Δύο ποιήματα του Νάσου Βαγενά προφητικά και πολύ επίκαιρα.
Γι’ αυτούς που δεν πούλησαν τις ιδέες τους, και για τους …άλλους που μεταλλάχτηκαν μέσα στη χοάνη της αγοροπωλησίας…
Από τη συλλογή Πεδίον Άρεως, 1974.
Απολογία
Παρά τα γεγονότα δεν άλλαξα πεποιθήσεις
Παραμένω ο αυτός με τις ίδιες ιδέες
που τρυπούν σαν αγκάθι το μυαλό μου. Είναι
τα πράγματα που αλλάζουν γύρω
το ύψος οικοδομών οι τιμές των αυτοκινήτων
οι απόψεις των φίλων. Παραμένω ο αυτός
με ιδέες που μ’ έχουν για καλά σημαδέψει
με ιδέες που περπατούν στο κρανίο μου σα μυρμήγκια.
Πιθανόν από δω να προέρχεται η πεζολογία
των στόχων μου η αισθητική
έλλειψη λυρικής εξάρσεως
που κάνει τόσους φίλους
να με βλέπουν με οίκτο
σαν υπόθεση χαμένη
σα διάψευση ελπίδων.
Θάνατος στα Εξάρχεια
Μου είπαν πως είχες πεθάνει και σε ξαναβρίσκω
στο καφενείο να παίζεις τάβλι με τους ζωντανούς
κερδίζεις κιόλας φοράς και γραβάτα
εσύ ποτέ δεν φορούσες γραβάτα
ποτέ δεν κατέβαινες στην πλατεία
κλεινόσουν πάντα σ’ εκείνο το σπίτι
και κοίταζες αμίλητος τους γείτονες και τους περαστικούς.
Μου είπαν πως είχες πεθάνει ποιον να πιστέψω
χάθηκες ξαφνικά χωρίς να πεις ούτε λέξη
χωρίς ν’ αφήσεις ούτε σημείωμα
τα παντζούρια σου κλειστά το κουδούνι χαλασμένο
το σκυλί πικραμένο και τα φώτα σβηστά.
Είσαι δεν είσαι ποιον να πιστέψω
πόσο έχει αλλάξει η φωνή σου
οι άλλοι δε μιλούν σε κοιτάζουν που παίζεις
σε κοιτάζουν που ρίχνεις χαμογελώντας τα ζάρια
κι όλο κερδίζεις κι όλο κερδίζεις.
Μα εσύ ποτέ δεν κέρδιζες ήσουν πάντα ο χαμένος.
Πηγή:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=23061#23061