Η ενέργεια είναι πλέον αυτή που κινεί τα νήματα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Η πολιτική σκακιέρα στην οποία διεξάγεται το παιχνίδι είναι πολύ μεγαλύτερη και αυτό θα πρέπει να γίνει αντιληπτό όταν επιχειρείται η πολιτική ανάγνωση του τοπίου. Το ζήτημα πλέον δεν περιορίζεται μόνο στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Η προκλητικότητα της Τουρκίας μπορεί να έχει ως επίκεντρο την κυπριακή ΑΟΖ και το Αιγαίο, όμως οι ενέργειές της στρέφονται εναντίον των γενικότερων σχεδιασμών για την ενέργεια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η Κύπρος και η Ελλάδα αποτελούν πρωταγωνιστικούς παίχτες των εξελίξεων για την ενέργεια της περιοχής. Μέσα από την ένταση και αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων τους, είναι προφανές ότι η Άγκυρα επιχειρεί να δημιουργήσει προβλήματα και να βρει τρόπους επανόδου στο προσκήνιο.
Ίσως να μας θεωρεί και εμάς και την Ελλάδα, λόγω και των διάφορων άλλων ζητημάτων που κατά καιρούς θέτει υπό αμφισβήτηση, ως τους αδύναμους κρίκους στην όλη ιστορία μέσα από τους οποίους θα μπορέσει να υλοποιήσει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της για την ενέργεια. Στην περίπτωση της Κύπρου, λόγω και του Κυπριακού, χρησιμοποιεί για άλλη μια φορά τους Τουρκοκύπριους για να αιτιολογεί τις πράξεις της. Στην πραγματικότητα όμως, οι βλέψεις της είναι πολύ μεγαλύτερες.
Για αυτό και προέκυψε και το παράνομο μνημόνιο συνεργασίας με τη Λιβύη, επιχειρώντας να δημιουργήσει προϋποθέσεις γενικότερης αποσταθεροποίησης της περιοχής. Ως εκ τούτου, η όλη πολιτική κατάσταση στην περιοχή και η συμπεριφορά της Τουρκίας είναι προς παραδειγματισμό και για τις διαπραγματεύσεις σε σχέση με το Κυπριακό, για το πόσο σημαντικό είναι στη λύση που θα προκύψει να μην υπάρχουν εγγυητικά και παρεμβατικά δικαιώματα και παράλληλα, η λύση αυτή να είναι να λειτουργική εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι οποιασδήποτε άλλης χώρας.
Επιστρέφοντας όμως στην ουσία που είναι το ζήτημα της ενέργειας, θα πρέπει να γίνει αντιληπτή η σημασία που αποδίδεται μέσα από τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις. Οι οποίες δεν αφορούν μόνο τους πειρατικούς ακροβατισμούς της Τουρκίας, αλλά και τις προσπάθειες συνεργασίας των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου.
Σήμερα στο Κάιρο κορυφώνονται οι διεργασίες του EastMed Gas Forum με την υπογραφή του καταστατικού του. Σε αυτό το Φόρουμ συμμετέχουν εκτός από την Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ, η Ιταλία, η Ιορδανία και η Παλαιστίνη. Όλες δηλαδή οι χώρες, πλην της Τουρκίας και του Λιβάνου.
Στόχος του φόρουμ, η αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της περιοχής μέσα από τη συνεργασία των χωρών. Θα τεθούν επί τάπητος μέσα και από τη μελέτη που θα παρουσιαστεί από την Παγκόσμια Τράπεζα τα διάφορα σενάρια και το ρίσκο της κάθε περίπτωσης. Ο αγωγός EastMed είναι ασφαλώς και το μεγάλο στοίχημα όλων. Η κατασκευή θα αποτελέσει για τις χώρες της περιοχής αλλά και την Ευρώπη γενικότερα, τον εναλλακτικό δρόμο του φυσικού αερίου. Φιλόδοξο; Αρκετά, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Το σημαντικότερο όμως από την όλη ιστορία, είναι η προσπάθεια συνεργασίας των χωρών της περιοχής για να μπουν δυναμικά στην παγκόσμια αγορά φυσικού αερίου και να καταστούν ανταγωνιστικοί παίχτες. Σε αυτή λοιπόν την προσπάθεια συνεργασίας δεν αποκλείστηκε εκ προοιμίου κανένας. Η μόνη προϋπόθεση ήταν η πολιτική αξιοπιστία και η βούληση συνεργασίας των χωρών.
Η Τουρκία του Ερντογάν δεν διαθέτει κανένα από αυτά…
Φρίξος Δαλίτης
philenews