Ο Σταυραετός του Μαχαιρά… Ανεπανάληπτος ηρωϊσμός και αυτοθυσία στις 3 Μαρτίου 1957. ΕΟΚΑ 1955-1959

«Υπόδειγμα τόλμης και αυτοθυσίας, αρετές, που έμφυτες είχαν όλοι οι πεσόντες ηρωικά Έλληνες Κύπριοι αγωνιστές της Ελευθερίας.»

«Ο ήρωας Γρηγόρης Αυξεντίου, είν΄ η προσωποποίηση,
όλων των Κυπρίων αγωνιστών που έπεσαν ηρωικά,
μαχόμενοι, πριν και μετά τον επικό του θάνατο.»
Δήλωσε στην μάνα, στον πατέρα του, ο αντάρτης Γρηγόρης, ανεβαίνοντας στα άγρια βουνά της Κύπρου από τους πρώτους….
« Στην εσχάτη ανάγκη θα αγωνισθώ
και σαν ΕΛΛΗΝΑΣ θα πεθάνω,
αλλά ζωντανό ποτέ δεν θα με πιάσουν».
(32) Του Μαχαιρά ο Σταυραετός. ΛΥΡΙΚΟ – ΕΠΙΚΟ ΑΦΗΓΗΜΑ. Του Αντώνη Αντωνά.
Και ηρωικά μαχόμενος ο νέος Λεωνίδας,
όπως στον εαυτό του έταξε, ολοκαύτωμα εγίνει,
στου Κύκκου τα βουνά, για της Λευτεριάς την ελπίδα….
Διακόσιοι Άγγλοι τ΄απόρθητο κρυσφύγετο,
περικύκλωσαν, μετ΄ από προδοσία.
«Παραδώσου» οι Άγγλοι στον Αυξεντίου φώναξαν!»
Κρατούσε όμως το κάστρο του, της ΕΟΚΑ ο υπαρχηγός,
ο *Ζήδρος, ο Ρήγας, ο Αίαντας, ο Άρης, ο Ανταίος, ο Μάστρος.
Κρατούσε τις Κύπρου, του έθνους Θερμοπύλες…
Και τους απάντησε ο γενναίος ΚΥΠΡΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ:
«Μαθαίνατε μέχρι σήμερα πως πολεμούν οι Έλληνες,
τώρα θα μάθετε και πως πεθαίνουν…!»
«Μολών Λαβέ…»
Δέκα ώρες η ηρωική μάχη κράτησε…
Δεκάδες Άγγλοι ΄χάσαν την ζωή τους.
Η ατσάλινη ψυχή και το κάστρο του, δεν έπεφταν.
Έπεφταν οι Άγγλοι, λιποψυχούσαν, ψυχομαχούσαν.
Στέλλωντας οι Άγγλοι τον συναγωνιστή του αιχμάλωτο,
Αυγουστή για να τον πείσει να παραδοθεί,
αυτός μαζί του έμεινε και σάρωναν τους Άγγλους…
Και αφού οι Άγγλοι κατατροπώθηκαν,
οι θρασύδειλο δείλιασαν, ελικόπτερο,
έφεραν και του ΄ριξαν βενζίνη, τον έκαψαν.
Ολοκαύτωμα έγινε, δεν παραδόθηκε
σε αιώνια άσβεστη λαμπάδα μετουσιώθηκε,
ελευθερίας και απαράμιλλου ηρωισμού.
Λαμπαδιασμένος ο ήρωας, όρθιος συνεχίζει,
να πυροβολεί, τους Άγγλους, να θερίζει…»
Ο Αυξεντίου ο Σταυραετός, ο θρυλικός ο ήρως,
με νεκρικό χαμόγελο υπερηφάνειας και τιμής,
την τελευταία του πνοή άφησε στις 3 του Μάρτη το 57.
Όλοι οι συναγωνιστές του ήρωα πεσόντες,
με την ίδια αυτοθυσία έπεφταν μαχόμενοι…..
