Ευρισκόμενος πρόσφατα στις ΗΠΑ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε επανειλημμένα με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο.
Γράφει: Αλέξανδρος Ρεμούνδος
Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε στον αρχιεπίσκοπο την πρόθεση του να εξασφαλίσει κρατική επιδότηση (ύψους 2,2 εκατ. ευρώ ετησίως , αναδρομικά από το 2019) για τη Θεολογική Σχολή της Βοστώνης, δηλαδή το σύμπλεγμα “Ελληνικό Κολέγιο/Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού” που είναι το ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Πρόκειται, ουσιαστικά, για δεύτερη πρόσθετη ή συμπληρωματική χορηγία, δεδομένου ότι το ελληνικό κράτος, με βάση βασιλικό καταρχή και ύστερα προεδρικό διάταγμα, χορηγεί ετησίως, ήδη από τη δεκαετία του 60, εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (αρχικά εκατομύρια δραχμές) για την εξασφάλιση στους καθηγητές της Σχολής και πρόσθετης δεύτερης σύνταξης, εφάμιλλης σε ύψος με σύνταξη καθηγητή πανεπιστημίου της Ελλάδας .
Πολλοί, μεταξύ των οποίων ο Γιώργος Λυκομήτρος της γνωστής διαδικτυακής έκδοσης “ΚΑΛΑΜΙ”, ο Νίκος Σταματάκης του νέου εντυπωσιακού ιστότοπου Helleniscope και ο Νίκος Φίλης , πρώην υπουργός Παιδείας, αντέδρασαν δυναμικά στη χειρονομία του πρωθυπουργού.
Το “ΚΑΛΑΜΙ” αφού κάνει αναφορά στα “πολλά οικονομικά και άλλα σκάνδαλα στην Σχολή” θέτει το καίριο ερώτημα γιατί “ο ”τσακισμένος” οικονομικά λαός της Ελλάδας”, να “πληρώνει με χορηγίες σε αποτυχημένους απατεωνίσκους” που είναι ικανοί μόνο να βγάζουν “παπάδες που ΔΕΝ ομιλούν την ελληνική”. Ο Γ. Λυκομήτρος εκφράζει την άποψη ότι “η χορηγία στην Θεολογική Σχολή Βοστώνης, είναι εξυπηρέτηση αποτυχημένων αρπακτικών” και, καταλήγοντας, προτείνει το ελληνικό κράτος να αναλάβει “την φοίτηση σε θεολογικές Σχολές στην Ελλάδα, υποψήφιων παπάδων από ΗΠΑ, γιά να μάθουν κι ελληνικά” (1).
Το Helleniscope του Νίκου Σταματάκη κινείται στο ίδιο περίπου μήκος κύματος. Χαρακτηρίζει την προσφορά του Μητσοτάκη ως “μέγα σκάνδαλο” και προτείνει ως λύση το οριστικό κλείσιμο της “σχεδόν χρεοκοπημένης” Σχολής (κατά το “Πονάει κεφάλι, κόψε κεφάλι”) και την εκπαίδευση των μελλοντικών κληρικών της Αρχιεπισκοπής σε άλλες ρωσορθόδοξες θεολογικές σχολές της Αμερικής ή στη Θεολογική Σχολή του πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης ή ακόμη και στη “διπλανή σχολή του Χάρβαρντ” (το κογκρεκασιονάλικο Harvard Divinity School που μόνο κατ’όνομα και τόπο συνδέεται με το περίφημο πανεπιστήμιο του Harvard και είναι γνωστό για τον “άκρατο” θεολογικό του φιλελευθερισμό ακόμη και στον προτεσταντικό ακαδημαϊκό κόσμο) (2).
Η αντίδραση του Νίκου Φίλη, καθαρά πολιτικού χαρακτήρα, δεν υπεισέρχεται στην ουσία του θέματος αντιπαραθέτοντας τη σχεδιαζόμενη χορηγία προς την ιδιωτική Θεολογική Σχολή Βοστώνης με κρατικές χορηγίες προς δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδας (3). Με το ίδιο σχεδόν πνεύμα εκφράσθηκαν και άλλοι συριζαίοι όπως ο Κώστας Γαβρόγλου, πρώην υπουργός Παιδείας, ο βουλευτής Νίκος Ξυδάκης, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης και η βουλευτής Θεοπίστη Πέρκα (4).
