Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Ενδεικτικό, θλιβερό, απογοητευτικό το γεγονός της επίθεσης του τραμπουκάκου ,μαθητή /κοπανατζή που απαιτούσε από την δασκάλα του να του σβήσει την απουσία (!).
“Θα σας κάψω” , “θα σας …” κ. α ευγενικά ανάλογα!..
Πολλοί -ιδιαίτερα οι προοδευτικοί μπαχαλολάτρες -προσπάθησαν να δικαιολογήσουν το παιδί εξαιτίας του … νεαρού της ηλικίας του ( ;).
Θυμάμαι, πριν κάποιες δεκαετίες, πως υπήρξαμε και εμείς παιδιά με αχνιστό μάλιστα αίμα. Όχι μόνον δεν απειλούσαμε τους δασκάλους μας, αλλά ούτε καν περνούσε από το μυαλό μας να απαιτήσουμε να μας σβήσουν τις απουσίες μας. Άρα δεν είναι ζήτημα ηλικίας, αλλά αγωγής,
νοοτροπίας και ευνομούμενης κοινωνίας.
Η πονηρή πολιτικάντικη ανοχή (λόγω … δημοκρατικότητας;) δεκαετιών, η χαλάρωση των ηθών, η απουσία καλλιέργειας, η α-παιδευσία στο σχολείο και η ανυπαρξία οικογενειακής επίβλεψης και καθοδήγησης, διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό και οδήγησαν σε παρακμή.
Φθάσαμε στο σημείο να γίνονται ξυλοδαρμοί, βιασμοί, (bulling), να υποχρεώνονται -από τους συμμαθητές τους!- παιδιά να γλύφουν … τουαλέτες για να τέρπονται και να βιντεοσκοπούν οι “φίλοι” τους !!!.
Ουδείς από τους καθ’ ύλην αρμόδιους συγκινείται: Εκπαιδευτικοί μαθητές και ορισμένους τσαμπουκάδες γονείς τους) ή “πολιτικοί” (που τρέμουν το πολιτικό κόστος και την … “ρετσινιά” να χαρακτηριστούν ακραίοι, σαδιστές, ανάλγητοι βασανιστές παιδιών που … βράζει το αίμα τους).
Δεν έχει νόημα η παράθεση πάμπολλων παρόμοιων παραδειγμάτων ανομίας, μπαχαλοποίησης, διάλυσης. Ούτε το πως ξεκίνησε, πως συνεχίζεται, ποιοί ευθύνονται και ποιοί εξακολουθούν να στηρίζουν /υποθάλπουν την συνέχιση αυτής της επικίνδυνης ελευθεριότητας, ασυδοσίας, παρανομίας. Τους γνωρίζουμε όλοι. Το ζητούμενο είναι το αν -ως Κράτος- επιθυμούμε να συνεχιστεί αυτή η πορεία κατολίσθησης.
Αν όχι, τότε πρέπει να προχωρήσουμε σε ριζικές αλλαγές, σκληρότερες κυρώσεις, αυστηροποίηση νομικού πλαισίου αδιαφορώντας για … “ευαισθησίες”, π. κόστος και λοιπές αηδίες. Δεν πάει άλλο.
Είναι μεγάλη η ευθύνη κυβερνώντων , κομμάτων, φορέων, πολιτών κ.ο.κ που αδιαφορούν ή αβαντάρουν (για ίδιον όφελος).
Αλήθεια τι κάνουν οι κ. κ εκπαιδευτικοί /δάσκαλοι, όλων των βαθμίδων; Τι -δεν κάνουν – οι κ. κ. Ακαδημαϊκοί; Τι -δεν κάνουν – οι (εκάστοτε) εξουσιαστές μας και γενικά όσοι ασχολούνται με τα κοινά; Η Εκκλησία;
Δεν αντιλαμβάνονται πως κάποιοι από τους μαθητές που σήμερα τραμπουκίζουν -αντιστάσεως/τιμωρίας μη ούσης -ενδέχεται να είναι οι αυριανοί μπαχαλάκηδες ή τρομοκράτες;
Διαβάσαμε ότι το Υπουργείο Παιδείας προτίθεται να διορίσει ειδικούς “Καθηγητές εμπιστοσύνης”. Φρονώ ότι είναι εντελώς αναποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος.
Παράλληλα εκδίδεται επίσημο “Πιστοποιητικό” ανεπάρκειας/μη εμπιστοσύνης στο υφιστάμενο διδακτικό προσωπικό.
ΥΓ Ζητείται ηγέτης – Ηρακλής να καθαρίσει επιτέλους αυτή τη δυσώδη κοινωνική κόπρο του Αυγείου.
Να μας σβήσει απ’ τον χάρτη των τριτοκοσμικών κοινωνιών, μέσω και του σβησίματος σχολικών απουσιών.