Στο χρυσό το πάνθεο της Κύπρου
τα ονόματα τους ανεξίτηλα χαραχθήκαν…
Αιωνία τους η μνήμη.
«Θαρσαλέος ανήρ εν πάσι αμείνων» Όμηρος
Ο θαραλέος άνδρας υπερτερεί σε όλα
.*Ψευδώνυμα του ήρωα.
( Search: Γρηγόρης Αυξεντίου ο Σταυραετός του Μαχαιρά.)


Μαχόμενος ηρωικά έπεσε με το Μολών Λαβε στα χείλη και το Ένωση και Λευτεριά στην Κύπρο, όπως όλοι οι Κυπραίοι ήρωες…Ο πρωθυπουργός και πατέρας των Άγγλων στον ΒΠΠ, είπε για τους Έλληνες που πολεμούσαν παρά το πλευρό των Συμμάχων σε αντίθεση με τους Τούρκους που υπέγραφαν υπόγειες συμφωνίες φιλίας με τον Χίτλερ, « Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» ( Περίπου το ίδιο είπε και ο Νοτιοαφρικανός στρατηγός Γιαν Κρίστιαν Σμίτ,)
Και ο Σταυραετός του Μαχαιρά Αυξεντίου ντρόπιασε τους Άγγλους και βροντοφώναξε με την σθεντόρεια φωνή του, στους εκατοντάδες κατακτητές που τον περικύκλωσαν, όταν του ζήτησαν να παραδωθεί… «Μάθατε πως πολεμούν οι Έλληνες, τώρα θα μάθετε και πως πεθαίνουν..» και επισκίασε και διέγραψε όλα τα επικά γνωμικά των ξένων περί αυτοθυσίας των Ελλήνων, Ελληνικά το είπε ο ΕΛΛΗΝΑΣ…!
Μετά από 8 ώρες ηρωικής αντίστασης στο απόκρημνο κρησφύγετο στα Τζιόνια δίπλα στο Ιερό Μοναστήρι της Παναγίας που ήταν το ορμητήριο των θρυλικών ημίθεων ηρώων και αφού κατατροπώνει τους επίλεκτους Άγγλους στρατιώτες, μη μπορώντας ούτε καν να το προσεγγίσουν, οι θρασύδειλοι με ελικόπτερο ρίχνουν εμπρηστικές βόμβες στο απόρθητο κρησφύγετο και κατακαίνε τον ήρωα, ο οποίος και καιγόμενος όρθιος συνέχισε να πολυβολεί….Έγινε άσβεστη λαμπάδα θυσίας και ελευθερίας ,όπως όλοι οι συναγωνιστές του Έλληνες Κύπριοι που έπεσαν μαχόμενοι…Αυτοί ήταν, είναι και θα είναι οι Κυπραίοι Έλληνες που ανά τους αιώνες αγωνίζονται για αυτό το ακριτικό ηρωϊκό νησί, που ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ, να παραμείνει ΕΛΛΗΝΙΚΟ!!!!!
