Ο κορωνοϊός μας σταύρωσε, εσείς μας θάβετε…

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μπροστά στη δίνη του θανάτου και την απόλυτη κυριαρχία του χάους, ο άνθρωπος γίνεται έρμαιο των ανησυχιών του, υποδουλώνεται και χειραγωγείται. Ναι, ίσως δεν είναι ώρα να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση. Ίσως όμως να είναι και η καλύτερη ώρα.

Μπροστά στον κίνδυνο της ανθρώπινης υγείας και της ζωής, όλα περνούν σε δεύτερη μοίρα, όπως μάθαμε να λέμε. «Υγεία και όλα τα άλλα διορθώνονται». Μέσα από μια λαϊκή ρήση, ο λαός συνθέτει όλη την αξία της ζωής, μα και τους φόβους της απώλειας της…
Αυτή είναι σήμερα και η μεγαλύτερη απειλή του ανθρώπου από την πανδημία του κορωνοϊού. Ή μήπως δεν είναι;
Μπροστά στη δίνη του θανάτου και την απόλυτη κυριαρχία του χάους, ο άνθρωπος γίνεται έρμαιο των ανησυχιών του, υποδουλώνεται και χειραγωγείται. Ναι, ίσως δεν είναι ώρα να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση. Ίσως όμως να είναι και η καλύτερη ώρα. Να αντικρύσουμε την αλήθεια που έρχεται τώρα, προτού αυτή η αλήθεια γίνει η νέα κανονικότητα της ζωής μας. Ίσως πάλι να έχει αρχίσει και να γίνεται.
Αυτή η μέρα που ξημέρωσε με τον κορωνοϊό να απειλεί και να παίρνει ανθρώπινες ζωές, δεν είναι το τέλος του δρόμου. Είναι η αρχή μιας τραγικής πορείας για την οποία κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το τέλος της και ασφαλώς κανένας πολιτικός και καμία κυβέρνηση δεν πρόκειται να μπουν αυτή τη στιγμή σε τέτοια συζήτηση, Διότι ούτε απαντήσεις έχουν να δώσουν, αλλά ούτε και λύσεις…
Η πιο δύσκολη μέρα δεν είναι το σήμερα. Είναι το αύριο. Η πορεία προς το Γολγοθά έχει ήδη ξεκινήσει, όμως η κορύφωση του ανθρωπίνου δράματος δεν έχει ακόμα έλθει. Η πανδημία δεν είναι η σταύρωση, και η Ανάσταση δεν θα έρθει ποτέ εάν ο κόσμος δεν αντιληφθεί ότι αυτή η πορεία δεν θα έχει διέξοδο όσο αυτός μένει απαθής…
Προέχει η υγεία. Ασφαλώς και αυτό που τώρα έχει σημασία είναι να «τιθασεύσουμε» το θεριό που μας έχει ζώσει. Κάπως έτσι νιώθουμε. Σαν ελεύθεροι πολιορκημένοι με μια απειλή να μας γυροφέρνει σε κάθε μας βήμα. Οι συνέπειες όμως αυτού του πολέμου θα είναι βαριές και το τίμημα δεν θα είναι μόνο οι ανθρώπινες ζωές από αυτήν καθ’ εαυτήν την ασθένεια. Το τίμημα θα είναι και σε ανθρώπινες ψυχές. Τα θύματα θα είναι πολύ περισσότερα. Αμέτρητα.
Η κυβέρνηση έχει προχωρήσει στην εφαρμογή ενός προγράμματος στήριξης επιχειρήσεων μέσω επιδότησης των μισθών των εργαζομένων, αλλά και στήριξης των αυτοτελώς εργαζομένων. Καλώς έπραξε. Όλες οι κυβερνήσεις των χωρών που έχουν πληγεί από τον κορωνοϊό, έχουν λάβει μέτρα και προχώρησαν αντίστοιχα και σε κάποιου είδους οικονομικά μέτρα στήριξης. Ο καθένας από μας, με μια στοιχειώδη λογική, μπορεί να αντιληφθεί τις τραγικές συνέπειες για τις οικονομίες των χωρών γενικά αλλά και των νοικοκυριών ειδικά από αυτή την κρίση. Αυτές οι συνέπειες όμως δεν θα είναι ίδιες για όλους.
Παρά τα μέτρα, κάποια στιγμή -όχι στο πολύ μακρινό μέλλον- πολύς κόσμος θα μείνει χωρίς δουλειά. Οι στρατιές των ανέργων θα μεγαλώσουν, οι αυτοτελώς εργαζόμενοι θα υποστούν τεράστια ζημιά και πολλοί θα χρεοκοπήσουν και μαζί τους και μια σειρά από μκρο-μεσαίες επιχειρήσεις. Το οικονομικό και κοινωνικό χάσμα δεν θα βαθύνει απλά ακόμα περισσότερο, αλλά θα γίνει δυσθεώρητο.
Είναι αυτό το σημείο όπου οι ευθύνες των κρατών είναι -και θα είναι ακόμα πιο έντονες στο μέλλον- βαριές και ασήκωτες.
Και επειδή καμία κυβέρνηση στον χρεοκοπημένο από κάθε άποψη πλέον κόσμο της νεοφιλελεύθερης νομενκλατούρας δεν θα είναι διαθέσιμη να συγκρουστεί με αυτές τις πραγματικότητες, η ευθύνη μετατίθεται εκεί που πάντα άλλωστε ανήκε: Στον λαό. Στους πολίτες. Αυτούς που αποτελούν τη μάζα και αυτούς που θα είναι αντιμέτωποι με τη νέα τάξη πραγμάτων στη μετά κορωνοϊού εποχή.
Η «επανάσταση του καναπέ» και της αποχής από τις κάλπες, δεν οδηγεί πουθενά. Δεν θα επιφέρει ένα πιο κοινωνικό κράτος και δεν θα μας κάνει λιγότερο φτωχούς. Γιατί πλέον, ακόμα και τα ψίχουλα που αφήνουν να πέσουν κάτω από το τραπέζι θα λιγοστεύουν, καθώς η αχορταγία τους θα μεγαλώνει…
Φρίξος Δαλίτης
philenews

ΔΗΜΟΦΙΛΗ