Ο Κορωνοϊος φέρνει άγριες μεταρρυθμίσεις. 12ωρες βάρδιες. Ανοικτά σουπερ μάρκετ τις Κυριακές. Ελαστικές σχέσεις εργασίας. Βίαιος διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας.

Όλα στο μπλέντερ τωρα που γυρίζει. Οι αλλαγές που φέρνει ο Κορωνοϊος στις εργασιακές σχέσεις και στον τρόπο λειτουργίας των καταστημάτων δεν θα είναι προσωρινός καθώς η πανδημία δεν θα εξαλειφθεί σε 15 μέρες.

Οι 12ωρες βάρδιες λόγω της επέκτασης του ωραρίου στα σουπερ μάρκετ, το ελαστικό ωράριο, η εργασία τις Κυριακές και ένα σωρό αλλά τα οποία θεωρούνται απαραίτητα για να μην καταρρευσει το σύστημα ήρθαν και θα παραμείνουν για καιρό.
Η κοινωνία εξαθλιώνεται ψυχολογικά και σωματικά αλλά πολύ σύντομα και οικονομικά. Όλοι ξοδεύουν και εισπράτουν μόνο οι μεγάλες αλυσίδες και το κράτος μέσω του ΦΠΑ.
Ο Μάιος των πλειστηριασμών θα βρει την ελληνική κοινωνία με σκυμμένο το κεφάλι και τους ήδη χρεωμένους με μεγαλύτερα χρέη και λιγότερα χρήματα λόγω της έκτακτης κατάστασης.
Και βέβαια η σύγκρουση για τον αν πρέπει να κλείσουν ή όχι οι εκκλησίες και η απόφαση της κυβέρνησης να παρέμβει δραστικά έχουν ήδη ανοίξει τον δρόμο για αναγκαστικό διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για την ελληνική κοινωνία.
Κατανοούμε ότι τα μέτρα στη δεδομένη στιγμή είναι μονόδρομος για να αντιμετωπιστεί η πανδημία του Κορωνοϊού.
Το πρόβλημα όμως είναι καί το μετά. Θα υπάρξει μια κοινωνική πολιτική που θα κλείσει τις πληγές που θα αφήσουν τα δύσκολα μέτρα;
Ισως για καποιους να είναι πολύ νωρίς ακόμη για μια τέτοια συζήτηση.
Όμως δεν είναι. Όσο θα περνάνε οι μέρες ο κόσμος θα δυσκολεύεται όλο και περισσότερο. Θα συνειδητοποιεί τι έχει συμβεί και θα τρομάζει.
Όπως τρομάζει τωρα με τον ιο, θα τρομάζει και για το μέλλον του μετά τον ιο.