Υπάρχει κατακτητής και είναι η Τουρκία

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ

Ατέλειωτη η διαμάχη για το ποιος ευθύνεται για το ναυάγιο στο Κράνς Μοντανά. Χιλιάδες φορές τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια ειπώθηκαν οι απόψεις και ερμηνείες των πλευρών. Και όμως και πάλιν πτου και από την αρχή απ΄ αφορμή την πρόσφατη δήλωση του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών
Και το μόνιμο ζητούμενο αυτής της συζήτησης είναι το κατά πόσον η Τουρκία στο Κράνς Μοντανά ήταν ή όχι έτοιμη να εγκαταλείψει τις εγγυήσεις και την παραμονή στρατευμάτων μετά την ποθούμενη λύση στο Κυπριακό.
Αυτή η συζήτηση δεν μπορεί να έχει τέλος. Ούτε και θα αναδείξει νικητή με νοκ-αουτ! Ο μόνος που κερδίζει από αυτήν την ατέλειωτη αντιπαράθεση είναι η Τουρκία. Ο κατακτητής. Γιατί, ναι, υπάρχει κατακτητής και είναι η Τουρκία. Θα μου πείτε ότι όλοι το γνωρίζουν.
Κι΄ όμως. Συχνά η συμπεριφορά μας εντός της ε/κ κοινότητας αποδεικνύει ότι το ξεχνάμε. Και φυσικά αν το ξεχνάμε εμείς γιατί να το θυμούνται οι τρίτοι. Οι ξένοι. Και εδώ ακριβώς θα πρέπει να επικεντρωθούμε.
Να θυμίσουμε στους πάντες ότι στην Κύπρο, την Κυπριακή Δημοκρατία, το πλήρες κράτος μέλος του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης υπάρχει κατακτητής. Και κατέχει από το 1974 το 37% του εδάφους αυτής της Δημοκρατίας. Αυτού του νησιώτικου κράτους στην άκρη της Ανατολικής Μεσογείου. Και ότι ο κύριος λόγος που υπάρχει κυπριακό πρόβλημα ακόμα, δεν είναι οι διαφορές ε/κ και τ/κ . Υπάρχουν και αυτές, αλλά. Ο δαίμονας του κυπριακού είναι η Τουρκία.
Η Τουρκία του νεοσουλτάνου Ερτογάν και του καθεστώτος του. Η Τουρκία που εισέβαλε το καλοκαίρι του 1974 και ακόμα παραμένει εδώ, κατέχοντας τη μισή σχεδόν Κυπριακή Δημοκρατία και επεκτείνοντας την εδαφική κατοχή της και στις θάλασσες της Κύπρου και την κυπριακή ΑΟΖ.
Η ιμπεριαλιστική και επεκτατική δύναμη Τουρκία, η οποία για τους ξένους ακόμα και τον ΟΗΕ (!) έχει καταστεί τρίτος στο κυπριακό. Και όχι μόνο τρίτος και παρατηρητής, αλλά έχει φτάσει στο κατάντημα ο διεθνής παράγοντας <δυστυχώς και ορισμένοι ε/κ να την επαινούν και από πάνω για τις θετικές τάχατες μου ενέργειες της προς επίλυση του κυπριακού. Και ας δηλώνει ότι ουδέποτε θα τερματίσει τις εγγυήσεις. Και ας δηλώνει ότι ποτέ δεν θα αποσύρει όλα τα κατοχικά στρατεύματα από την Κύπρο. Και ας τριχοτομεί την κυπριακή ΑΟΖ, θέλοντας να αρπάξει για τον εαυτό της το 40% περίπου της ΑΟΖ μας και το υπόλοιπο να το μοιραστούμε ε/κ και τ/κ, ως και η θάλασσα και η ΑΟΖ μιας χώρας κατανέμεται ανα κοινότητα και όχι στο ένα και αδιαίρετο Κράτος στο οποίο ανήκει.
Να υποδείξουμε στους αγαπητούς τρίτους, που τόσο κόπτονται για τη διεθνή έννομη τάξη, ότι ένας βασικός λόγος που η Τουρκία έχει τα τελευταία χρόνια εισβάλει σε Ιράκ, Συρία και Λιβύη είναι ότι ανέχτηκαν την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.
Η ατιμωρησία έφερε αποθράσυνση. Να τους υποδείξουμε ότι αυτοί που χαλούν κόσμο για να καταπολεμήσουν ότι οι ίδιοι αποκαλούν τρομοκρατία, ας κοιτάξουν στα ίσα και ας διαχειριστούν τον μεγάλο τρομοκράτη που αποκαλείται τουρκικό κράτος. Τον χρηματοδότη, συντηρητή και συνιδρυτή του Ισλαμικού Κράτους. Τον υποστηριχτή των τζιχαντιστών σε Συρία και Λιβύη. Τον γενοκτόνο των Κούρδων. Τον πολέμιο και διώκτη κάθε δημοκρατικής φωνής εντός της Τουρκίας.
Ας αντιμετωπίσουν τον καταπιεστή και δυνάστη του τουρκικού λαού. Που έχει φυλακίσει δεκάδες χιλιάδες τούρκους πολίτες, που φίμωσε τα ΜΜΕ και κάθε αντίθετη φωνή. Που προωθεί παντού το φανατικό Ισλάμ. Που οραματίζεται επαναφορά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Που χρησιμοποιεί την τραγωδία των προσφύγων και μεταναστών ως όπλο πολέμου ενάντια στη Συρία, την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και τη Δύση γενικότερα. Που θησαυρίζει ως καθεστώς, οικογένεια και άτομο σε βάρος του λαού του και εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και απλών πολιτών διαφόρων χωρών. Που βρίζει όποτε τον βολεύει της ηγέτες όποιου Κράτους του ασκήσει κριτική. Που χρησιμοποιεί τους τουρκικής καταγωγής πολίτες ευρωπαϊκών χωρών σε βάρος των κρατών στα οποία είναι υπήκοοι. Που αρνείται την ιστορική αλήθεια γενοκτονιών και ολοκαυτωμάτων γιατί αυτό βολεύει το καθεστώς του.
Αυτά και άλλα πρέπει να υπενθυμίζουμε και υποδεικνύουμε στους ξένους και όχι να αναλώνουμε όλη την ενέργεια μας, σωματική, ψυχική, πνευματική, σε ένα ατέλειωτο εσωτερικό πόλεμο. Σε μια διαμάχη που δεν θα αναδείξει τελικό νικητή αλλά μόνο ηττημένους.
Ο ηττημένος του κοινού αγώνα όλων των ε/κ που επιθυμούν μια απελευθερωμένη, επανενωμένη, μία και αδιαίρετη , ανεξάρτητη, ακέραιη και κυρίαρχη Πατρίδα πρέπει να είναι η κατοχή και η διαίρεση. Αυτός πρέπει να είναι ο κοινός αγώνας και με όσους τ/κ επιθυμούν τον ίδιο στόχο. Για να ζήσουμε σε μια Κύπρο κοινή και ευημερούσα Πατρίδα. Δημοκρατική, ελεύθερη και ασφαλισμένη.
apopseis