Απο τον δημιοσιογραφικό κόσμο ακολούθησαν με επικριτικό σχολιασμό της πρωτοβουλίας του Κυρ. Μητσοτάκη το Νews Break, ο Γ. Λακόπυλος στο “Ανοιχτό Παράθυρο” και άλλοι, προβάλλοντας κυρίως το επιχείρημα ότι η χώρα αντιμετωπίζει τόσα οικονομικά προβλήματα που δεν δικαιολογείται κρατική επιχορήγηση ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του εξωτερικού (5). Τελείως αντίθετη άποψη διατύπωσαν ο Δημήτρης Ρομποτής στο “ΝΕΟελληνικά” (Νέα Υόρκη), ο πρώην υφυπουργός και εκδότης Αντώνης Διαματάρης (που θεωρεί την ενέργεια του πρωθυπουργού “επένδυνη στην ελληνικότητα της Ομογένειας της Αμερικής”) και η Μαρίνα Ζιώζιου του Έθνους που προσπαθεί να εξηγήσει ότι η επιχορήγηση αποτελεί “κίνηση επιβεβλημένη για εθνικούς λόγους” (6).
Να σημειωθεί επίσης, ότι στον κόσμο του διαδίκτυου, η στάση που πήρε η πλειονότητα των ιντερνόφιλων αναγνωστών, υπήρξε γενικά αρνητική.
Η οικονομική κατάσταση στη Θεολογική Σχολή
Η Σχολή βρίσκεται σήμερα “υπό προσωρινή πολιτειακή επιτήρηση”. Όπως αναφέρεται σε πρόσφατο έγγραφο του υπουργείου Παιδείας της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, ο λόγος που επιβλήθηκε το μέτρο αυτό είναι το γεγονός ότι η Σχολή υστερεί κυρίως στην τήρηση των άρθρων της υπουργικής διάταξης 610 CMR 2.00 που αφορούν στην οικονομική σταθερότητα του ιδρύματος αλλά και στην εγγραφή επαρκούς αριθμού φοιτητών. Σε περίπτωση που η διοίκηση της Σχολής -τονίζεται στο κυβερνητικό έγγραφο- δεν μπορέσει να ανταποκριθεί στην παραπάνω υπουργική διάταξη εντός διετίας, θα ανακληθεί ή ανασταλεί η δυνατότητα του ιδρύματος να παρέχει ακαδημαϊκούς τίτλους (7).
Αν και η δεινή οικονομική κατάσταση της Σχολής είναι από χρόνια γνωστή, ποτέ δεν υπήρξε η θέληση να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με τρόπο συστηματικό κια με κάποια συγκεκριμένη προοπτική. Για τους υπεύθυνους δεν υπήρχε λόγος αλλαγής εφόσο η Σχολή κατώρθωνε να επιβιώνει κουτσά-στραβά με τις ετήσιες τσόντες από την Αρχιεπισκοπή ($1,300,000 περίπου ετησίως) και από τον αρχιεπισκοπικό οργανισμό “Ηγεσία των 100” ($1,000,000 περίπου ετησίως) , καθώς και με τις εισπράξεις από τις εγγραφές και τα δίδακτρα των φοιτητών και από έσοδα των διαφόρων κληροδοτημάτων ($12,645,000), δεσμευμένων θεωρητικά κατά 85% για συγκεκριμένους σκοπούς (όπως λ.χ. ίδρυση καθηγητικών εδρών και παροχή φοιτητικών υποτροφιών).
Οι μισθοί των καθηγητών και υπαλλήλων, όπως και ο κατάλογος των υπότροφων και το ύψος κάθε υποτροφίας, αποτελούν επτασφράγιστο μυστικό . Επίσης, ουδέποτε κοινοποιείται το ποσό που εισπράττει η διοίκηση της Σχολής από τις εγγραφές και τα δίδακτρα των φοιτητών.
Αλλά πέρσι, όταν εξαντλήθηκαν τα αποθεματικά κεφάλαια της Σχολής, όταν ταυτόχρονα χρεωκόπησε οικονομικά η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, και οι εισπράξεις από τις εγγραφές νέων φοιτητών μειώθηκαν δραματικά, αναγκάστηκαν επιτέλους οι υπεύθυνοι της Σχολής και η Αρχιεπισκοπή να αναγνωρίσουν την ύπαρξη σοβαρού προβλήματος και να αποκαλύψουν ορισμένες πτυχές της δραματικής κατἀστασης, ορισμένες μόνο…
Το ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο
Πως έφθασε η Σχολή στο κρίσιμο αυτό σημείο;
Αυτό γίνεται αντιληπτό μόνο αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία του Ιδρύματος.
