Ο Μανώλης Ρασούλης (Ηράκλειο Κρήτης, 28 Σεπτεμβρίου 1945 – Θεσσαλονίκη, 5 Μαρτίου 2011) ήταν Έλληνας συγγραφέας, τραγουδιστής, συνθέτης και δημοσιογράφος, ιδιαίτερα γνωστός και για τους στίχους που έχει γράψει για αρκετά τραγούδια.
Στίχους του έχουν μελοποιήσει, μεταξύ άλλων, οι Μάνος Λοΐζος, Σταύρος Κουγιουμτζής, Νίκος Ξυδάκης, Πέτρος Βαγιόπουλος, Σωκράτης Μάλαμας, Γιώργος Χατζηνάσιος και Χρήστος Νικολόπουλος. Έχει μια κόρη την Ναταλία Ρασούλη, τραγουδίστρια, μουσικό, και τραγουδοποιό.
Απεβίωσε από έμφραγμα σε ηλικία 65 ετών στην Θεσσαλονίκη, στις 5 Μαρτίου 2011 και βρέθηκε νεκρός στις 13 Μαρτίου.
Φωτογραφία: Από Required attribution text: by Avi Nahmias, available from http://commons.wikimedia.org/wiki/User:Avin., Attribution, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5702811
Προσωπικά – «Ο αντισυμβατικός και χαρισματικός Μανώλης Ρασούλης» (1 Απριλίου 2018) | ΕΡΤ
Πέντε χρόνια (το 2018 που έπαιξε η εκπομπή) από το θάνατο του σπουδαίου στιχουργού, τραγουδοποιού και συγγραφέα Μανώλη Ρασούλη, η μοναχοκόρη του Ναταλία, μιλάει για τον αγαπημένο της πατέρα στην Έλενα Κατρίτση. «Ήταν αγαπησιάρης, ιδεολόγος, σαρκαστικός, ερωτικός, τρυφερός… Κατά έναν περίεργο τρόπο, πάντα στα τραγούδια του λυτρώνει. Δεν φωτίζει μόνο το θέμα και μετά να σ’ αφήνει χωρίς λύση… Δίνει την απάντηση».
Με στίχο άμεσο, τρυφερό αλλά και ενίοτε εξαιρετικά δηκτικό, άλλαξε το ελληνικό τραγούδι! Ακόμα και όταν έγραφε ερωτικούς στίχους, κατάφερνε να περνά κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα και παράλληλα να κάνει τον κόσμο να διασκεδάζει. Αντισυμβατικός, ευαίσθητος, γενναιόδωρος αλλά και εκρηκτικός, ο Μανώλης Ρασούλης ρίσκαρε αλλά ήταν έτοιμος κάθε φορά να πληρώσει το τίμημα. Όταν θεωρούσε ότι είχε αδικηθεί, δεν τον σταματούσε τίποτα.
Η συνεργασία του με τον Νίκο Ξυδάκη το 1978 στην «Εκδίκηση της γυφτιάς» με ερμηνευτή τον Νίκο Παπάζογλου, δεν σημείωσε απλά μεγάλη επιτυχία αλλά όπως έλεγαν χαρακτηριστικά «έκανε τους ροκάδες να ακούσουν λαϊκά» και τους «στιχουργούς να τρομάξουν». Ο δημιουργός του «Αχ, Ελλάδα» πίστευε, όπως λέει η κόρη του, ότι «ο λόγος, ο ελληνικός είναι η μεγάλη δύναμη της χώρας».
Θαύμαζε και σεβόταν όσους θεωρούσε δασκάλους του, από τον Νίκο Καζαντζάκη και τον Μίκη Θεοδωράκη μέχρι τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Στέλιο Καζαντζίδη. Ο αιρετικός του λόγος στο περιοδικό «Αυγό», που εξέδιδε από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, ήταν η αιτία να βρεθεί στο στόχαστρο της Ασφάλειας ως αναρχικός.
Πολλές φράσεις, οι οποίες υπήρχαν στα κείμενά του, έγιναν στη συνέχεια στίχοι τραγουδιών, όπως το «Πότε Βούδας, πότε Κούδας» που έγινε και η αφορμή να δεχτεί, για άλλη μία φορά, επίθεση από την Εκκλησία.
Άνθρωποι που τον αγάπησαν, διηγούνται ιστορίες και περιστατικά από τη ζωή του και σκιαγραφούν την αντισυμβατική και χαρισματική προσωπικότητα του Μανώλη Ρασούλη.
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ασθενίδης
Αρχισυνταξία: Έλενα Κατρίτση
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Θεοδώρα Κωνσταντοπούλου
Εκτέλεση Παραγωγής: WHITE WOLVES
Παρουσίαση: Έλενα Κατρίτση
.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=K6Niq6VrgrI&w=711&h=400]