Ήταν Κυριακή 3 Μαρτίου 1957 και οι Κυριακάτικες ψαλμωδίες, από το μοναστήρι της Παναγιάς της Κυκκώτισας, τον συνόδευσαν στο Πάνθεο των ηρώων…, μαζί με τους ήχους των καμπάνων που ηχούσαν σε όλη την Κύπρο και μετέδιδαν το μήνυμα της αυτοθυσίας και ανεπανάληπτου ηρωϊσμού του ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ… Λαοθάλασσες γαλάζιες πλημύρισαν τους δρόμους και με εμβατήρια τιμούσαν τον Αυξεντίου. Οι Άγγλοι οι δόλιοι και δειλοί φοβούμενοι την λαϊκή οργή, δεν παρέδωσαν το ιερό καμένο σώμα στους συγγενείς για ταφεί με εθνικές και θρησκευτικές τιμές…Το φυλάκισαν, το έθαψαν κρυφά στα …φυλακισμένα μνήματα στις αποτρόπαιες Κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας, που ήταν τόπος απαγχονισμών, εκτελέσεων, βασανιστηρίων μέχρι θανάτου, μαζί με τους άλλους συναγωνιστές του εκτελεσθέντες – απαγχονισθέντες που τον περίμεναν ΕΚΕΙ στα αθάνατα ιερά αιματοποτισμένα χώματα…. Σε αυτόν τον Ιερό χώρο, κανείς δεν μπορεί να συγκρατήσει το πύρωμα της καρδιάς και των δακρύων, που ποτίζουν σαν αθάνατο νερό και αγίασμα των σκλαβωμένων Ιερών Μοναστηριών μας Αποστόλων Ανδρέα και Βάρναβα! Το άγιο χώμα που σκεπάζει τους τιμημένους ήρωες είναι ανάμικτο με τα τιμημένα χώματα της Κερύνειας, του Καραβά, της Μόρφου, της Μεσαορίας, της Καρπασίας, της Σαλαμίνας, της Αμμοχώστου, του Ριζοκαρπάσου…άρωμα Ελευθερίας σαν μύρο σε τυλίγει…σε συνεπαίρνει …σε μεταφέρει σε εκείνες τις δοξασμένες στιγμές…μεθάς …με τ΄αθάνατο κρασί από αίμα, που ζυμώθηκε μέσα από τους αγώνες του Ελληνισμού και τα πύρινα σου δάκρυα χείμαρροι γίνονται και ποτίζουν το δέντρο της Λευτεριάς, που οι ΑΘΑΝΑΤΟΙ φύτεψαν και ΠΟΤΕ δεν θα πρέπει να αφήσουμε να ξεραθεί…Ιεροσυλία θα είναι..Προδοσία θα είναι….!


Ο επικήδειος επικός, ποιητικός λόγος της ηρωομάνας Αντωνούς Αυξεντίου, στον Σταυραετό του Μαχαιρά, ήρωα γιό της Γρηγόρη.
Και όπως ο γιός της ήρωας, εκπροσωπούσε τον ηρωισμό και αυτοθυσία όλων των συναγωνιστών του που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι αλλά και αυτών τους που πολέμησαν με θάρρος και αυτοθυσία τον κατακτητή αλλά από τύχη ζωντανοί παρέμειναν και η ηρωομάνα του Αυξεντίου, Αντωνού, η χαροκαμένη μάνα εκπροσωπεί όλες ανεξαίρετα τις μάνες των πεσόντων. Κατά τον ίδιο επικό και ηρωικό τρόπο ναι ….όλες οι ηρωομάνες αποχαιρετούσαν τα νεκρά παιδιά τους, που για τη πατρίδα έπεσαν…Υπέρτατη προσφορά θυσίας των σπλάχνων τους στον βωμό της Ελευθερίας και αθανασίας.
Μια ανεπανάληπτη ωδή αθανασίας, ηρωισμού, μεγαλείου ψυχής ….., που συγκινησιακά αφυπνίζει κάθε συνείδηση……..Πραγματικά πύρινα δάκρυα ψυχής, σαν χείμαρρος τρέχουν και σε πνίγουν, διαβάζοντας τα επικήδεια λόγια των μανάδων και πατέρων, των ηρώων, που κατευόδωνα τα παιδιά τους περήφανα και αγέρωχα, για την τελευταία τους κατοικία.
Έτσι περήφανα επίσης τα αποχαιρετούσαν, βάζοντας τους ένα Σταυρό στο στήθος, όταν εγκατέλειπαν το πατρικό τους σπίτι και ανέβαιναν στα βουνά της Κύπρου, για να αγωνισθούν υπέρ Ελευθερίας και πέσουν ηρωικά μαχόμενα…..Όρκο και υπόσχεση στο Θεό, στην πατρίδα και στους γονείς τους, έδιναν ότι ΠΟΤΕ δεν θα παραδοθούν στους κατακτητές. Το κατευόδιο και η ευχή της μάνας, του πατέρα, των αδελφών τους, σαν αόρατο ιερό πέπλο τους σκέπαζε και τους συνόδευε….. Αιωνία σας η μνήμη Αθάνατοι ΕΛΛΗΝΕΣ Ήρωες της Κύπρου.
