της Φανούλας Αργυρού*
Αποδεσμεύθηκε το 2019 λεπτομερέστατη έκθεση του Βρετανού Υπάτου Αρμοστού στη Λευκωσία κ. Donald McDonald Gordon ημερ. 1.3.1978 προς τον τότε Βρετανό Υπουργό Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, Dr. David Owen σχετικά με εκείνο το συμβάν. Ακολουθεί συντομευμένη σε ελεύθερη μετάφραση. Βασισμένη χρονολογικά στα λεχθέντα της Κυπριακής Κυβέρνησης, προσωπική μαρτυρία του Ακόλουθου Πληροφοριών της Βρετανικής Υπάτης Αρμοστείας κ. James Thompson, τις συνομιλίες που είχε με τον Capt. Sam Melling (Chief Pilot) των Κυπριακών Αερογραμμών, την συνομιλία του Βρετανού Στρατιωτικού Ακόλουθου με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, τις συνομιλίες του κ. ΜcDonald Gordon με τον Κύπριο Υπ. Εξωτερικών, τον Διευθυντή του Υπ. Εξωτερικών και αριθμό άλλων πηγών.
«Στις 10.45 της 18ης Φεβρουαρίου 1978 δολοφονήθηκε έξω από το βιβλιοπωλείο στο ξενοδοχείο Χίλτον της Λευκωσίας ο 60χρονος Yusuf Sebai, αρχισυντάκτης της εφημερίδας του Καίρου Al-Ahram και προσωπικός φίλος του Προέδρου της Αιγύπτου Anwar Sadat. Βρισκόταν στην Λευκωσία για την 6η σύνοδο του ρωσο-χορηγούμενου Praesidium της Αφρο-Ασιατικής Οργάνωσης Αλληλεγγύης (AAPSO) της οποίας ήταν Γενικός Γραμματέας για 20 χρόνια.
Οι ένοπλοι που κατηγορήθηκαν για το φόνο, ο Sayed Hussain Al-Ali από το Κουβέιτ και ο Samih Mohamed Ahmad Khade από την Ιορδανία έφθασαν ξεχωριστά μέσω Αθηνών στη Λάρνακα στις 2 και 13 Φεβρουαρίου αντίστοιχα. Ένας τρίτος ο Reyad Samir Ali-Ahad, με ιρακινό διαβατήριο έφθασε στις 14 Φεβρουαρίου και έφυγε μέσω Αθηνών για Παρίσι ενωρίς το πρωί της 18ης. Οι δολοφόνοι ισχυρίστηκαν ότι ο δολοφονηθείς ήταν στη λίστα εκείνων που είχαν συνοδέψει τον Πρόεδρο Sadat στην Ιερουσαλήμ. (Σημ.ΦΑ δεν αναφέρεται πως διέφυγε ο τρίτος).
Μετά την εκτέλεση οι ένοπλοι μάζεψαν πέραν των 50 ομήρων στη καφετερία του Χίλτον και παρόλη την παρουσία ένοπλων αστυνομικών και τη ένοπλη φρουρά του Δρ. Βάσου Λυσσαρίδη ηγέτη της Επαναστατικής Σοσιαλιστικής ΕΔΕΚ, δεν έγινε προσπάθεια να αφοπλίσουν τους δύο ένοπλους. Στις 1μ.μ. (την ίδια μέρα 18/2) όλες οι γυναίκες και μη άραβες αφέθησαν ελεύθεροι. Εν τω μεταξύ κατέφθασε (απαίτηση ενόπλων) ο Υπουργός Εσωτερικών Χρ. Βενιαμίν ο οποίος ενημερώθηκε από τον Δρ. Λυσσαρίδη ο οποίος προσφέρθηκε να μεσολαβήσει ως διαπραγματευτής. Στις 2 μ.