Μεγάλες εταιρείες στις ΗΠΑ αναπτύσσουν εργαλεία με τα οποία μπορούν να παρακολουθούν τις κινήσεις των υπαλλήλων του γραφείου τους, ακόμα και για αποστάσεις μερικών εκατοστών.
Μερικές από αυτές τις εταιρείες, μάλιστα, εισηγούνται υποχρεωτική επιτήρηση των κινήσεων των υπαλλήλων τους, μέσα από εφαρμογές στα έξυπνα κινητά τους τηλέφωνα.
Σε άρθρο των Hannah Murphy και Patrick McGree στην «Financial Times», αναφέρεται ότι μεγάλες εταιρείες όπως ο διεθνής συμβουλευτικός οίκος PwC (PricewaterhouseCoopers) είναι σε ένα αγώνα ταχύτητας για το ποιος θα φτιάξει εργαλεία επιτήρησης που θα παρακολουθούν την εξάπλωση του κορωνοϊού μέσα σε γραφεία και χώρους εργασίας.
Οι εταιρείες, οι οποίες επίσης περιλαμβάνουν μικρές αμερικανικές start-up εταιρίες όπως οι Locix και Microshare, θέλουν να δώσουν στους εργοδότες την εμπιστοσύνη να ανοίξουν ξανά τις εγκαταστάσεις τους, να ελέγξουν δραστικά τις εξάρσεις της επιδημίας και να ειδοποιούν το προσωπικό τους εάν έρθει σε επαφή με μολυσμένους συναδέλφους.
Τη στιγμή που κυβερνήσεις και εταιρείες τεχνολογίας εργάζονται σε εθελοντικά εργαλεία που στέλνουν παρόμοιες ειδοποιήσεις, αυτά ενδεχομένως να μην είναι ευρέως αποδεκτά. Αντίθετα, η PwC είπε πως οι εταιρείες πρέπει να κάνουν αυτά τα εργαλεία υποχρεωτικά.
Ο επικεφαλής της «πρακτικής συνδεδεμένων λύσεων» («connected solutions practice») της PwC, Rob Mesirow, ανέφερε πως «πραγματικά χρειαζόμαστε την πλειοψηφία των ανθρώπων να το κάνουν αυτό». Συνέχισε λέγοντας πως «οι αμερικανικές επιχειρήσεις θα πρέπει να πουν στους υπαλλήλους τους: Αν θα επιστρέψετε πίσω στο περιβάλλον εργασίας, θα χρειαστείτε αυτή την εφαρμογή στο κινητό σας».
Η Locix είπε πως κατασκευάζει ένα εργαλείο που σχεδιάστηκε για να εντοπίζει που πήγαν οι άνθρωποι εντός μερικών εκατοστών.
Εάν ένας υπάλληλος, συνεχίζει το δημοσίευμα της «Financial Times», αποδειχθεί θετικό κρούσμα, η εταιρεία μπορεί να ιχνηλατήσει τα βήματά του και δει ακριβώς που ήταν, για πόσο χρονικό διάστημα και με ποιους συναναστράφηκε. Οι επιφάνειες στις οποίες ήρθε σε επαφή μπορούν να καθαριστούν αμέσως μόλις γίνει γνωστό ότι κάποιος μολυσμένος τις χρησιμοποίησε, όπως για παράδειγμα ένα ανυψωτικό μηχάνημα ή μια φωτοτυπική.
«Μέσα σε μια αποθήκη, προσπερνώ ανθρώπους σε δευτερόλεπτα», ανέφερε ο Vik Pavate, διευθύνων σύμβουλος της Locix. «Η επαφή δεν είναι μόνο με άτομα, αλλά και με χώρους… Είναι το ‘πού ήσουν’ και το ‘πόσο έκατσες εκεί;’».
Η «Γενική Ιχνηλάτηση Επαφών» («Universal Contact Tracing») της Microshare θα θέλει τους υπαλλήλουν να φοράνε κονκάρδες ή μπρελόκ ή βραχιολάκια με ενσωματωμένους φθηνούς πομπούς τεχνολογίας Bluetooth.
Ο υπεύθυνος ρίσκου και βιωσιμότητας της εταιρείας που εδρεύει στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, Michael Moran, ανέφερε στην «Financial Times» ότι η καλύτερη εναλλακτική στο πρόγραμμα που σχεδίασαν η Google με την Apple όπου γίνεται χρήση του σήματος Bluetooth του κινητού τηλεφώνου.
Πρόσθεσε πως «ένα εκπληκτικά ‘τυφλό σημείο’ της προσέγγισης των Google-Apple είναι που νομίζουν πως υπάρχει κάπως μια καθολική υιοθέτηση των έξυπνων τηλεφώνων. Δεν είναι αλήθεια. Στην πραγματικότητα, οι πιο ευάλωτοι πληθυσμοί στον κόσμο είναι ακριβώς αυτοί που δεν τα έχουν.»
