Στις 17 Νοεμβρίου, είχαμε δημοσιεύσει ένα άρθρο του εξαίρετου Βλάση Αγτζίδη (Η Σμύρνη και οι νεοελληνικές ενοχές) στο οποίο περιέγραφε με γλαφυρό τρόπο την ιδιότυπη ιδιότυπη βασιλο-κομμουνιστική συμμαχία έναντι των Ελλήνων της καθ΄ημάς Ανατολής, λίγο πριν την Καταστροφή του 22΄. Πιο συγκεκριμένα, έγραφε ότι :
Ηδη από τον Ιούλιο του ’22, όταν οι φιλομοναρχικοί ηγέτες της Ελλάδας -που είχαν εκλεγεί με αντιπολεμικά και αντιμικρασιατικά συνθήματα- προσπαθούσαν, ματαίως, να βρουν την ευκαιρία απαγκίστρωσης από τη Μικρά Ασία είχαν αποφασίσει να παραδώσουν τους χριστιανικούς πληθυσμούς στον Μουσταφά Κεμάλ. Με τον νόμο 2670/1922 που έφερε τις υπογραφές των Κωνσταντίνου, Γούναρη και Ρούφου, απαγόρευσαν την έξοδο από τη Μικρά Ασία των Ελλήνων και των Αρμενίων. Η πολιτική αυτή θα υλοποιηθεί με τη μέγιστη δυνατή κυνικότητα μετά την κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του ’22. Τότε, στον αρμοστή Σμύρνης θα φτάσει τηλεγράφημα της ελληνικής κυβέρνησης, με το οποίο τον «διέταζαν» να μην επιτρέψει τους Ελληνες της Ιωνίας να φύγουν για την Ελλάδα και δημιουργηθεί έτσι «προσφυγικό πρόβλημα».
Την ίδια στιγμή ο πρόγονος του ΚΚΕ, το ΣΕΚΕ θεωρούσε ότι στη Μικρά Ασία δεν υπάρχουν ελληνικοί πληθυσμοί παρά μόνο «αγγλογαλλικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα» και στο Μέτωπο οι οπαδοί του υπό τον Π. Πουλιόπουλο είχαν συγκροτήσει τους Κομμουνιστικούς Πυρήνες Μετώπου, που προσπάθησαν να βοηθήσουν τον τουρκικό εθνικισμό στο πλαίσιο μιας διεστραμμένης αντίληψης «προλεταριακού διεθνισμού».
Το έγγραφο που εντόπισε και δημοσιεύει σήμερα το “Εν Κρυπτώ” είναι το βασιλικό διάταγμα το οποίο αναφέρεται στον νόμο 2670/16-20 Ιουλίου 1922 .
Ο εν λόγω ..προφητικός νόμος που απαγορεύει την είσοδο στην Ελλάδα των Μικρασιατών που γλίτωσαν απο την λεπίδα των Κεμαλικών, δημοσιεύθηκε σχεδόν αυθημερόν στο παραπάνω 119 ΦΕΚ, 1 μήνα πριν την επίθεση των Τούρκων και την κατάρρευση του μετώπου. Στο υπουργικό συμβούλιο, συμμετείχε και ο Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, ο εγγονός του οποίου Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης έχει υποβάλλει σήμερα αίτηση αναψηλάφησης της “Δίκης των Εξ” στον Άρειο Πάγο.
“Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Ι΄ εν Αθήναις Εθνικής συνελεύσεως, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν: Απαγορεύεται η έν Ελλάδι αποβίβασις προσώπων ομάδον αφικνούμενων εξ αλλοδαπής , εφ’όσον ούτοι δεν είναι εφοδιασμένοι δια τακτικών διαβατηρίων νομίμως τεθεωρημένων ή δια των εγγράφων των εκάστοτε οριζομένων δια Βασιλικών Διαταγμάτων, εκδιδομένων προτάσει των επί των Εσωτερικών, Εθνικής Οικονομίας και Περιθάλψεως υπουργών. Τα πλοία τα μεταφέροντα ομαδόν άτομα υποβάλλονται εις ποινές , τιμωρούμενων των πλοιάρχων δι’ εξ μηνών φυλακίσεως, χρηματικής ποινής τριών χιλιάδων δραχμών εώς δέκα εώς και στέρησιν του δικαιώματος ασκήσεως επαγγέλματος του ναυτικού. Η ισχύς του παρόντος νόμου ,ούτινος αι λεπτομέρειαι δύνανται να ορίζονται δια Β.Διαταγμάτων άρχεται απο της καταχωρήσεως αυτού εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως . Ο παρών νόμος φηφισθείς εις….
Εν Αθήναις εν τη 16 Ιουλίου 1922
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ‘Β