μ. οι κυπριακές αρχές συμφώνησαν να παραχωρήσουν αεροπλάνο στους ένοπλους να φύγουν μαζί με τους όμηρους. Ο Βενιαμίν με τον Λυσσαρίδη συνόδευσαν στο λεωφορείο τους 15 όμηρους στη Λάρνακα, όπου προσγειώθηκε και το αεροπλάνο με τον Πρόεδρο Σπ. Κυπριανού από Αθήνα. Στις 8 μ.μ. ελευθέρωσαν ακόμα τρείς ομήρους και 30 λεπτά μετά αεροπλάνο DC8 των Κυπριακών Αερογραμμών πτήση 007 απογειώθηκε με 12 όμηρους, 4 Αιγύπτιους, 3 Παλαιστίνους, 2 Σύριους, 1 Μαροκινό, 1 Σουδανό και 1 Σομαλό, τους δύο ένοπλους και 4 πλήρωμα, δύο Βρετανούς Καπετάνιους Melling και Cox, τον Κύπριο Καπετάνιο Μάριο Κουτσοφτίδη, και τον Μηχανικό πτήσης Χατζηκωστή. Ο Melling πρόσεξε ότι οι ένοπλοι ήσαν έντονα συγχυσμένοι, αρχικά ήθελαν να πάνε στη Τρίπολη, όμως η Λιβύη αρνήθηκε, και η Νότιος Υεμένη και τελικά ο Καπετάνιος Melling το προσγείωσε δίχως άδεια στο Τζιμπουτί στις 4.30 πρωινή της 19της Φεβρουαρίου. Εκεί οι ένοπλοι διέταξαν τον Κουτσοφτίδη να επικοινωνήσει με τη Κύπρο. Ο Κυπριανού τους πρόσφερε κυπριακά διαβατήρια και ασφαλή μετάβαση από την Κύπρο αν το αεροπλάνο επέστρεφε στην Κύπρο. Με διαπραγματευτή τον Δρ. Λυσσαρίδη.
Περιέργως ο Λυσσαρίδης δεν είχε ενημερωθεί μέχρι το μεσημέρι της 19ης όταν πήγε στο σπίτι του Κυπριανού. Ο οποίος εν τη παρουσία του Λυσσαρίδη και του Προέδρου της Βουλής Αλέκου Μιχαηλίδη, ενημέρωσε τηλεφωνικώς τον Sadat ότι χειριζόταν προσωπικά το θέμα, στόχευε στην απελευθέρωσε των ομήρων και σύλληψη των ενόπλων. Ο Sadat τον ευχαρίστησε, δεν ανέφερε τίποτα για κομάντος.
Επιστρέφοντας στη Λάρνακα στις 5.40 μ.μ. Κυριακή 19 Φεβρουαρίου, οι ένοπλοι ήσαν χαλαροί, η ατμόσφαιρα άλλαξε όταν ενημερώθηκαν ότι ο Πρόεδρος Assad (Hafez al-Assad της Συρίας) δέχθηκε να τους πάρει και αρνήθηκαν. Αυτό, έδωσε βάρος στις υποψίες ότι συνδέονταν με εξτρεμιστική ομάδα στο Ιράκ. Ένας από αυτούς είχε ήδη καταδικαστεί σε θάνατο από συριακό δικαστήριο για ληστεία.
Στις 5.45μ.μ. ο Αιγύπτιος Πρωθυπουργός κ. Mamduh Salem, ενημέρωσε την Κυπριακή Κυβέρνηση με τηλεφώνημα που απάντησε ο Πάτροκλος Σταύρου (Υφυπουργός παρά τω Προέδρω) ότι αεροπλάνο με τον Αιγύπτιο Υπουργό Πληροφοριών θα έφθανε στη Λάρνακα για τις διαπραγματεύσεις. Οι Κύπριοι ισχυρίστηκαν ότι ο Salem δεν ανέφερε ότι στελλόντουσαν και στρατεύματα. Ο Πρόεδρος Sadat ισχυρίστηκε ότι είπε στους Κύπριους ότι «γιοί μας έρχονται να βοηθήσουν να αντιμετωπιστεί αυτή η επιθετικότητα», αλλά ο Salem φαίνεται να απέφυγε να δώσει ξεκάθαρες εξηγήσεις για τι είχαν κατά νουν.
