ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΦΡΑΙΜ, ΒΑΣΙΛΕΥΣ, ΕΥΓΕΝΙΟΣ, ΑΓΑΘΟΔΩΡΟΣ, ΕΛΠΙΔΙΟΣ, ΚΑΠΙΤΩΝ και ΑΙΘΕΡΙΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΡΚΑΔΙΟΣ και ΝΕΣΤΩΡ επίσκοποι Τριμυθούντος Κύπρου
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ο Απλός
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Πατριάρχης Αντιοχείας
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ κτήτορας της Ί. Μονής Φανερωμένης στη Σαλαμίνα
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ο Ρωμαίος και οι συν αυτώ ΙΑΚΩΒΟΣ και ΜΑΡΙΑΝΟΣ,
Ο ΑΓΙΟΣ JOHN BEVERLEY (Αγγλοσάξωνας)
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΦΡΑΙΜ, ΒΑΣΙΛΕΥΣ, ΕΥΓΕΝΙΟΣ, ΑΓΑΘΟΔΩΡΟΣ, ΕΛΠΙΔΙΟΣ, ΚΑΠΙΤΩΝ και ΑΙΘΕΡΙΟΣ
Όλοι πέθαναν μαρτυρικά για τη διάδοση του χριστιανισμού στη Χερσώνα, εκτός από τον Καπίτωνα πού διέφυγε τον κίνδυνο με την επέμβαση του Μεγάλου Κων/νου και απεβίωσε ειρηνικά μετά από πολλούς κόπους. ο δε Ελπίδιος ήταν ένας από τους επτά Ιερομάρτυρες πού στάλθηκαν από το θρόνο της Εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ, για να κηρύξουν το λόγο του Ευαγγελίου στη Χερσώνα, στα όρια της Κριμαίας. Έζησε επί Διοκλητιανού (296). Εκεί, ή εργασία του Ελπιδίου γινόταν με πολλή δυσκολία και καθημερινούς κινδύνους. Διότι είχε να κάνει με βάρβαρους ειδωλολάτρες. Ή αυταπάρνηση με την οποία εργάστηκε δεν άργησε να φέρει τους πρώτους χριστιανούς από τους ειδωλολάτρες στον αμπελώνα του Κυρίου μας. Όμως, ή αγριότητα των απίστων δεν άργησε και αυτή να φανεί. Μια μέρα, ενώ ο Ελπίδιος κήρυττε, τον έπιασαν και τον έδεσαν πίσω από μια άμαξα. Τον έσυραν με τον πιο βάρβαρο τρόπο στους δρόμους, μέχρι πού πέθανε. Έτσι πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου, χύνοντας το τίμιο αίμα του σαν πιστός εργάτης του Χρίστου. Και ο “μισθός” του στους ουρανούς θα είναι αφάνταστα μεγάλος. Και δίκαια, διότι κατά τη ρήση του Κυρίου, “άξιος ο εργάτης του μισθού αυτού”1. Δηλαδή, είναι άξιος ο εργάτης του μισθού της εργασίας του, πού εργάσθηκε για την πνευματική ωφέλεια των συνανθρώπων του. 1. Ευαγγέλιο Ματθαίου, ι’ 10.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε,
Έπτάριθμος σύλλογος, Ιεραρχών ιερών, άγώσιν αθλήσεως, την Έκκλησίαν Χριστού, ένθέως έφαίδρυναν, Ευγένιος Βασιλεύς τε, συν Έφραίμ Αίθερίω, Έλπίδιος και Καπίτων, Άγαθόδωρος άμα. Αυτών Χριστέ ίκεσίαις, πάντας ελέησαν.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΡΚΑΔΙΟΣ και ΝΕΣΤΩΡ επίσκοποι Τριμυθούντος Κύπρου
Όταν οι Άγιοι αυτοί, ανέλαβαν επίσκοποι Τριμυθούντος, ή Κύπρος ήταν άκρως ειδωλολατρική. Μετά από πολλούς κόπους και βάσανα, κατόρθωσαν να φέρουν πολλούς στο δρόμο της Αληθείας και της Εκκλησίας (Λαυριωτικός Κώδικας Ι 70). Τελικά απεβίωσαν ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ο Απλός
