δοκάρια με ύψος περίπου στα 10 πόδια (περίπου 3 μέτρα) και μήκος 4 ίντσες (10.16 εκατοστά). Το ξύλο καλύπτονταν από γύψο πάχους μιας ίντσας (2.5 εκατοστά), και κατόπιν καλύπτονταν με ένα στρώμα ενός σκληρού ακατέργαστου υφάσματος. Αυτό με τη σειρά του τυλίγονταν με ένα επιπλέον στρώμα από λεπτότερα υφάσματα υψηλής ποιότητας τα οποία εξυπηρετούσαν ως το κύριο υπόβαθρο για τις απεικοινίσεις της υδρογείου.
Οι συγκεκριμένες υδρόγειοι, έχουν διάμετρο 3 μέτρα και 84 εκατοστά, και ζυγίζουν περίπου 2 τόνους η μια, και σήμερα εκθέτονται στην Εθνική βιβλιοθήκη της Γαλλίας στο Παρίσι. Οι υδρόγειοι αναπαριστούν τις πιο πρόσφατες εξελίξεις και πληροφορίες σχετικά με τις εξερευνήσεις ανά τον κόσμο της εποχής του Κορονέλλι, ιδιαίτερα αυτές των γαλλικών εξερευνήσεων στη βόρεια Αμερική, και συγκεκριμένα τις εξερευνήσεις του Ρενέ-Ρομπέρ Καβελιέ (René-Robert Cavelier).
Ύστερη ζωή
Μετά από τη φήμη που απέκτησε δουλεύοντας σε διάφορες χώρες της Ευρώπης κατά τα χρόνια που ακολούθησαν, επέστρεψε στη Βενετία οριστικά το 1705. Εκεί ξεκίνησε την δική του κοσμολογική έρευνα και εξέδωσε τους τόμους του Βενετικού Άτλαντα (Atlante Veneto), καθώς και ίδρυσε τον πρώτο γεωγραφικό σύλλογο, την Κοσμογραφική Ακαδημία των Αργοναυτών (Accademia Cosmografica degli Argonauti). Επίσης την περίοδο αυτή απέκτησε το επίσημο πόστο του Κοσμογράφου της Δημοκρατίας της Βενετίας.
Επίσης, ο Κορονέλλι αφιέρωσε 30 χρόνια από τη ζωή του στη συγγραφή της Μπιμπλιοτέκα Ουνιβερσάλε Σάκρο-Προφάνα (Biblioteca Universale Sacro-Profana), ένα είδος εγκυκλοπαίδειας, με τις καταχωρήσεις να είναι σε αλφαβητική σειρά και να στοχεύει στη δημιουργία 45 τόμων. Ωστόσο μόνο οι 7 πρώτοι δημιουργήθηκαν από το γράμμα A έως το C.
Ο Κορονέλλι πέθανε το 1718 στην ηλικία των 68 ετών στη Βενετία, έχοντας δημιουργήσει εκατοντάδες χάρτες κατά τη διάρκεια της ζωής του, με αρκετούς από αυτούς να βρίσκονται σήμερα σε διάφορες συλλογές.
wikipedia