Παρόλη τη υπόσχεση ότι ο Λυσσαρίδης θα ήταν ο διαπραγματευτής, η πρώτη απόπειρα έγινε από τον Κυπριανού 35 λεπτά μετά την προσγείωση του αεροπλάνου, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι προσπάθησε να πείσει τους ένοπλους να παραδοθούν. Στις 6.35 μ.μ. ο Λυσσαρίδης συνοδευόμενος από τον Σύριο Στρατιωτικό Ακόλουθο Col. Haddad, ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με ένα από τους ένοπλους στις σκάλες του DC8. Οι ένοπλοι ζήτησαν κυπριακά διαβατήρια και αεροπορικά εισιτήρια για κάποια Σοσιαλιστική χώρα. Ο Κυπριανού δέχθηκε (6.40) αλλά ισχυρίστηκε ότι μετά την απελευθέρωση των ομήρων οι ένοπλοι θα συλλαμβάνονταν. Οι ένοπλοι όμως δεν πρόσεξαν ότι την ίδια ώρα προσγειώθηκε στρατιωτικό αιγυπτιακό C130. Ο Κύπριος Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων Γεώργιος Τομπάζος και ο Αρχηγός της Αστυνομίας (Σάββας Αντωνίου) όταν πήγαν στο Hercules ήταν που είδαν ότι περιλάμβανε 70 ένοπλους αιγύπτιους κομάντος και ένα jeep. O κ. Αντωνίου έμεινε στο Hercules σε επικοινωνία με τον Πύργο Ελέγχου για να αποτρέψει αιγυπτιακή δράση. Όμως η Κυπριακή Κυβέρνηση ακόμα δεν είχε αντιληφθεί την αποφασιστικότητα των Αιγυπτίων. Και παρόλο τον ισχυρισμό της ότι είπε στον Αιγύπτιο Πρέσβη πως δεν θα επέτρεπε στρατιωτική δράση απέτυχε να πάρει στοιχειώδη προληπτικά μέτρα. Ισχυρίστηκε ότι ζήτησαν από το C130 να μετακινηθεί 800-1000 υάρδες από το DC8, όμως παρατηρητές ισχυρίστηκαν ότι τα δύο αεροσκάφη βρισκόντουσαν ήδη πολύ κοντά το ένα με το άλλο. Οι Κύπριοι απέτυχαν να διατάξουν το αιγυπτιακό να απογειωθεί και να φύγει, αλλά ούτε και το περικύκλωσαν με εμφανή στρατιωτική δύναμη για να αποτρέψουν περιπέτειες. Το μόνο που έκαναν ήταν να βάλουν ορισμένους ένοπλους (6) αστυνομικούς σε απόσταση το ένα από τον άλλο μεταξύ των δύο αεροπλάνων και ακολούθως μεγάλη ομάδα ένοπλων εθνοφρουρών σε κάποια απόσταση από το Hercules (που δεν τους έβλεπαν οι Αιγύπτιοι). Ο Αιγύπτιος Στρατιωτικός Ακόλουθος ισχυρίστηκε ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση ποτέ δεν τους είπε ότι θα αντιστεκόταν σε αιγυπτιακή επέμβαση.
Στις 7.15 μ.μ. κατά τις δεύτερες διαπραγματεύσεις ο Αιγύπτιος Στρατιωτικός Ακόλουθος και ένας ένοπλος συνάδελφος του προσπάθησαν να προσεγγίσουν τους διαπραγματευτές αφοπλίστηκαν από τους Κύπριους αλλά ο Σ.Α δεν συνελήφθηκε λόγω διπλωματικής ασυλίας. Στις 7.25μ.μ. επιτεύχθηκε συμφωνία με τους ένοπλους που επέμεναν να φωτογραφιστούν με τα νέα κυπριακά τους διαβατήρια. Η Κυπριακή Κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι ο Λυσσαρίδης τους είπε ότι όταν πάρουν τα διαβατήρια τους θα πρέπει να παραδώσουν τα όπλα στην αστυνομία και να παραδοθούν. Ο Καπετάνιος Melling είπε οι ένοπλοι κτένιζαν τα μαλλιά τους που έδειχνε ότι δεν ανησυχούσαν.