Ονομάστηκε απλός, διότι ήταν αμαθής γεωργός πού δεν γνώριζε τίποτα από τις έθιμοτυπίες του κόσμου. Τον στόλιζε όμως άκακο ήθος και ήταν τέλειος αγαθός ισραηλίτης, χωρίς καμμιά πονηριά και δόλο. Μέχρι τα εξήντα του, οι γεωργικές εργασίες ήταν ή κύρια ασχολία του. Άλλ’ ή σύζυγος του ήταν εντελώς διαφορετική. Αυτή έκανε τη δήθεν ευγενή, διότι έζησε κάποτε σαν υπηρέτρια στην πόλη. Κορόιδευε λοιπόν τον Παύλο σαν κουτό και ανόητο, πού χάνεται με τους σταυρούς και ξόδευε την ώρα της άνεσης του με προσευχές και ψαλμούς. Μέχρι πού έφτασε στο σημείο να προδώσει τη συζυγική της πίστη! ο Παύλος, όταν βεβαιώθηκε αυτό, γέμισε από πολλή θλίψη και πίκρα. Στέναξε βαθειά, προσευχήθηκε και αποφάσισε να την αφήσει και να φύγει μακριά. Πήγε δε στην έρημο, κοντά στον Μέγα Αντώνιο. Στό νέο αυτό στάδιο της ζωής του ο Παύλος, ανέπτυξε εξαίρετες ασκητικές αρετές. Θερμός στην ευσέβεια του, άδολος στην καρδιά του, ταπεινός στα φρονήματα του, πράος στο ήθος του, στολιζόταν από τα ωραιότερα χριστιανικά άνθη και είλκυσε την αγάπη του αγίου Αντωνίου. ο Θεός μάλιστα, του έδωσε και το χάρισμα να θαυματουργεί, και έτσι θεράπευσε πολλούς δαιμονισμένους. Πέθανε σε βαθιά γεράματα στα βάθη της ερήμου και έμεινε σαν το γνησιότερο κάτοπτρο της θείας αγαθότητας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Πατριάρχης Αντιοχείας
Ήταν από την πόλη Άμίδα (πόλη του τουρκικού Κουρδιστάν και λιμάνι στον ποταμό Τίγρη, σήμερα ονομάζεται Διαρβεκίρ). Στήν αρχή υπήρξε κόμης της Αντιόχειας επί αυτοκράτορα Ίουστίνου του Θρακός (518-527). Από λαϊκός, με υπόδειξη του βασιλιά, ανέβηκε στον Πατριαρχικό Θρόνο της Αντιόχειας. Ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα σαν Πατριάρχης, προκειμένου να καθαρίσει την επαρχία του από τους Μονοφυσίτες. Εναντίον τους έγραψε έντονα, όπως χαρακτηριστικά λέει ο Φώτιος στη Μυριόβιβλο (σελ. 228-229). Αυτός και κάποιον Στυλίτη, φανατικό Μονοφυσίτη, πού άσκήτευε στην Ίεράπολη, με θαύμα επανέφερε στην ορθή πίστη. Για 18 χρόνια ποίμανε τον λαό όπως έπρεπε και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ κτήτορας της Ί. Μονής Φανερωμένης στη Σαλαμίνα
Γεννήθηκε στα Μέγαρα από τον Δημήτριο και την Κυριακή. Παντρεύτηκε με τη Βασίλω και απόκτησε δύο γιους, τον Ιωάννη και τον Δημήτριο. Ήταν Γεωργός στο επάγγελμα και οικοδόμος. Με υπόδειξη της Θεοτόκου πήγε στη Σαλαμίνα, όπου βρήκε τη σεπτή εικόνα της και στα ερείπια παλιάς Μονής οικοδόμησε νέα (1682). Εκεί έγινε μοναχός και μετονομάστηκε σε Λαυρέντιος. Αργότερα έγινε μοναχή και ή γυναίκα του, μετονομασθείσα σε Βασσιανή. Δια της Θεοτόκου έκανε αρκετά θαύματα και πέθανε ειρηνικά στις 6 Μαρτίου 1707. Ή μνήμη του τελείται στις 7 Μαρτίου.
Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Των Μεγάρων τον γόνον, Ασκητών τον όμότροπον, και φρουρόν Μονής Σαλαμίνος, θεοφόρον Λαυρέντιον, τιμήσωμεν προφρόνως αδελφοί, ως μέτοχον της δόξης του Χρίστου, ίνα τούτου ταις πρεσβεϊαις πάσης οργής, ρυώμεθα κραυγάζοντες· δόξα τω δεδωκότι σοι ίσχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, ημιν Πάτερ τα πρόσφορα.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ο Ρωμαίος και οι συν αυτώ ΙΑΚΩΒΟΣ και ΜΑΡΙΑΝΟΣ,
οι εν Ρώμη (+ 259).
Ο ΑΓΙΟΣ JOHN BEVERLEY (Αγγλοσάξωνας)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της Ορθοδοξίας μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων”, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.