(33) Ύστατος Χαιρετισμός της ηρωομάνας του Αυξεντίου.
«Σήμερον που σ αντίκρυσα,
τζι είδα την *ζωγραφκιά σου,
την τόλμη σου φαντάστηκα,
τζιαί την παλληκαρκάν σου.
Να μεν σε πιάσουν ζωντανόν,
τζι ας ήταν όπως τύχει,
αφού για την πατρίδα μας,
το γαίμαν σου εχύθην.
Ξύπνα Γληόρη μου να δεις,
που κόντεψεν η Νικη,
τζι εσένα βάλλουσι μπροστά,
γιατί σ εσέν ανήκει.
Μια μάνα τέτοιου ήρωα,
εν προσβολή να κλάψει,
προσβάλλει τον λεβέντη της,
τζιείνον που θ απολάψει.
Χαλάλιν της Πατρίδος μου,
ο γιος μου, η ζωή μου,
τζι΄ αφού εν παραδόθηκεν,
τζι΄ έμεινεν, τζιαι σκοτώθηκεν,
ας έσιει την ευτζήν μου.»
Αλήθεια ποιος δεν συγκινείται, ποιός δεν δακρύζει, ποιος….;;;;;
*Σημ. Οι κατακτητές Άγγλοι φοβούμενοι την οργή του λαού, δεν παρέδωσαν το κατακαμένο και διάτρητο από σφαίρες, (Και νεκρό οι Άγγλοι τον πολυβολούσαν…ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ), ιερό άψυχο σώμα του ήρωα στην οικογένεια του, για να αποδοθούν οι πρέπουσες τιμές, όπως και των άλλων ηρώων απαγχονισθέντων και πεσόντων πού είναι θαμμένοι στα Φυλακισμένα Μνήματα των φυλακών Λευκωσίας. Για αυτό η ηρωομάνα αναφέρει… «.τζ είδα την ζωγραφκιά σου», δηλ. την φωτογραφία σου. Μονάχα την φωτογραφία του ήρωα γιού της είχε στη νεκρική ακολουθία…όπου χιλιάδες κόσμου παρακολούθησαν με εμβατήρια και τον Εθνικό Ύμνο, τις Ελληνικές σημαίες, με στεφάνια δάφνης και τιμής…Με συνθήματα υπέρ της Ελευθερίας της Κύπρου……..Με συνθήματα υπέρ της ένωσης…
ΑΡΗΙΦΑΤΟΥΣ ΘΕΟΙ ΤΙΜΩΣΙΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ….. Και να τους τιμούμε και να τους έχουμε υπόδειγμα και παράδειγμα σήμερα, αυτές τις δύσκολες στιγμές για τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ…, που τον έχουν και πάλι υποψήφιο για νέες προδοσίες…Δεν θα τους περάσει…. ΤΟ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ δεν θα επαναληφθεί…. Φτάνει ο Ελληνισμός να είναι ενωμένος και δυνατός
Ομονοούντων αδελφών συμβίωσιν παντός τείχους ισχυροτέραν είναι.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
Ubi concordia, ibi victoria.
– Όπου ενότητα, εκεί νίκη.