Στις 8.25μ.μ.ο Στρατιωτικός Ακόλουθος πήγε στο Hercules σύμφωνα με την Κυπριακή Κυβέρνηση, για να δώσει τελευταία εντολή στους κομάντος. Η διαταγή δόθηκε στα αγγλικά εν τη παρουσία του κ. Αντωνίου αλλά συνεχίστηκε στα αραβικά. Ο Αρχηγός Αστυνομίας κρατήθηκε στο αεροπλάνο μέχρι την εκεχειρία. Εκπληκτικά δεν τραυματίστηκε. Στις 8.30μ.μ. το jeep με κομάντος βγήκε από το C130 και με ταχύτητα έφθασε στο DC8 καθώς πυροβολούσαν το πιλοτήριο του αεροπλάνου, με άλλους από πίσω να πυροβολούν αδιάκριτα ψηλά… Σύμφωνα με τους Κύπριους η Εθνική Φρουρά διατάχθηκε να ανταποδώσει τα πυρά. Μια χειροβομβίδα εκκρίθηκε στο jeep σκοτώνοντας τους Αιγύπτιους προτού φθάσουν στις σκάλες του DC8. Πυροβολισμοί συνεχίστηκαν για 50 λεπτά κατά την διάρκεια των οποίων κτυπήθηκε το Hercules και πήρε φωτιά σκοτώνοντας 3 από το πλήρωμα. Συνολικά 15 Αιγύπτιοι σκοτώθηκαν, 16 τραυματίστηκαν και οι υπόλοιποι παραδόθηκαν, 6 Εθνοφρουροί, ένας αστυνομικός και ένας πολίτης κύπριος τραυματίστηκαν. Οι δύο ένοπλοι πήραν τα όπλα τους πίσω αλλά οι Καπετάνιοι Melling και Cox τους έπεισαν να τα αφήσουν, παραδόθηκαν και οι όμηροι και το πλήρωμα βγήκαν σώοι.
Έστω και αν ένας δεχθεί τους ισχυρισμούς των Κυπρίων, δεν φαίνεται να υπάρχει ικανοποιητική εξήγηση για την σκόπιμη καταστροφή του αεροπλάνου. Η πιο πιθανή ίσως να είναι ότι δεν δόθηκαν στην Εθνική Φρουρά συγκεκριμένες διαταγές και έτσι και ξεκίνησε η ανταλλαγή ο καθένας έκανε ότι του έκοβε. Δεν είναι ούτε ξεκάθαρο τι ενεργοποίησε την αιγυπτιακή ενέργεια. Στη κηδεία των 15 Αιγυπτίων ο Πρόεδρος Sadat είπε ότι διέταξε την επίθεση στο DC8 όταν κατάλαβε ότι οι κυπριακές αρχές θα έδιναν διαβατήρια στους δύο δολοφόνους να εγκαταλείψουν τη χώρα. Πιθανόν στο Hercules να παρακολουθούσαν τις συζητήσεις μεταξύ του Πύργου Ελέγχου και του DC8.
Εκείνο που δεν ξεκαθάρισε είναι ποιο ρόλο έπαιξε η PLO με την οποία ο Λυσσαρίδης έχει στενές σχέσεις. Το απόγευμα της 18ης Φεβρουαρίου, ανταποκρινόμενος στην έκκληση για βοήθεια από ένα ή δύο άτομα να βοηθήσει στις διαπραγματεύσεις ο Yasser Arafat έστειλε 16 κομάντος της PLO προφανώς να δολοφονήσουν τους ένοπλους, οι οποίοι σύμφωνα με ανακοίνωση στη Βηρυτό, η PLO τους είχε κατηγορήσει ότι ανήκαν στον Abu Nidal με βάση το Ιράκ.
Υπάρχει μαρτυρία ότι στην πραγματικότητα ένα αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών έφυγε από τη Λάρνακα το απόγευμα της 18ης Φεβρουαρίου για τη Βηρυτό, με μέσα τον Τάκη Χατζηδημητρίου, αρ. 2 στην ΕΔΕΚ του Λυσσαρίδη, και επέστρεψε στις 7.40μ.μ με τους Χατζηδημητρίου και 16 κομάντος της PLO οι οποίοι αποβιβάστηκαν δίχως δημοσιότητα, και φυγαδεύτηκαν σε ξενοδοχείο στη Λάρνακα, έφθασαν πολύ αργά για δράση πάνω στο DC8. Επανεμφανίστηκαν στο αεροδρόμιο στις 19 Φεβρουαρίου και υπάρχει μαρτυρία ότι ήσαν ένοπλοι. Υπάρχει ισχυρισμός ότι έλαβαν μέρος στη μάχη αλλά δεν τεκμηριώνεται Αυτό συγκρούεται με τη δήλωση του Κυπριανού ότι «δεν υπήρχαν ένοπλοι κομάντος μόνο σύνεδροι Παλαιστίνιοι». Η χρονολογική εξιστόρηση του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών αποφεύγει από το σημείο».
Από έγγραφα για 77-78
Ο Boutros Boutros-Ghali
Η αναφορά που ακολουθεί αποδεσμεύθηκε το 2008 και την προσθέτω από το αρχείο μου. Με την αποδέσμευση της πιο πάνω έκθεσης δίνει καθαρή εικόνα.
Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι (μετέπειτα Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών εξού και οι συνομόσπονδες βρετανικές ‘Ιδέες Γκάλι’ το 1992) στις 21 Φεβρουαρίου 1978 μίλησε με τον Βρετανό πρέσβη στο Κάιρο ο οποίος έγραψε:
«΄Εδωσε την δική του εκδοχή για τα γεγονότα η οποία δεν δικαιολογεί την αιγυπτιακή ενέργεια αλλά την κάνει λιγότερο παράλογη… Είχε σχεδιαστεί για το Τζιμπουτί και άλλαξε για την Κύπρο, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, ο στόχος ήταν να δράσουν σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές όμως με τέτοιο τρόπο που η ευθύνη να βαραίνει την Αίγυπτο… Επέμενε ότι η ανάμιξη κομάντος είχε ενδεικτικά γνωστοποιηθεί στην τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του Αιγύπτου πρωθυπουργού και του υπουργού της κυπριακής κυβέρνησης. (Σημ.ΦΑ – εννοείται στον Πάτροκλο Σταύρου). ΄Ομως η πραγματική αποτυχία στην επικοινωνία οφειλόταν στις στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες.
Οποιεσδήποτε οι παρεξηγήσεις πριν την άφιξη, ο Γκάλι πίστευε οι κυπριακές αρχές μπορούσαν… να δρούσαν διαφορετικά ώστε να αποφευγόταν η καταστροφική σύγκρουση… Ο Αιγύπτιος επικεφαλής των κομάντος επενέβη όταν έμαθε ότι οι Κύπριοι διαπραγματευτές είχαν συμφωνήσει να προσφέρουν ασφαλή αποχώρηση των τρομοκρατών από την Κύπρο. Οι Κύπριοι παραδέχθηκαν ότι το είχαν υποσχεθεί, όμως δεν είχαν σκοπό να το τιμήσουν… Χρειαζόταν χρόνος για να κατευνάσουν τα πνεύματα. Αν οι Κύπριοι είχαν παραδώσει τους τρομοκράτες (όπως έκαναν οι Σύριοι) τα πράγματα θα διορθώνονταν γρήγορα, και το είχε πει αυτό στους Κύπριους… Ο Γκάλι είπε ότι οι Κύπριοι είχαν το νόμο με το μέρος τους αρνούμενοι να παραδώσουν τους τρομοκράτες: το έγκλημα είχε διαπραχθεί στην Κύπρο όπου δεν υπάρχει συμφωνία έκδοσης…”
https://www.youtube.com/watch?v=Rqfn_w-ZPYE Εδώ αιγυπτιακή δήλωση 21.2.1978 για τις επαφές Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι.
«Οι δύο δολοφόνοι δικάστηκαν στην Κύπρο και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Αργότερα, όμως, η ποινή τους μετατράπηκε σε ισόβια. Οι διπλωματικές σχέσεις Κύπρου και Αιγύπτου αποκαταστάθηκαν στις 30 Μαΐου 1984, επί προεδρίας Χόσνι Μουμπάρακ». 19/2/2020.
https://www.sigmalive.com/news/local/612225/to-makeleio-tis-larnakas-stis-18-fevrouariou-tou-1978-fotovinteo
Παρατηρήσεις γράφουσας
1. Ποίος ο ρόλος του Σύριου Στρατιωτικού Ακόλουθου Col. Haddad;
2. Η όλη διαχείριση της υπόθεσης από πλευράς Κυπριακής Κυβέρνησης δυστυχώς βγαίνει ερασιτεχνική και δείχνει πόσο ανώριμη ήταν η κυπριακή πολιτική κουλτούρα. Υπήρχε άραγε τότε αντι-τρομοκρατική μονάδα στην Κύπρο; Είχε ο Πρόεδρος Σπ. Κυπριανού τη νομική κάλυψη να τους εκδώσει κυπριακά διαβατήρια ή έκανε μια “fake” πρόταση της στιγμής; Εάν οι Αιγύπτιοι δεν είχαν την συγκατάθεση της Δημοκρατίας, είναι συζητήσιμο κατά πόσο η ενέργειά τους συνιστούσε καταφανή παραβίαση της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
3. Μεταβίβασε σωστά τα όσα άκουσε ο Πάτροκλος Σταύρου;
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος Λονδίνο
ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 1/3/2020
Σάββατο, 20 Απριλίου, 2024
Copyright 2023 © olympia.gr
Made by minoanDesign