Η ποινική διάσταση της παραβίασης των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊό και ένας ακόμα πιο μεγάλος κύκλος ευθυνών που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

Όλοι πλέον αντιλαμβανόμαστε πως όσο πιο δημοκρατικές, σύγχρονες και ελεύθερες γίνονται οι σημερινές κοινωνίες, τόσο περισσότερο η ευθύνη της πολιτείας χρειάζεται τη συμβολή των πολιτών της, προκειμένου να λειτουργήσει με επιτυχία και με γνώμονα τη δικαιοσύνη.

του Ανδρέα Παπαμιμίκου, δικηγόρου
Εν μέσω μιας πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας και μιας σχεδόν καθολικής και αναγκαίας καραντίνας που όλοι καλούμαστε να ακολουθήσουμε, τα πρόστιμα για παραβιάσεις των μέτρων καταπολέμησης της διάδοσης του ιού, καλά κρατούν!
Φαίνεται πως ακόμη και στον καιρό του #menoumespiti όσο πιο απαγορευμένο γνωρίζουμε πως είναι κάτι, τόσο περισσότερο, κάποιοι θέλουν να το δοκιμάσουν. Αν και στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι πολίτες έχουν συμμορφωθεί με τα μέτρα της πολιτείας καταβάλλοντας τεράστιες προσπάθειες, ορισμένοι σκαρφίζονται κάθε δυνατό τρόπο για να βγούνε έξω. Κάποιοι πάνε βόλτα στα εξοχικά τους, άλλοι παρέα για κυνήγι, σε κάποιον επιβλήθηκε πρόστιμο γιατί βγήκε για σουβλάκια, επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος ανοίγουν ‘’μόνο για φίλους’’ και ένας φοιτητής μόλις επέστρεψε από την Αγγλία αντί της οικειοθελούς 14ήμερης καραντίνας επέλεξε να κάνει ένα ταξίδι αναψυχής στην Ικαρία.
Σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ, μέχρι την Παρασκευή 3 Απριλίου έχουν βεβαιωθεί συνολικά περίπου 16.000 παραβάσεις σε όλη τη χώρα. Λογικό θα μπορούσε να πει κανείς, λαμβάνοντας υπόψιν την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα, καθώς και ότι ποσοστιαία το νούμερο φαντάζει μικρό στα 11 εκατομμύρια πολίτων. Αν όμως το πολλαπλασιάσεις με την ταχύτητα και την δυνατότητα μετάδοσης του ιού, αντιλαμβάνεσαι πως είναι απλά εγκληματικά μεγάλο.
Αυτό, όμως, που ίσως δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό από τους πολίτες, είναι ότι πέραν του διοικητικού προστίμου των 150 ευρώ, η παραπάνω συμπεριφορά θεωρείται και ποινικά αξιόλογη, καθώς τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 285 ΠΚ, που απειλεί συντρεχόντων των όρων της και υπό τις διαβαθμίσεις της, εξαιρετικά αυξημένες ποινικές κυρώσεις εναντίον όσων παραβιάζουν τα μέτρα που νομίμως έχουν διαταχθεί για ν’ αποτραπεί η διάδοση της νόσου, προσβάλλοντας ή θέτοντας σε κίνδυνο, με τη συμπεριφορά τους θεμελιώδη προστατευόμενα έννομα αγαθά, όπως της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας.
Το αδίκημα της παραβίασης μέτρων για την πρόληψη ασθενειών που έχει ως αποτέλεσμα την μετάδοση της ασθένειας μπορεί μεταξύ άλλων, να επισύρει ποινή κάθειρξης μέχρι και δέκα έτη. Στη περίπτωση όμως που προκαλέσει το θάνατο, η ποινή μπορεί να φτάσει σε κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων μέχρι και την ισόβια κάθειρξη.
Η παραπάνω διάταξη, που ελάχιστα μέχρι σήμερα έχει απασχολήσει τη δικαστηριακή πρακτική, έρχεται να προστατεύσει το έννομο αγαθό της δημόσιας υγείας, δηλαδή τη σωματική ακεραιότητα και την υγεία των πολιτών,η οποία θεωρείται ότι προσβάλλεται ήδη από την στιγμή που κάποιος παραβιάσει τα προληπτικά μέτρα που έχουν επιβληθεί(χωρίς δηλ. να απαιτείται να νοσήσει κάποιος λόγω της παραβίασης τους). Αδιάφορη ακόμη είναι η αποτελεσματικότητα των διατεταγμένων μέτρων ή η ενδεχόμενη συναίνεση ενός πολίτη προς την πιθανότητα να νοσήσει (π.χ. μια ιδιωτική συνάθροιση άνω των 10 ατόμων με την συναίνεση όλων ως προς τον κίνδυνο -ή την δυνατότητα κινδύνου- να μεταδώσουν ο ένας στον άλλον τον ιό) καθώς η μαζικότητα και η μεταδοτικότητα του ιού εξακολουθεί να απειλεί και σε αυτή την περίπτωση αόριστο αριθμό προσώπων.
Παράλληλα όμως, όπως διαφαίνεται, εισερχόμαστε και σε ένα κύκλο ευθυνών ακόμη μεγαλύτερο, που ενδέχεται να αλλάξει τον κόσμο και τις παγκόσμιες ισορροπίες μεταξύ των κρατών, όπως σήμερα τις γνωρίζουμε… Καθόλου τυχαία, ο ιταλός πολιτικός Ματέο Σαλβίνι, δήλωσε προ ημερών πως εάν η Κινέζικη κυβέρνηση γνώριζε και προέβη σε ενέργειες συγκάλυψης της επιδημίας, είναι ένοχη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ενώ χθες ακολούθησε μια πρωτοφανής αγωγή 20 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που κατέθεσε ο Αμερικανός δικηγόρος Λάρι Κλέιμαν από κοινού με εταιρεία του Τέξας στις ΗΠΑ,κατά της κινεζικής κυβέρνησης, του κινεζικού στρατού, του Ινστιτούτου Ιολογίας της Γουχάν, του επικεφαλής του Ινστιτούτου Σι Ζενγκλί και του αρχηγού του στρατού, Τζεν Γουέι. Μεταξύ άλλων κατηγορούν την Κίνα για συνωμοσία, συνέργεια για τον θάνατο ανθρώπων και την παροχή υλικής στήριξης σε τρομοκράτες.
Τα δεδομένα αλλάζουν με σφοδρότητα και μαζί τους και όλος ο κόσμος. Ζούμε μια ιστορική καμπή της παγκόσμιας ιστορίας και σύντομα θα μιλάμε για την πριν και μετά κορωνοϊού εποχή.
Πηγη: voria.gr