Όπως σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις, προηγείται της οικονομικής χρεωκοπίας η “πνευματική” χρεωκοπία.
Αυτό φαίνεται να συνέβη και στην περίπτωση της Θεολογικής Σχολής της Βοστώνης.
Το ιστορικό οδηγεί στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι η αιτία της γενικής χρεωκοπίας είναι το πελατεικό καθεστώς που με τα χρόνια διαμορφώθηκε στο ίδρυμα, με όλα τα αρνητικά επακόλουθά του: το νεποτισμό, την ευνοιοκρατία, την αναξιοκρατία και τελικά τη διαφθορά.
Το ιστορικό λοιπόν.
Όταν το 1970 θεσπίσθηκε από τη 20ή Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής (Νέα Υόρκη, 27 Ιουνίου – 4 Ιουλίου 1970) η χρήση της αγγλικής στις εκκλησιαστικές ακολουθίες, πίστεψαν όλοι ότι είχαν επιτέλους τεθεί τα θεμέλια για τον πλήρη εξαμερικανισμό της Εκκλησίας της Αμερικής. Στη προσπάθεια αυτή πρωτοστάτησαν κυρίως καθηγητές της Θεολογικής Σχολής που ήταν και τα βασικά μέλη της εισηγητικής επιτροπής στην παραπάνω Κληρικολαϊκή συνέλευση [Αλκιβιάδης Καλύβας (Καλυβόπουλος) και Θεόδωρος Στυλιανόπουλος]. Έκτοτε η συγκεκριμένη καθηγητική δυάδα δραστηριοποιήθηκε δυναμικά στο χώρο της Σχολής για την προώθηση του εξαμερικανισμού και τη ταυτόχρονη μείωση κάθε ελληνικής επιρροής (περιορισμός διδασκαλίας ελληνικών, μείωση αριθμού φοιτητών από την Ελλάδα κτλ). Το 1978 σημείωσε μεγάλη επιτυχία, όταν στο λεγόμενο Ελληνικό Κολέγιο ( προπαιδευτικό τμήμα της Θεολογικής Σχολής) ενσωματώθηκε και το Διδασκαλικό τμήμα της Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου (εκπαιδευτήριο δασκάλων ελληνικών για τις κοινότητες), το οποίο οι αρχές της Σχολής φρόντισαν να καταργήσουν πλήρως.
Οι τάσεις για εξαμερικανισμό ενισχύθηκαν αποφασιστικά το 1996 όταν ο αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, αθετώντας προηγούμενες δεσμεύσεις και αγνοώντας αντιδράσεις επιτροπών και Επισκόπων, διόρισε τον παραπάνω καθηγητή της Λειτουργικής, πρωτοπρεσβύτερο Αλκιβιάδη Καλυβόπουλο (Καλύβα), μόνιμο πρόεδρο της Σχολής (σχολάρχη). Ο Καλύβας ήταν μέχρι τότε λιγότερο γνωστός για το λειτουργιολογικό του έργο και περισσότερο για τον ακτιβισμό του για τον εξαμερικανισμό της Εκκλησίας της Αμερικής (8). Η πόλωση μεταξύ ελληνόφρονων και αμερικανόφρονων καθηγητών και ιεροσπουδαστών που ακολούθησε σχεδόν αμέσως, έγινε η νέα δυσάρεστη πραγματικότητα στο χώρο του ιδρύματος.
Εκφράσθηκαν ποικίλες κρίσεις για την νέα κατεύθυνση που έπαιρνε η Σχολή με επικεφαλής τον νέο πρόεδρο. Σύμφωνα μ’αυτές δεν διδόταν απόλυτη προτεραιότητα στο θεολογικό έργο της Σχολής, στη διατήρηση της “ελληνικότητάς” της και στην κατάλληλη προετοιμασία του κλήρου. Για τη διαφύλαξη ειδικά της ελληνικότητας, ο δημοσιογραφικός κάλαμος κατέγραφε ότι στη Σχολή “η σύγχυση είναι ολοκληρωτική. Κατάντησε ακόμα και η προφορά της λέξης ‘ελληνικότητα’ να είναι αρά. Σύνθημα: ‘δεν είμαστε πια Εκκλησία των μεταναστών’ ” (9). Στους εκκλησιαστικούς κύκλους ήταν γενική η πεποίθηση, ότι η Σχολή ασχολείται περισσότερο με εκκλησιαστική πολιτική, συγκεκριμένα με τον εξαμερικανισμό της Εκκλησίας , και λιγότερο με την ιερατική εκπαίδευση, χαρακτηριζόμενη καθολικά ως πλημμελέστατη.