Η λύση της PwC κάνει χρήση τόσο των λειτουργιών Bluetooth, όσο και των λειτουργιών WiFi, που υπάρχουν στο έξυπνο τηλέφωνο των υπαλλήλων της για να χαρτογραφήσουν ανώνυμα το πως αλληλεπιδρούν.
Σε περίπτωση που ένα άτομο ενημερώσει την διεύθυνση προσωπικού πως έχουν μολυνθεί, τότε εξουσιοδοτημένο προσωπικό θα περάσει τις πληροφορίες μέσα στο σύστημα «και σε διάστημα δευτερολέπτων θα τους εντοπίσει όλους». Έτσι, ο υπεύθυνος προσωπικού μπορεί να ενημερώσει τους υπόλοιπους υπαλλήλους, ανέφερε ο κ. Mesirow. «Επίσης, χωρίζει τα άτομα σε ομάδες υψηλού, μέτριου και χαμηλού ρίσκου με βάση τον χρόνο και την απόσταση. Είναι γι’ αυτό που η ακρίβεια είναι πολύ σημαντική.»
Πρόσθεσε πως εναπόκειται στους εργοδότες να διατηρήσουν το απόρρητο του προσωπικού τους. «Το σύστημά μας έχει σχεδιαστεί με τρόπο που να έχει τις απόλυτες πύλες προστασίας της ιδιωτικής ζωής, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν μπορείς να ελέγξεις την ανθρώπινη φύση», ανέφερε ο κ. Mesirow. «Δεν είναι εδώ για να αστυνομεύουμε τη διεύθυνση ανθρώπινου δυναμικού των Fortune 1000».
Οι ειδικοί σε θέματα ασφάλειας σημειώνουν πως οι υπαλλήλου που χρησιμοποιούν έξυπνα τηλέφωνα που τους χορηγούν οι εταιρείες τους έχουν πολύ λίγη προστασία απορρήτου έτσι και αλλιώς. Σε πολλές περιπτώσεις, οι εργοδότες μπορούν να παρακολουθούν την τοποθεσία ενός χρήστη ή τι εφαρμογές κατεβάζουν.
Ωστόσο, οι εταιρείες πρέπει να παρέχουν εγγυήσεις σχετικά με την εμπιστευτικότητα και να εξηγούν τις προσδοκίες σχετικά με το πως θα χρησιμοποιηθούν τα δεδομένα, πως θα προστατευθούν και για πόσο καιρό, ούτως ώστε να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των χρηστών.
«Θα είναι πολύ δύσκολο να πετύχουν τον στόχο επιστροφής στη δουλειά χωρίς να θυσιασθεί κομμάτι της ιδιωτικότητας», δήλωσε η Jena Valdetero, δικηγόρος της Bryan Cave Leighton Paisner με ειδικότητα σε αυτά τα θέματα. «Χωρίς τις αρχές διακυβέρνησης δεδομένων και λογοδοσίας, αυτές οι λύσεις είναι ανοιχτές σε κατάχρηση».
Πρόσθεσε πως «έχει να κάνει με διαφάνεια, με λογοδοσία, με ασφάλεια δεδομένων και με ελαχιστοποίηση δεδομένων – όχι με την συλλογή περισσότερων απ’ ότι χρειάζεσαι».
Άλλοι επικριτές σημειώνουν τους τεχνολογικούς περιορισμούς και αμφισβητούν ακόμη και την αποτελεσματικότητα των επιχειρηματικών αυτών λύσεων. Για παράδειγμα, η τεχνολογία μπορεί να μην αναγνωρίζει πως το άτομο φέρει προστατευτικό εξοπλισμό και να τον επισημαίνει ως «υψηλού κινδύνου» έπειτα από κάποιες συναντήσεις.
Αυτές οι λύσεις μπορεί να βελτιωθούν με τον καιρό και να γίνουν πιο ακριβείς. Ή, μπορεί να αποτύχουν να ανταποκριθούν στο σκοπός τους, ανέφερε ο Ashkan Soltani, ανεξάρτητος ερευνητής σε θέματα απορρήτου και πρώην επικεφαλής τεχνολόγος στον Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου, καθώς και πρώην σύμβουλος του Λευκού Οίκου επί Μπάρακ Ομπάμα.
Ο Soltani ανέφερε στην «Financial Times» πως «κάθε επιχείρηση σήμερα προσπαθεί να σκεφτεί πως να επιτρέψει με ασφάλεια στο εργατικό δυναμικό της να επιστρέψει στο γραφείο». «Ωστόσο», πρόσθεσε, «οι τεχνολογικές λύσεις μοιάζουν με γιατροσόφια. Δεν πρόκειται να είναι αξιόπιστα».