Συγχρωτισμός
Ο λόγος σήμερα για τον συγχρωτισμό, την στενή και συχνή επαφή, την συναναστροφή με άλλους ανθρώπους που τους θεωρούμε κατώτερους.
Για παράδειγμα, οι εχέφρονες, συνετοί και φιλήσυχοι πολίτες αποφεύγουν τον συγχρωτισμό με άτομα αμφιβόλου ηθικής, στο στρατό οι αξιωματικοί δεν συνηθίζουν τον συγχρωτισμό με απλούς φαντάρους και πάει λέγοντας.
Η λέξη περιέχει μια αρνητική χροιά και χρησιμοποιείται, επίσης, για να δηλώσει την επαφή, ακόμα και με άλλα έμψυχα όντα, για τα οποία κάποιος έχει μια επιφύλαξη. Έτσι λέμε λ.χ. ότι ο συγχρωτισμός με τα ζώα ενέχει κινδύνους, αλλά και ιδιαίτερα επικίνδυνος είναι και ο συγχρωτισμός των παιδιών με ασθενείς.
Στην πολιτική ζωή, τα τελευταία δύο χρόνια, γνωρίσαμε τον συγχρωτισμό της αριστεράς με την ακροδεξιά ή αλλιώς λαϊκή δεξιά.
Το ουσιαστικό προκύπτει από το ρήμα συγχρωτίζομαι και είναι σύνθετη λέξη με πρώτο συνθετικό την πρόθεση συν – και δεύτερο το ουσιαστικό ? χρώς, το? χρωτός που είναι το δέρμα. Στον συγχρωτισμό συνεπώς ερχόμαστε δέρμα με δέρμα, αγγιζόμαστε, εξοικειωνόμαστε, σε σημείο που οι άλλοι δεν μας λογαριάζουν πλέον, δεν μας σέβονται.
Το ρήμα συγχρωτίζομαι το πρωτοσυναντάμε στην ελληνιστική εποχή με την σημασία «έρχομαι σε επαφή, πλησιάζω». Από τα παραδείγματα εκείνων των κειμένων δεν προκύπτει ότι ο λεκτικός τύπος είχε αρνητική χροιά, για να μιλήσουμε με ένα ομόρριζο.
Συνώνυμα για το συγχρωτισμό είναι ο συναγελασμός, η συναναστροφή, η παρέα, η συντροφιά, η επικοινωνία, ο συνωστισμός.
Αντώνυμα η απομόνωση, η απομάκρυνση, ο αναχωρητισμός.
Η συμβουλή μας για σήμερα: να αποφεύγετε τον συγχρωτισμό με μίζερους και τοξικούς ανθρώπους.
Πηγη: liberal.gr