Ενώ το ίδρυμα παρέμενε ουσιαστικά αυτοδιοίκητο, έχοντας εικονική εφορεία και λειτουργώντας χωρίς την άμεση και διαρκή εποπτεία της Αρχιεπισκοπής, οι αρχές της Σχολής δεν εγκατάλειψαν ποτἐ τις προσπάθειές τους να αποκτήσουν, στο όνομα της “ακαδημαϊκής ελευθερίας”, και επισήμως το δικαίωμα αυτοδιοίκησης. Παρόλο που συντηρείται από την Αρχιεπισκοπή και οι κληρικοί απόφοιτοί της προορίζονται για τις κοινότητες της Εκκλησίας, ο ρόλος εντούτοις και η πορεία της Σχολής εντός του ευρύτερου εκκλησιαστικού πλαισίου χαράσσεται από την εκάστοτε διοίκησή της. Χαρακτηριστική της έφεσης για “ακαδημαϊκή αυτοδιοίκηση” είναι και η πρόσφατη απαίτηση έλληνα καθηγητή να αποφασίσει ο καθηγητικός σύλλογος της Σχολής αν θα επιτρέψει στο νέο αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο, πραγματικό πανεπιστημιακό διδάσκαλο, να διδάξει κάποιο θεολογικό μάθημα στους ιεροσπουδαστές !!! Αυτό τα λέει όλα….
Ο κοινός λοιπόν ιδεολογικός σκοπός του εξαμερικανισμού συνδυαζόμενος με την πάγια τάση επεκτασης της διοίκησης και σε μη αυστηρά ακαδημαϊκά πεδία και τη συνακόλουθη δημιουργία πληθώρας νέων προγραμμάτων, επιτροπών και προπαντός θέσεων, οδήγησε βαθμιαία, όπως ήταν φυσικό, στη διαμόρφωση ενός ισχυρού πελατειακού καθεστώτος ὀπου μόνο οι ευνοούμενοι της διοίκησης προσλαμβάνονται σε διοικητικές, καθηγητικές και υπαλληλικές θέσεις. Μόνον αυτοί απολαμβάνουν προνομιακή μεταχείρηση (ως προς τους μισθούς και τις υποχρεώσεις τους) και μόνο αυτών συγχωρούνται και καλύπτονται ακόμη και τα ομοφιλοφυλικά πταίσματα , όπως με ονόματα και λεπτομέρειες κατήγγειλε πρόσφατα ο καλά πληροφορημένος ομογενειακός ιστότοπος Authentic Transparency and Accountability (10).
Αλλά και στο χώρο των οικονομικών η βασικά ανεξέλεγκτη διοίκηση χρησιμοποιεί τις διάφορες επιδοτήσεις κατά το δοκούν. Με τελείως προσωποπαγή κριτήρια καθορίζει τους μισθούς των καθηγητών και υπαλλήλων. Με τον ίδιο τρόπο απονέμει υποτροφίες σε αρεστούς φοιτητές ενώ σε μη ευνοούμενους αρνείται την παροχή υποτροφίας, χρησιμοποιώντας για άλλες ανάγκες τις δωρεές που έγιναν για τον συγκεκριμένο αυτό σκοπό . Αναρίθμητες οι περιπτώσεις αυτές! Όχι σπάνια, με διάφορες προφάσεις και αδιαφανείς μεθόδους, βάζει χέρι και στα απαραβίαστα κληροδοτήματα του ιδρύματος.
Στο πλαίσιο αυτό μπορεί να ενταχθεί και η πρακτική που εφαρμόζεται στο ίδρυμα για την εξασφάλιση σε ευνοούμενους της διοίκησης, ακαδημαϊκούς ή όχι, και δεύτερης επιπρόσθετης σύνταξης από το ελληνικό κράτος. Οι πρόεδροι χωρίς ακαδημαϊκά προσόντα αυτοδιορίζονται ως “καθηγητές” για να διδάξουν για κάποιο μικρό διάστημα ύλη μη καθιερωμένη, συνήθως ασήμαντη (π.χ. ενοριακή διοίκηση) ενώ στους ευνοούμενους τους , βιβλιοθήκαριους ή ακόμη και βοηθούς βιβλιοθηκάριους, αναθέτουν μάθημα αφιερωμένο π.χ. στην εξερεύνηση και εξοικείωση με τα …. “μυστικά” μιας θεολογικής βιβλιοθήκης! Με αυτό τον τρόπο οι ίδιες οι αρχές αλλά και οι ευνοούμενοί τους , είτε δίδαξαν επί χρόνια ή ένα έτος, αποκτούν και πρόσθετη σύνταξη από την Ελλάδα.
