Μετά από 33 χρόνια, 6 μήνες και 25 ημέρες σε αμερικανική φυλακή ο Ζέρινγκ επέστρεψε σε μιαν άγνωστη Γερμανία. Μέχρι σήμερα δηλώνει αθώος για τη διπλή δολοφονία των γονέων της πρώην φίλης του. Μια αληθινή ιστορία.
Βγαίνοντας από πύλη εξόδου του αεροδρομίου της Φρανκφούρτης πέφτει στην αγκαλιά των φίλων και υποστηρικτών του. Όλων εκείνων που επί 3 δεκαετίες προσπαθούσαν να επιτύχουν την απονομή χάριτος από την αμερικανική δικαιοσύνη. Κι αυτή ήρθε αναπάντεχα με άλλο τρόπο τον περασμένο Νοέμβριο. Δικαστήριο της Βιρτζίνια αποφάσισε να μετατρέψει την ποινή του από διπλά ισόβια, σε ποινή φυλάκισης με αναστολή και να τον απελάσει στη Γερμανία. Μετά από 33 χρόνια, 6 μήνες και 25 ημέρες.
Ο Γενς Ζέρινγκ είναι ελεύθερος να ζήσει τη ζωή του στη Γερμανία. Στις ΗΠΑ του έχει απαγορευτεί η είσοδος. Πάνω από 3 δεκαετίες ο Ζέρινγκ, 53 χρονών σήμερα, τις πέρασε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Όταν καταδικάστηκε σε ισόβια, καγκελάριος ήταν ο Χέλμουτ Κολ. Πώς λειτουργεί ένα κινητό, το ξέρει μόνο από την τηλεόραση. Κέρματα του ευρώ δεν έχει πιάσει στα χέρια του, την εισαγωγή του διαδικτύου στη ζωή μας, την έχασε. Τώρα, ελεύθερος πια, θα πρέπει να ξαναρχίσει τη ζωή του από την αρχή και να πιάσει το νήμα των εξελίξεων σε όλους τους τομείς.
Μαραθώνιος με την αμερικανική δικαιοσύνη
Η ιστορία του Ζέρινγκ ξεκίνησε το 1984. Μαζί με τους γονείς του – ο πατέρας του ήταν Γερμανός διπλωμάτης – ήρθε στις ΗΠΑ και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, όπου συναντά τον μοιραίο πρώτο του έρωτα, την Καναδέζα Ελίζαμπεθ Χέισομ. Οι γονείς και από τις δύο πλευρές δεν φαίνεται να εγκρίνουν τη σχέση. Ένα χρόνο αργότερα οι γονείς της κοπέλας πέφτουν θύματα άγριας δολοφονίας με μαχαίρι. Στο στόχαστρο της αστυνομίας πέφτουν οι δύο νέοι.
Το ζευγάρι φεύγει από τις ΗΠΑ, ταξιδεύει σε χώρες της Ασίας και της Ευρώπης και τον Απρίλιο του 1986 συλλαμβάνεται στο Λονδίνο για απάτη σε σχέση με χρήση επιταγών. Ανακρίνεται από Βρετανούς και Αμερικανούς ανακριτές και ο Ζέρινγκ παραδέχεται την ενοχή του. Ήθελε να σώσει την αγαπημένη του, όπως ισχυρίστηκε αργότερα. Σύμφωνα με τον ίδιο ένοχη ήταν η ψυχικά ασθενής και ναρκομανής Ελίζαμπεθ.
Τον Οκτώβριο του 1987 καταδικάζεται σε ειρκτή 90 χρόνων και απελαύνεται στις ΗΠΑ, αφού πρώτα οι Αμερικανοί διαβεβαιώνουν τους Βρετανούς ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσουν τη θανατική ποινή. Από εκεί και ύστερα ξεκινά μαραθώνιος δικών και δικαστικών αντιπαραθέσεων, στις οποίες ο Ζέρινγκ διαρκώς επαναλαμβάνει ότι είναι αθώος. Στη φυλακή γράφει βιβλία και διαβάζει άρθρα.
Οι δικηγόροι του καταφέρνουν να αποδυναμώσουν επιβαρυντικά στοιχεία και τα ίχνη DNA, που εντοπίζονται στο τόπο της δολοφονίας, δεν συμπίπτουν με τα δικά του, όπως είπε ο Πέτερ Μπάιερ, συντονιστής της γερμανικής κυβέρνησης για τις υπερατλαντικές σχέσεις. Παρόλα αυτά δικαστήριο της Βιρτζίνια απορρίπτει συνολικά 13 φορές αιτήσεις για πρόωρη αποφυλάκιση. Γι αυτό και η εξέλιξη της υπόθεσης ήρθε αιφνίδια. Το αμερικανικό δικαστήριο ανταποκρίθηκε θετικά και στο αίτημα της Ελίζαμπεθ Χέισομ, που απελάθηκε και εκείνη στην πατρίδα της, τον Καναδά.
Στην απέραντη «φυλακή» της κανονικότητας
Το μεγαλύτερο εμπόδιο τώρα στη ζωή του Γενς Ζέριγνκ, είναι η επιστροφή στην κανονικότητα. Γι αυτήν προετοιμάστηκε ήδη στη φυλακή, Κάθε μέρα έτρεχε 16 χιλιόμετρα γύρω από το προαύλιο και έκανε 400 κάμψεις. Κατάφερε να κερδίσει κάποιο σεβασμό ανάμεσα στους άλλους φυλακισμένους, τους βοηθούσε σε διοικητικού τύπου δυσκολίες και δεν το έβαλε κάτω. «Το χειρότερο που μπορεί κανείς να φανταστεί, ήταν πραγματικότητα στις αμερικανικές φυλακές. Ένας καθημερινός αγώνας επιβίωσης ανάμεσα σε ναρκωτικά, νεκρούς, βιασμούς και γκάγκστερ» είπε μιλώντας στην Bild. Οι υποστηρικτές του θέλουν να τον βοηθήσουν να ξαναπιάσει το νήμα.
Του βρήκαν σπίτι, κινητό και ρούχα. Την Πρωτοχρονιά θέλει να πάει διακοπές και μετά θα ταξιδέψει στη χώρα για να την ξαναγνωρίσει και να επιλέξει πού θα εγκατασταθεί. «Παρακαλώ, δώστε μου λίγο ηρεμία, να βρεθώ με τους φίλους μου και να επιστρέψω και ψυχολογικά», είπε στο αεροδρόμιο.
Σύμφωνα με τον εγκληματολόγο Μπερντ Μέλικε ο δρόμος είναι μακρύς, θα πρέπει να επεξεργαστεί σωματικά και ψυχολογικά τα βιώματά του στη φυλακή. Να πατήσει στα πόδια του και να συνηθίσει μια ζωή ως ελεύθερος. Μετά από 33 χρόνια, 6 μήνες και 25 ημέρες.
Ειρήνη Αναστασοπούλου/Bild/die Welt/dpa
dw