Ο Φιόντορ (Θεόδωρος) Α’ Ιωάννοβιτς (11 Μαΐου 1557 – 17 Ιανουαρίου 1598) ήταν τσάρος του Ρωσικού Βασιλείου.
Έχει μείνει στην ιστορία με το προσωνύμιο «Κωδωνοκρούστης», εξ αιτίας της εμμονής του να περιδιαβαίνει τα ρωσικά εδάφη και να κτυπά όποια καμπάνα έβρισκε στο δρόμο του.
Ήταν γιος του τσάρου Ιβάν Δ΄ και της Αναστασίας Ρομάνοβνας. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν τριών ετών.
Η πνευματική του ανάπτυξη ήταν πολύ χαμηλή και οι περισσότεροι σύγχρονοί του τον περιγράφουν ως διανοητικά καθυστερημένο. Παρ’ όλα αυτά διαδέχθηκε τον πατέρα του το 1584, δεδομένου ότι τέσσερα χρόνια νωρίτερα ο Ιβάν Δ΄ σε μια κρίση θυμού είχε σκοτώσει ακουσίως τον πρωτότοκο γιο του.
Ως τσάρος δεν έδειξε κανένα πραγματικό ενδιαφέρον για τα πολιτικά ζητήματα. Αφοσιώθηκε στην προσευχή, ενώ τη διακυβέρνηση της Αυτοκρατορίας την παραχώρησε άτυπα στον κουνιάδο του, τον Μπορίς Γκοντουνόφ. Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Φιόντορ Α΄ δεν ήταν σε θέση να διοικεί το κράτος, επειδή ήταν διανοητικά καθυστερημένος.
Ο Μπορίς Γκοντουνόφ, ο οποίος το 1587 ήταν ο μοναδικός ηγεμόνας, διαδέχθηκε τον Φιόντορ Α΄ μετά το θάνατο του. Η θέση του Μπορίς Γκοντουνόφ στη βασιλική αυλή ήταν τόσο σημαντική που οι διπλωμάτες από το εξωτερικό ζητούσαν να ακούγονται από αυτόν, και η θέλησή του ήταν νόμος για όλους. Ο Φιόντορ Α΄ ήταν βασιλιάς ενώ ο Μπορίς διοικούσε και αυτό ήταν γνωστό σε όλους στη Ρωσία και στο εξωτερικό.
Οικογένεια
Ο Φιόντορ Α΄ νυμφεύτηκε την Ιρίνα Γκοντουνόβα, αδελφή τού Μπορίς Γκοντουνόφ μετέπειτα τσάρου της Ρωσίας. Η μοναχοκόρη τους:
Φεντόσια (Θεοδοσία) 1592 – 17 Ιανουαρίου 1598, απεβίωσε πριν κλείσει τα δύο της χρόνια, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ζήτημα διαδοχής.
Θάνατος
Στα τέλη του 1597 ο Φιόντορ Α΄ αρρωσταίνει βαριά, και στις 17 Ιανουαρίου 1598 πρωινές ώρες αφήνει την τελευταία του πνοή. Με το θάνατό του τελειώνει και η κυριαρχία της Δυναστείας των Ρουρικιδών που κυβερνούσε τη Ρωσία για επτά αιώνες και ξεκινά μια σύντομη περίοδος χάους, η Εποχή των Αναστατώσεων.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του ως Αγίου στις 17 Ιανουαρίου.
wikipedia