Έτσι, θύμα της ευνοιοκρατίας και του νεποτισμού, κατάντησε η Σχολή να έχει σήμερα επικεφαλής του Ινστιτούτου Πατερικών Σπουδών, μετά από ιησουίτη κληρικό σε πρώτη φάση, έναν ανειδίκευτο τώρα απόφοιτο του κογκρεσιονάλικου “Harvard Divity School”, ένα ρουμάνο, μερικούς αμερικάνους προσήλυτους, δυο έλληνες καί αρκετούς ελληνοαμερικάνους ανθελληνικών φρονημάτων. 22 καθηγητές για 100 σπουδαστές, που λεν και οι εφημερίδες!
Ένα σοβαρό πρόγραμμα διδασκαλίας των βασικών στοιχείων της ορθόδοξης θεολογίας δεν υπάρχει. Οι καθηγητές, ενώ προσλαμβάνονται για τη διδασκαλία κάποιας συγκεκριμένης ύλης, τελικά επιλέγουν κατά την κρίση και ικανότητά τους ο καθένας τι και πως θα διδάξει. Ενώ δεν δημοσιεύουν επιστημονικά άρθρα, δεν διδάσκουν τα παραδοσιακά μαθήματα της θεολογίας και δεν προετοιμάζουν εγχειρίδια για χρήση των φοιτητών, όπως γίνεται σε όλες τις άλλες ορθόδοξες θεολογικές σχολές του κόσμου, επιμένουν οι περισσότροι καθηγητές να προωθοὐν θέματα γάμου ομοφιλόφυλων (11), ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σχέσεων με το Ισλάμ και τα παρόμοια. Αποτέλεσμα; οι φοιτητές να αποφοιτούν χωρίς στοιχειώδεις γνώσεις δογματικής, εκκλησιαστικής ιστορίας, κανονικού δικαίου κτλ. αλλά και χωρίς να έχουν εκπαιδευτεί στην τέλεση εκκλησιαστικών ακολουθιών και χωρίς βέβαια να γνωρίζουν ελληνικά, ενώ προορίζονται για υπηρεσία σε ελληνορθόδοξους ναούς. Αυτό κι αν λέγεται μπάχαλο!
Τα προβλήματα αυτά είναι βέβαια από χρόνια γνωστά σε όλους. Ήδη το καλοκαίρι του 1998 ο τότε αρχιεπίσκοπος Αμερικής Σπυρίδων έκρουε τον κώδωνα αναφέροντας επιγραμματικά σε επίσημη έκθεσή του προς το Πατριαρχείο την ανώμαλη -χωρίς αντίστοιχο προηγούμενο- κατάσταση που επικρατούσε στη Σχολή:
“Χαρακτηριστικά προβλήματα της Σχολής υπήρξαν κατά το παρελθόν: α) ο παραγκωνισμός της ελληνικής γλώσσης· β) η απομόνωσις της Σχολής από της λοιπής εν τω κόσμω ορθοδόξου θεολογικής πραγματικότητος· γ) η αυτόνομος λειτουργία της Σχολής άνευ εκκλησιαστικής εποπτείας· δ) αι εισαχθείσαι εις το παρεκκλήσιον της Σχολής λειτουργικαί καινοτομίαι· ε) η καλλιέργεια της από του παλαιού κόσμου ανεξαρτητοποιήσεως της Εκκλησίας της Αμερικής (ήτοι της από του Πατριαρχείου αυτονομήσεως) και της αμερικανοποιήσεως της ενταύθα Εκκλησίας· ς) ο διδασκαλικός και διοικητικός νεποτισμός· ζ) ο εκ προτεσταντικής επιρροής θεολογικός φιλελευθερισμός· η) ο συστηματικός αποκλεισμός των εξ Ελλάδος υποψηφίων φοιτητών” (12).
