Αντώνης Τριτσης Η ζωή και το έργο ενός ριζοσπάστη πολιτικού που έφυγε πρόωρα από τη ζωή.

Κανείς δεν φανταζόταν ότι ο πρωταθλητής του δεκάθλου με τις φοβερές αθλητικές επιδόσεις, θα γινόταν κάποτε πολιτικός.
Αυτός όμως τους διέψευσε όλους. Σπούδασε, ταξίδεψε, αγωνίσθηκε και έγινε ένας καινοτόμος πολιτικός, που έβλεπε πολλά χρόνια μπροστά.


Παιδικά χρόνια
Μοναχογιός του Σάββα και της Νίκη Τρίτση. Γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς το 1937, αλλά μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953, ήρθε με την οικογένεια του στην Αθήνα. Από μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό.
Αρχικά ως ποδοσφαιριστής (σέντερ μπακ) στην ομάδα «Ολυμπιακός» Κεφαλλονιάς.
Αργότερα έγινε αθλητής στίβου του Παναθηναϊκού.
Υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδας στο δέκαθλο και στο ύψος, ενώ κέρδισε διακρίσεις και στους βαλκανικούς.
Το ταξίδι στην Αμερική
Μετά τις σπουδές του στην Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο Αθηνών, πήγε στην Αμερική το 1960.
Εκεί πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα στην Πολεοδομία-Χωροταξία από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Ιλινόις με υποτροφία του ιδρύματος Φουλμπράιτ. Με σαράντα δολάρια στην τσέπη αποφάσισε να γυρίσει όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ.
Ταξίδευε πάντα νύχτα με το λεωφορείο για να μην πληρώνει ξενοδοχείο.
Με τον ίδιο τρόπο συνέχισε την περιπλάνηση του και στη Νότια Αμερική.
Τα κινήματα της Λατινικής Αμερικής αλλά και το πραξικόπημα των Απριλιανών, καθόρισαν την ιδεολογία του.
Ο αντιδικτατορικός αγώνας, το ΠΑΚ και ο «Γιάννος»
Τον Αύγουστο του 1963, σε ένα ταξίδι του στην Ελλάδα γνωρίστηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Στη διάρκεια της χούντας έγινε μέλος του Πανελλήνιου Αντιστασιακού Κινήματος (ΠΑΚ) και ξεκίνησε την αντιστασιακή του δράση ως σύνδεσμος με το εξωτερικό. Το 1970 και ενώ βρισκόταν στην Ελλάδα, κινδύνεψε να συλληφθεί.
Ο φίλος και συνεργάτης του Γιάννης Κορωναίος είχε τοποθετήσει βόμβα στον Εθνικό Κήπο, την ώρα που ο δικτάτορας Παπαδόπουλος είχε συνάντηση με τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας των Η.Π.Α., Λερντ.
Όλοι σχεδόν πιάστηκαν, ενώ ο Τρίτσης κατάφερε να το σκάσει στην Ιταλία, όπου έδρασε πλέον με το ψευδώνυμο «Γιάννος», καταζητούμενος από τη στρατιωτική δικτατορία. Αργότερα επέστρεψε στο Σικάγο και παντρεύτηκε τη Γερμανίδα Σούζαν Μυλχάουζερ.
Οι ριζοσπαστικές προτάσεις του
Μετά τη μεταπολίτευση γύρισε στην Ελλάδα και αποφάσισε να πολιτευτεί με το ΠΑΣΟΚ. Το 1981 εκλέχθηκε βουλευτής Κεφαλονιάς – Ιθάκης και ανέλαβε το υπουργείο Χωροταξίας Οικισμού & Περιβάλλοντος.
Αρνείται να είναι άλλος ένας γραφειοκράτης και καταθέτει προτάσεις που πολλές φορές προκαλούν τον χλευασμό των αντιπάλων του, καθώς τις θεωρούν ανεφάρμοστες.
Αντιστέκεται στη δημιουργία του αεροδρομίου στα Σπάτα και προτείνει να γίνει στην Τανάγρα ή να επεκταθεί αυτό του Ελληνικού.
Προτείνει τη δημιουργία μικρού μετρό σε συνδυασμό με τραμ, ανάσες πρασίνου στην Αθήνα, πάρκο στο Φαληρικό Δέλτα, πεζοδρομήσεις σε κεντρικές αρτηρίες, κατασκευή πλατειών, ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και συντήρηση των κτιρίων της Πλάκας.
Επί των ημερών του εφαρμόζεται ο μικρός δακτύλιος στο Κέντρο της Αθήνας για να περιοριστεί το νέφος από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων.
Προσπαθεί να δημιουργηθεί οικιστικός νόμος για τις μεγαλουπόλεις, ενώ μιλά για την ανάγκη συνένωσης δήμων και κοινοτήτων της περιφέρειας.
Ο διάλογος με τον Καραμανλή
Σε μια συνέντευξη του είχε αποκαλύψει το διάλογο του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Καλά τα πας εσύ», του λέει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, «αλλά για να φτιάξεις την Αθήνα πρέπει να την γκρεμίσεις πρώτα!».
» Ήμουν έτοιμος να του απαντήσω», σχολίαζε γελώντας ο Αντώνης: «Αστειεύεστε, κύριε πρόεδρε; Να καταστρέψω το έργο σας;».
Οι θέσεις του βρίσκουν πολλούς να διαφωνούν, ακόμα και μέσα στο κόμμα του.
Έτσι, στις 21 Σεπτεμβρίου του 1984 αποχωρεί από το υπουργείο.
Τότε είχε πει τη φράση «Είμαι ένας απλός στρατιώτης της αλλαγής».
Η διαγραφή από το ΠΑΣΟΚ και ο αγώνας για τη δημαρχία
Το 1986, ορίστηκε υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Δύο χρόνια μετά, παραιτήθηκε εξαιτίας της σκληρής κόντρας με την Ιεραρχία της εκκλησίας, σχετικά με το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Σύντομα διαγράφεται από το ΠΑΣΟΚ και ιδρύει δικό του κόμμα, το «Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα», το οποίο στις εκλογές σημειώνει χαμηλά ποσοστά.
Τον Ιούλιο του 1990 αποφασίζει να θέσει υποψηφιότητα για Δήμαρχος στον Δήμο Αθηναίων. Με επιστολή προς τις ηγεσίες όλων των κομμάτων ζητάει τη στήριξή τους.
Τελικά μόνο η ΝΔ, ανταποκρίνεται θετικά. Τον Οκτώβριο του 1990, αν και έχει ισχυρό αντίπαλο τη Μελίνα Μερκούρη, βγαίνει νικητής.
Δυστυχώς δεν προλαβαίνει να υλοποιήσει το όραμα του. Στις 23 Μαρτίου 1992, εισάγεται επειγόντως στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών μετά από ισχαιμικό επεισόδιο.
Μια εβδομάδα αργότερα, ένα βαρύτατο αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο κτυπάει τον Αντώνη Τρίτση.
Η κατάσταση του θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμη και μη εγχειρήσιμη. Στις 7 Απριλίου 1992, φεύγει από τη ζωή.
Εκείνη την περίοδο θα παντρευόταν την επί επτά χρόνια σύντροφο του Μιμή Ντενίση.