Ώρα για αφύπνιση και Εθνική ενότητα -Το επονείδιστο δίλημμα που θέτει ωμά η Άγκυρα στην πατρίδα μας
Όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες που συγκεντρώνει η εφημερίδα μας για την κλιμάκωση που επιχειρεί η Άγκυρα και ο πρόεδρος Ερντογάν στην περιοχή της Μεσογείου συγκλίνουν στο εξής συμπέρασμα: αυτή τη φορά δεν πάμε σε νέο 1996. Σε νέα Ίμια. Σε απόπειρα γκριζαρίσματος μιας συγκεκριμένης περιοχής της επικράτειας. Σε ένα “απλό” θερμό επεισόδιο. Το πράγματα είναι απείρως σοβαρότερα.
Εμείς, ως Ελλάς, έχουμε θεωρητικώς τρεις επιλογές: η πρώτη είναι ο διάλογος μέσω των διερευνητικών συνομιλιών. Ήδη μετέβη για τον σκοπό αυτό στην Άγκυρα ο ΓΓ του ΥΠΕΞ πρέσβυς Δεμίρης. Η δεύτερη επιλογή είναι η παραπομπή της διαφοράς μας με την Τουρκία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με θέμα την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος και την ΑΟΖ. Τίποτε άλλο. Αυτή είναι μέχρι στιγμής η γραμμή του Μαξίμου και του ΥΠΕΞ. Η τρίτη επιλογή μας, σε περίπτωση που ο Τούρκος Πρόεδρος υλοποιήσει την απειλή του και στείλει ερευνητικό σκάφος συνοδεία πολεμικών πλοίων για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, είναι η αποτροπή. Η ενεργοποίηση των τεσσάρων κανόνων εμπλοκής του Πενταγώνου, ο τελευταίος εκ των οποίων ομοιάζει πολύ με την παρότρυνση του Ανδρέα Παπανδρέου προς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1976: “Βυθίσατε το Χόρα!”. Πρόκειται για την έσχατη επιλογή μας.
Οι Τούρκοι δυστυχώς, δεν σκέπτονται πλέον έτσι. Θεωρούν, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις τους, ιστορική ευκαιρία την παρούσα συγκυρία, για να καταλάβουν διά της συμφωνίας, ή διά των όπλων ελληνικά νησιά στην καρδιά του Αιγαίου. Ο κρίσιμος παράγων που ενθαρρύνει τα σχέδιά τους, είναι η στάση της Ρωσίας. Όπως συνηθίζει να λέει σε συνομιλητές του ο πολύπειρος πρώην ΥΠΕΞ Πέτρος Μολυβιάτης (τον οποίο κάποιοι ανόητοι θεωρούν “ξεπερασμένο”), η μεγάλη ανατροπή που έχει συντελεσθεί στην περιοχή, είναι ότι οι Ρώσοι από εχθροί των Τούρκων έχουν γίνει πλέον συνεργάτες τους. Με εξασφαλισμένα τα νώτα του από βορρά, ο Ερντογάν χωρίς να νοιώθει πλέον την ανάσα της “αρκούδας”, είναι ικανός για όλα. Το δε γεγονός ότι μετά την πρόσκληση Χαφτάρ στην Αθήνα έκλεισαν τα κανάλια επικοινωνίας μεταξύ Αθηνών και Άγκυρας και αυτά περιορίζονται στις επαφές με την εδώ τουρκική πρεσβεία, είναι αρκούντως ανησυχητικό σημάδι και σημαίνει ότι έχουμε ήδη περάσει στο επόμενο στάδιο. Ακόμη και η σωστή κίνηση του Πρωθυπουργού να τηλεφωνήσει στον Τούρκο Πρόεδρο και να του προτείνει βοήθεια κατά τα πρότυπα της διπλωματίας των σεισμών στην εποχή των Παπανδρέου-Τζεμ παρεξηγήθηκε από την άλλη πλευρά. Ανεγνώσθη με λάθος τρόπο.
Ανωτέρω περιγράψαμε τις δικές μας επολογές. Οι Τούρκοι, όμως, κάνουν τις δικές τους. Επανέναρξη των διερευνητικών επαφών πρέπει να αποκλείεται. Ο πρέσβυς Δεμίρης άκουσε έκπληκτος τους συνομιλητές του να του θέτουν ως προϋπόθεση για να “ξεπαγώσει” ο διάλογος, να συζητήσουμε διμερώς με τους Τούρκους το νομικό καθεστώς του Αιγαίου και το ενδεχόμενο να αναγνωρίσει η Ελλάς τουρκική κυριαρχία σε ελληνικά νησιά. Κάτι τέτοιο προφανώς και απορρίπτεται. Συνιστά συνθηκολόγηση. Όσον αφορά στην Χάγη, οι Τούρκοι με τις επίσημες δηλώσεις τους στην πραγματικότητα ζητούν κάτι που καιρό τώρα επισημαίνουμε με τα πρωτοσέλιδά μας: απαιτούν να περιληφθεί στο συνυποσχετικό παραπομπής η Συμφωνία της Μαδρίτης, που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη το 1997 και η Συμφωνία του Ελσίνκι, που υπέγραψε η ίδια κυβέρνηση το 1999. Δηλαδή, απαιτούν να αναγνωρίσουμε με το συνυποσχετικό ότι η Τουρκία έχει ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα στο Αιγαίο και ότι στη Χάγη “θα επιλύσουμε τις συνοριακές διαφορές και τα συναφή θέματα” που προβλέπει το Ελσίνκι. Κι εδώ περί συνθηκολογήσεως θα πρόκειται. Ο Τούρκος πρεσβευτής το είπε ξεκάθαρα στους συνομιλητές του. Η χώρα του θέλει Χάγη για τα Ίμια, τις γκρίζες ζώνες και την αποστρατικοποίηση των Δωδεκανήσων. Η ελληνική θέση “Χάγη μόνο για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ” απορρίπτεται.
Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