Πλην όμως, χάρη στην έντεχνη προπαγἀνδα, διατυμπανιζόταν για χρόνια ότι η Θεολογική Σχολή, ήταν προικισμένη με “έξοχους καθηγητές και έμπειρους δασκάλους” και “δεν ήταν πλέον το άγνωστο σχεδόν σεμινάριο που εκπαίδευε τον τοπικό κλήρο, αλλά κέντρο ‘ορθόδοξης θεολογικής έκφρασης’, εφάμιλλο άλλων παρόμοιων ιδρυμάτων στις ΗΠΑ και ανά τον κόσμο” στο οποίο και οφειλόταν η υποτιθέμενη “άνθηση της Ορθοδοξιας στην Αμερική”!
Έπρεπε να έλθει μοιραία η χρεωκοπία, πνευματική αρχικά και τώρα οικονομική, της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης για να ριχτεί επιτέλους λίγο φως στην σκοτεινή αυτή υπόθεση διανθισμένη μεσαιωνικότατα με νεποτισμούς και ευνοιοκρατίες και, τελικά, με απίστευτη αναξιοκρατία και διαφθορά. Και όλ’ αυτά να συμβαίνουν στον 21ο αιώνα και στη δήθεν ευνομούμενη και πλουσιότερη χώρα του κόσμου! Πιο θλιβερό ακόμη είναι ότι όλοι γνώριζαν για τη δυσωδία που εξέπεμπε, χρόνια τώρα, ο τόπος αυτός όπου ανέντιμοι και ανυπόληπτοι ρασοφόροι διαπόμπευαν ατιμωρητί το όνομα της Ορθοδοξίας. Όλοι γνώριζαν, από τον Επάνω-πάνω στο Φανάρι μέχρι και τον τελευταίο ορθόδοξο κληρικό της Αλάσκας. Γνώριζαν όλοι και αδιαφορούσαν. Γνώριζαν και σιωπούσαν. Γνώριζαν και εκάλυπταν. Κι αυτό δεν τους τιμά καθόλου!
Μελλοντικές προοπτικές
Πως τώρα η νέα χορηγία του Ελληνικού κράτους θα αλλάξει τα πράγματα; πως μπορεί να ωφελήσει την ταλαίπωρη Σχολή;
Οι περισσότεροι που ασχολούνται ακόμη με τα πράγματα της Εκκλησίας πιστεύουν πως η νέα ελληνική χορηγία δεν πρόκειται σε τίποτε να βοηθήσει, απλώς θα αποθρασύνει το κατεστημένο της Σχολής, αφού κανείς μέχρι τώρα υπεύθυνος δεν ζητάει απολογισμό αλλ΄’ ούτε στοιχειώδη -έτσι για τα μάτια- έρευνα για τους λόγους χρεωκοπίας της ιδρύματος, χρεωκοπία που είναι αποτέλεσμα όχι απλώς κακής διαχείρισης εκμέρους κάποιων ανεύθυνων και ανίκανων αλλά καθαρά ανήθικης συμπεριφοράς και ληστρικής νοοτροπίας.
Ούτε αποτελεί λύση η χορηγία του ελληνικού κράτους να δοθεί υπό όρους. Όποιοι όροι και να τεθούν, η χορηγία δεν πιάνει τόπο αν δεν ξεκαθαρίσει πρώτα το τοπίο. Εφόσο θα επικρατεί πάντα η παλιά νοοτροπία που έχει διαποτισει, μέχρι το μεδούλι, ολόκληρο το σύστημα λειτουργίας της Σχολής, κάθε προσπάθεια αλλαγής θάναι μάταια και εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία. Διότι, έξις δευτέρα φύσις. Πρέπει πρώτα να ξεριζωθούν οι ενσαρκωτές της νοοτροπίας για να ξεριζωθεί στη συνέχεια και η ίδια η νοοτροπία.
Αλλ’ούτε είναι λύση να κλείσει η Σχολή και να λαβαίνουν τη βασική θεολογική τους εκπαίδευση οι κληρικοί της Αρχιεπισκοπής σε άλλες ορθόδοξες θεολογικές σχολές της Αμερικής ή της Ελλάδας. Οι σχολές αυτές δεν διαθέτουν την ιδιαίτερη ευαισθησία για τις ιδιαιτερότητες της Εκκλησίας της Αμερικής. Η Εκκλησία της Αμερικής έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα δικά της ιδιαίτερα προβλήματα και τις δικές της ιδιαίτερες ποιμαντικές και άλλες ανάγκες.
