Και η ομορφιά πηγαίνει στον παράδεισο…

Οι απόψεις διίστανται, συγκρούονται και αντικρούονται, ανάμεσα στο κατά πόσο η εμφάνιση δηλώνει το χαρακτήρα μας. 
Και η αλήθεια είναι πάντα κάπου στη μέση, χωρίς αυτό απαραίτητα να είναι ο κανόνας. 
Τα ερωτήματα πολλά, για το αν τελικά η ομορφιά πρέπει να αναδεικνύεται και με ποιο τρόπο, χωρίς να παραβιάζει και να παρασύρει τις σκέψεις. 
Διότι το ότι σε βλέπω, δε σε συναναστρέφομαι, αλλά σε κρίνω, εύκολα οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα. 
Μια εκθαμβωτική εμφάνιση σίγουρα προκαλεί. 
Τι και γιατί;
Ή θα προκαλέσει λοιπόν θαυμασμό και θα επικροτηθεί ή ζήλια και θα επικριθεί. 
Άρα το συμπέρασμα, βγαίνει από τον δέκτη ανάλογα τον ψυχικό του κόσμο και τις δικές του ανασφάλειες. 
Είναι εντέλει, υποκειμενική υπόθεση, η οποία θα έπρεπε ωστόσο, να κρίνεται αντικειμενικά. 
Ότι πιο ευφυές, είναι να αναδείξουμε τον εαυτό μας, με την όποια ενδυματολογική επιλογή, αρκεί να νιώθουμε αυτοπεποίθηση και σίγουρα αυτό, θα αποτυπωθεί στο βλέμμα μας καθηλώνοντας το γύρω μας.
Anna Tzeni