*Τον τιμημένο νεκρό οι Άγγλοι τον «φυλάκισαν»…..σε κοιμητήριο φυλακή, στα ιερά Φυλακισμένα Μνήματα….Το πνεύμα του και η ψυχή του μαζί με των νεκρών φυλακισμένων συναγωνιστών, σκέπασαν ολόκληρη την Κύπρο. Οι Κύπριοι και πάλι ξεσηκώθηκαν και τους κατακτητές σε άτακτη φυγή έτρεψαν….Οι Άγγλοι έπνεαν τα λοίσθια και οι αλυσίδες της σκλαβιάς άρχισαν να ραγίζουν, να σπάνε… Ολόψυχα ας ευχηθούμε και προσευχηθούμε το ίδιο έπος να επαναληφθεί και σήμερα και οι βάρβαροι κατακτητές να επιστρέψουν στις στέππες της βαθύτερης Ανατολής, να τσακισθούν ακόμη και από τα ιερά Ελληνικά χώματα της Μ. Ασίας, ο λαός της οργής του θεού, ο λαός χωρίς ιστορία και πολιτισμό, οι αιματόβρεκτοι εγκληματίες πολέμων, που οι δόλιοι μας άσπονδοι σύμμαχοι τους παραχαϊδεύουν ….οι μεγάλες δυνάμεις εταίρες και συνεταίρες των άπιστων Τούρκων, που ουκ ολίγες φορές τους πρόδωσαν σε αντίθεση με Ελλάδα και Κύπρο που ήταν πάντα παρά το πλευρό τους….Αχ! Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και αγαπημένε…Πάντα ευκολόπιστε και πάντα ΠΡΟΔΟΜΕΝΕ…. ( Σολωμός), από τους ύπουλους προδότες συμμάχους.
Αλλά ας σημειώσουν αυτοί, που ανέκαθεν μας προδίδουν, τα σοφά λόγια του μεγάλου μας ποιητή Ελύτη…..ΑΥΤΟΙ που ήρθαν ντυμένοι φίλοι….
Ήρθαν
ντυμένοι φίλοι
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν το Σοφό, τον Οικιστή, και το Γεωμέτρη,
βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα υποταγή και δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ούτε μέλισσα καν δεν γελάστηκε
το χρυσό ν’ αρχίσει παιχνίδι
ούτε ζέφυρος καν, τις λεύκες να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμελίωσαν
στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς και επαύλεις
ξύλα και άλλα πλεούμενα,
τους νόμους τους θεσπίζοντας
τα καλά και συμφέροντα,
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν…
έδεσε ποτέ με την σκέψη τους.
Ούτε καν ένα χνάρι θεού
στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς
τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.
Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά
Οδυσσέας Ελύτης – ‘Αξιον Εστί – Ψαλμός Z

Ο αγαπητός φίλος Μιχάλης Βιολάρης, ο διάσημος στιχουργός και ερμηνευτής της Κυπριακής παράδοσης, ύμνησε και τίμησε πάντα τους αγώνες της πατρίδας του Κύπρου.
Ο Μιχάλης τραγουδά και υμνεί όλους τους αγωνιστές που έπεσαν μαχόμενοι, στο πρόσωπο του Σταυραετού….
(34) Πάνω στου Τζιύκκου τα βουνά….
Πάνω στου Κύκκου τα βουνά,
Σήμερ΄ αστράφτει και βροντά…
Ένας λεβέντης αντάρτης πολεμά…
Μέσα στ΄ αγιάζι, τον χιονιά…
Ένας αντάρτης πολεμά..
Βουρκών΄ η γη κι΄ Παναγιά,
το παλληκάρι ξεψυχά…
Μες στις καρδιές μας,
θε να ζεις λεβέντη μας δεν θα χαθείς! ( Στίχοι Α. Γρηγορίου)
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΡΙΨΑΣΠΙΔΕΣ, ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ 1974, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ … ΕΡΙΝΥΕΣ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΞΥΠΝΙΟ…..
Όποιος μας πρόδωσε, δεν θα μας συγχωρέσει ποτέ για την πράξη του αυτή.
Nicolás Gómez Dávila, 1913-1994, Κολομβιανός συγγραφέας
Όταν προδίνεις κάποιον άλλον, προδίνεις και τον εαυτό σου.
Isaac Bashevis Singer, 1902-1991, Αμερικανοπολωνοεβραίος συγγραφέας
Ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος
ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟ ΤΟΥ ΜΑΣΙΑΙΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΗΡΩΪΚΑ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΟΥ ΑΣΒΕΣΤΕΣ ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΕΣΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ, ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ….
ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΑ ΕΠΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ ….
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΑ, ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ.
www.ledrastory.com – cyprushellenica.blogspot.com