Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης (1849 ή 1850 – 20 Ιανουαρίου 1916) ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Πέτρου Μαυρομιχάλη. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και στο Παρίσι.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Οιτύλου το 1879 υπό τη σημαία της παράταξης του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου. Στη συνέχεια εντάχθηκε στο “Εθνικόν Κόμμα” του Θεόδωρου Δηλιγιάννη και επανεξελέγη βουλευτής το 1890, το 1895, το 1899, το 1902, και το 1905. Μετά τη δολοφονία του Θεόδωρου Δηλιγιάννη (31 Μαΐου 1905) αναδείχθηκε αρχηγός του κόμματός του, αλλά στις εκλογές του 1906 οι “δηλιγιαννικοί” υπό τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη εξέλεξαν μόλις 13 βουλευτές.
Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης διετέλεσε τέσσερις φορές υπουργός Εσωτερικών, δύο φορές σε κυβερνήσεις του Θεόδωρου Δηλιγιάννη (Μάιος 1895 – Απρίλιος 1897 και 24 Νοεμβρίου 1902 – 14 Ιουνίου1903) και ισάριθμες φορές σε κυβερνήσεις του Δημητρίου Ράλλη (28 Ιουνίου – 6 Δεκεμβρίου 1903 και 9 Ιουνίου – 8 Δεκεμβρίου 1905). Χρημάτισε, επίσης, Υπουργός Στρατιωτικών και Ναυτικών (16 Δεκεμβρίου 1904 – 9 Ιουνίου 1905) στην τελευταία κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη.
Μετά το στρατιωτικό κίνημα στου Γουδή (15 Αυγούστου 1909) ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας (17 Αυγούστου 1909), μαζί με το χαρτοφυλάκιο του Υπουργού Εξωτερικών. Αργότερα ανέλαβε και τα υπουργεία Δικαιοσύνης (25 Σεπτεμβρίου – 11 Δεκεμβρίου 1909) και Στρατιωτικών (11 – 17 Δεκεμβρίου 1909). Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης ήταν επιλογή του βασιλιά Γεωργίου Α’, την οποία δέχθηκαν οι κινηματίες του “Στρατιωτικού Συνδέσμου”.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας ήταν δέσμιος του Στρατιωτικού Συνδέσμου, που ουσιαστικά κυβερνούσε την Ελλάδα. Ήταν απλώς τοποτηρητής του, μη δυνάμενος να λάβει οποιαδήποτε πολιτική πρωτοβουλία. Στις 18 Ιανουαρίου 1910 εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση, λόγω της ανεπάρκειας της κυβέρνησής του. Πάντως, συνέδεσε το όνομά του με την αγορά του θρυλικού θωρηκτού Αβέρωφ. Τον διαδέχθηκε ο εκλεκτός του “Στρατιωτικού Συνδέσμου” Στέφανος Δραγούμης, επίλεκτο μέλος της πάλαι ποτέ Ομάδας των Ιαπώνων και πατέρας του Ίωνα Δραγούμη.
Στις εκλογές της 8ης Αυγούστου 1910 εξελέγη βουλευτής (μαζί με 33 πολιτικούς φίλους του), συμμετέχοντας στον συνασπισμό των παλαιών κομμάτων, ενώ απείχε, όπως και τα λοιπά παλαιά κόμματα, από τις επακολουθήσασες εκλογές της 28ης Νοεμβρίου 1910, όταν και παγιώθηκε η εξουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου. Στις εκλογές του 1912 εξελέγη και πάλι βουλευτής με επτά ακόμη πολιτικούς του φίλους, όπως και στις εκλογές του 1915. Στις 19 και 20 Φεβρουαρίου 1915 συμμετείχε στο Συμβούλιο του Στέμματος (Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών θα λέγαμε σήμερα) και τάχθηκε στο πλευρό του βασιλιά Κωνσταντίνου Α’, που δεν επιθυμούσε την έξοδο της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ, σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης πέθανε στην Αθήνα στις 20 Ιανουαρίου 1916, σε ηλικία 65 ετών και κηδεύτηκε με τιμές εν ενεργεία Αντιστράτηγου. Την πολιτική παράδοση της οικογένειας Μαυρομιχάλη συνέχισε ο μοναχογιός του Πέτρος K. Μαυρομιχάλης (1888-1969).
wikipedia, sansimera