Ο Αντώνιος Γεωργαντάς (Μάρτιος 1799 – Ιανουάριος 1884) ήταν Έλληνας υποστράτηγος και αγωνιστής του 1821.
Γεννήθηκε στη Λιβαδειά το Μάρτιο του 1799. Με την έκρηξη της επανάστασης μπήκε στον αγώνα και υπηρέτησε ως υπασπιστής του Οδυσσέα Ανδρούτσου και γραμματέας του Καραϊσκάκη. Πολέμησε στο Φάληρο, στην Πέτρα, στην Κάρυστο, στο Δίστομο, όπου και διακρίθηκε, και ο Οδυσσέας του ανέθεσε σπουδαία αποστολή στον Τούρκο πασά.
Ο Γεωργαντάς εξελέγη αρχηγός των Δερβενοχωρίων, και χιλίαρχος. Παραιτήθηκε του αξιώματος από μετριοφροσύνη γιατί είπε ότι ήταν και άλλοι οπλαρχηγοί εξίσου άξιοι του βαθμού και ο απλός βαθμός του στρατιώτη της εθνικής παλιγγενεσίας είναι επαρκής τιμή για αυτόν.
Όταν επί Όθωνος, το 1835 δημιουργήθηκε το σώμα των φαλαγγιτών στο οποίο κατατάχθηκαν «τιμής ένεκεν» αγωνιστές της επανάστασης, ονομάστηκε συνταγματάρχης της Φάλαγγας. Από το 1836 άρχισε να ασχολείται με την πολιτική και έγινε Δήμαρχος Λεβαδειάς, ενώ στη συνέχεια έγινε πρόεδρος στο επαρχιακό συμβούλιο.
Ανέλαβε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 και στις εκλογές που επακολούθησαν εκλέχθηκε πληρεξούσιος Λεβαδίας στην Α΄ Εθνική Συνέλευση του 1843. Εκλέχθηκε ξανά βουλευτής Λεβαδίας στις εκλογές του 1847 και κατή την διάρκεια της διακυβέρνησης Κριεζή εκλέχθηκε Πρόεδρος της Βουλής στις 21 Δεκεμβρίου 1849. Έμεινε στη θέση του προέδρου μέχρι τις 27 Ιουλίου 1850.
Εκλέχθηκε ξανά στις εκλογές του 1850, αλλά και στις περιόδους 1859-1862 και 1872-1874. Το 1860 διορίστηκε στη Γερουσία, όπου έμεινε μέχρι την κατάργησή της το 1864. Το 1861 είχε διοριστεί Νομάρχης Λεβαδίας.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 15 Ιανουαρίου του 1884.