Πάντως, πρέπει η Σχολή να παύσει πάραυτα να είναι άνδρο ανθελληνισμού, αντιπατριαρχικών οπαδών της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Αμερικής και αποπροσανατόλιστων θεολόγων ελεύθερης σκέψης.
Επομένως; Επομένως οι υπέυθυνοι να αρχίσουν το συντομότερο να νοικοκοιρεύουν τον σταύλο του Αυγείου, δημιουργώντας τις απαραίτητες εκείνες προϋποθέσεις που θα ευνοούν μια ομαλή λειτουργία της Σχολής με επικεφαλής μια χρηστή και διαφανή διοίκηση. Και προϋπόθεση δεν είναι μόνο η τοποθέτηση ενός ικανού και ηθικού ανθρώπου στη θέση του πρόεδρου του ιδρύματος, όταν αυτός είναι καταδικασμένος να περιστοιχίζεται ολόγυρα από τους ίδιους πάντα παλιούς παίχτες και τους ίδιους ανθρώπους που είναι υπαίτιοι της σημερινής ηθικής και οικονομικής χρεωκοπίας του ιδρύματος. Ένας κούκος, , δεν φέρνει την άνοιξη…, όσο ψηλά κι αν πετάξει!
Δημιουργία κατάλληλων προϋποθέσεων σημαίνει
* απαλλαγή της Σχολής από “καθηγητές” άσχετους με την ορθόδοξη θεολογία και άγνωστους τελείως στην ευρύτερη θεολογική κοινότητα,
* ξελάφρωμα του ίδρύματος από δεκάδες άσκοπα περιφερόμενους υπάλληλους, ταμίες και επιμελητές,
* προίκιση της Σχολής με νέο καταστατικό όπου, το μίνιμο,
– θα καθορίζεται με τον σαφέστερο δυνατό τρόπο ο σκοπός της και η εκκλησιαστική εξάρτηση της
– θα περιορίζεται η ασύδοτη εξουσία του πρόεδρου στη διοίκηση, τα οικονομικά και τις ακαδημαϊκές δραστηριότητες
– θα καθορίζεται η αξιοκρατική και διαφανής μέθοδος επιλογής προέδρου και καθηγητών
– θα καθορίζονται οι υποχρεώσεις των καθηγητών (και αυτών ακόμη που κατέχουν κάποια ιδιαίτερη έδρα ή διευθύνουν κάποιο ινστιτούτο στο χώρο του ιδρύματος)
– θα καθορίζονται οι αρχές για τη μισθοδοσία προέδρου, καθηγητικού σώματος και υπαλληλικού προσωπικού (είναι αδιανόητο σε μια χρεωκοπημένη Σχολή ο μισθός του προέδρου να ανέρχεται σε 250,000 δολ. ετησίως και εκείνος ορισμένων καθηγητών σε 200.000).
– θα θεσπίζεται ένα θεολογικό πρόγραμμα σπουδών με βάση τα πρότυπα άλλων ορθόδοξων θεολογικών σχολών
– θα θεσπίζεται ένα σύγχρονο ρεαλιστικό πρόγραμμα για τη διδασκαλία των ελληνικών.
Αν αυτά κατορθωθούν, δεν χρειάζονται χορηγίες ούτε από την Ελλάδα ούτε από ἀλλη χώρα. Αν γίνουν έστω και λίγα απ’ αυτά, ο λαός θα επανακτήσει σιγά-σιγά την εμπιστοσύνη στην Εκκλησία, ο λαός αυτός ο οποίος ήταν πάντα πρόθυμος και εκκλησιές να κτίσει και τον οβολό του να προσφέρει για κάθε εκκλησιαστική ανάγκη.
Τα λοιπά, φοβάμαι, πρόσθετες δηλαδή χορηγίες και ενισχυτικές ενέσεις δεν είναι σωσσίβια αλλά μάλλον εκ του πονηρού….
====================================
1. “Κυρ. Μητσοτάκης: ‘Ασχετος, ανόητος ή συνεργός απατεώνων;;;” – ΚΑΛΑΜΙ – 8 Ιαν. ’20 – https://www.kalami.us/2020/omogeneia/koulis-erothmatika.html
2. “Μέγα σκάνδαλο: O Μητσοτάκης «επιδοτεί» την Θεολογική Βοστώνης με $2.2 εκ. το χρόνο!!” – 8 Ιανουαρίου, 2020 – https://www.helleniscope.com/2020/01/08/mega-skandalo-o-mitsotakis-epidoti-tin-theologiki-vostonis-me-2-2-ek-to-chrono/
3. “Ν. Φίλης: Για τη ΝΔ μεγαλύτερη αξία έχουν 150 φοιτητές στη Βοστώνη παρά τα χιλιάδες ελληνόπουλα στη χώρα μας” – Alfavita, 10 Ιανουαρίου 2020 –
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/anakoinoseis/308973_n-filis-gia-ti-nd-megalyteri-axia-ehoyn-150-foitites-sti-bostoni
Βλ. επίσης: “Ο Νίκος Φίλης για την επιδότηση Μητσοτάκη στην Θεολογική Σχολή Βοστώνης: Δημόσιες σχέσεις VS δημοσίου συμφέροντος” – Η ΑΥΓΗ (10 Ιανουαρίου 2020) –
https://www.avgi.gr/article/10839/10589588/o-nikos-philes-g-ten-epidotese-metsotake-sten-theologike-schole-bosotones-demosies-scheseis-vs-demosiou-sympherontos”
4. https://www.facebook.com/kostas.gavroglu.1 – https://www.facebook.com/xydakis.gr/ («η θεολογική εκπαίδευση στο Κολέγιο της Βοστώνης είναι σχεδόν ανέκδοτο») -https://www.facebook.com/profile.php?id=100007004708966 -https://www.facebook.com/petiperka
5) https://www.newsbreak.gr/parapolitika/66747/edo-den-echoyme-mantili-na-klapsoyme-kai-o-kimparis-mitsotakis-dinei-4-400-000e-sti-theologiki-scholi-tis-vostonis/ (11 Ιανουαρίου 2020) – https://www.anoixtoparathyro.gr/το-σκάνδαλο-της-βοστώνης-ο-πρωθυπουργ/ (12 Ιανουαρίου 2020).
6. https://www.neohellenika.com/2020/01/10/σωστή-η-ενίσχυση-της-σχολής-αλλά-με-αυσ/ (10 Ιανουαρίου 2020) – https://www.ekirikas.com/τι-σημαίνει-η-απόφαση-μητσοτάκη-για-τη/ (10 Ιανουαρίου 2020) – https://www.ethnos.gr/apopseis/82536_ethniko-kai-ohi-mikrommatiko-zitima-tis-enishysis-tis-omogeneias-mas-stis-ipa (13 Ιανουαρίου 2020).
7. Letter to HCHC from the Massachusetts Department of Higher Education, March 13, 2019 –
http://www.archbishopspyridon.gr/spyridon_2019/add_mass-b-education_13mar19.html.
Βλ. επίσης “Καμία πληροφόρηση από τη Σχολή για την προειδοποίηση των Ακαδημαϊκών Αρχών”, Εθνικός Κήρυξ, 8 Ιουνίου, 2019,
https:// HYPERLINK “https://www.ekirikas.com/καμία-πληροφόρηση-από-τη-σχολή-για-την/”www.ekirikas.com/καμία-πληροφόρηση-από-τη-σχολή-για-την/
8. Είναι αναρίθμητα τα σχετικά δημοσιεύματα και άρθρα του πρωτοπρεσβύτερου Καλύβα. Ευρύτατα γνωστή είναι επίσης η προκλητική προσφώνησή του στον Πατριάρχη Δημήτριο κατά την επίσκεψή του στην Αμερική το 1990 – Βλ. επίσης: “Ο Α. Καλύβας ανέλαβε πρόεδρος της Σχολής”, Εθνικός Κήρυξ, 24 Ιανουαρίου 1996, σσ. 1 και 5.
9. “Ταυτίζονται Εκκλησία Αμερικής και Πατριαρχείο”, Εθνικός Κήρυξ, 14 Νοεμβρίου 1995, σ. 5.
10. http://protectingorthodoxchurch.blogspot.com/2019/12/where-is-good-shepherd.html (13 Δεκεμβρίου 2019).
11. “Δημητρούλα” – http://dimitrioula.blogspot.com/
12. Έκθεση Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνος προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για τα εκκλησιαστικά πράγματα της Αμερικής (27 Αυγούστου 1998) http://www.archbishopspyridon.gr/spyridon_1998/asp_ptr-ekthesi_27aug98-p.html
https://pnemorem1.blogspot.com/2020/01/blog-post_14.html