Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Θα τρελαθώ!
Πρέπει να με περνάνε για μεγάλο βόδι, για πιο ηλίθιο κι από τον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι!
Επιστροφή στην κανονικότητα των πολιτών, των επιχειρήσεων, της χώρας, διαλαλούν οι πολιτικοί.
Επιστροφή στην κανονικότητα υποστηρίζουν δημοσιογράφοι και πιστοί φίλοι των κομμάτων με δημοσιεύματα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Κι αναρωτιέμαι ο βλαξ:
Θα συνεχίζω να υποστηρίζω πως θα πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά μήπως αλλοιώνονται επικίνδυνα συνταγματικά δικαιώματα πολιτών, μήπως καταργούνται σταδιακά θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που με θυσίες και αίμα, κατέκτησαν οι άνθρωποι.
Μπορεί κανείς να αναλογιστεί τα φοβικά σύνδρομα που θα αναπτυχθούν στα μικρά παιδιά όταν θα μεταβαίνουν στο σχολείο, στο φροντιστήριο, με μάσκες, κουβαλώντας απολυμαντικά, κι έχοντας την συμβουλή των γονιών και των δασκάλων ως οδηγό, να κρατούν αποστάσεις από τους συμμαθητές τους για να μην μολυνθούν; Εμμέσως του «δείχνουν» ως επικίνδυνους για την υγεία του, τους φίλους του, τους συμμαθητές του. Τι κοινωνικές σχέσεις επομένως θα αναπτύξουν, κοινωνικές σχέσεις απαραίτητες για το «κτίσιμο» της προσωπικότητάς τους;
Μπορεί ο νέος, η νέα, να νοιώσουν ελεύθεροι να αγαπήσουν, να αγκαλιαστούν, να φιληθούν, όταν η επίσημη πολιτεία μέσω της κυβέρνησης, των πολιτικών, των ΜΜΕ, τους «πιπιλάνε» το μυαλό, πως είναι επικίνδυνο να κυκλοφορούν χωρίς μάσκα, να έρχονται σε επαφή με άλλα άτομα γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να μολυνθούν από τον «θανατηφόρο» ιό; Έχει αναλογιστεί ο κάθε ένας ειδικός που προτείνει την θέσπιση περιοριστικών – αστυνομικών μέτρων με το πρόσχημα την υγεία των πολιτών, τις κοινωνικές κι ψυχολογικές επιπτώσεις για τους νέους αυτών των περιοριστικών μέτρων;
Μπορεί ο εργαζόμενος οικογενειάρχης, να αισθάνεται ασφαλής για το μέλλον του, όταν βλέπει να γκρεμίζονται με μιας, όλα όσα προϋπήρχαν στις εργασιακές σχέσεις;
Πρώτη διαπίστωση επομένως από τα μέτρα που λαμβάνονται, είναι ο περιορισμός των ανθρωπίνων ελευθεριών. Και πρέπει να αναθεωρηθούν κάποια από τα μέτρα αν όχι όλα.
Ασφαλώς και υπάρχει ο ιός covid – 19. Τα τελευταία χρόνια παρουσιάστηκαν κι άλλοι επικίνδυνοι ιοί, με ποιον σοβαρό αυτόν του aids. Και φυσικά, ακόμη και σήμερα, υπάρχουν νέα κρούσματα σε όλο τον κόσμο. Παρά την επικινδυνότητα του ιού, τέτοια περιοριστικά αστυνομικά μέτρα, σε καμία χώρα δεν ελήφθησαν.
Μεγάλος παγκοσμίως είναι ο θάνατος πολιτών από τα ναρκωτικά. Τα «πολιτισμένα» κράτη κι «ευαίσθητοι» πολιτικοί, με διάτρητους νόμους, θέλησαν να δείξουν στους πολίτες πως επιθυμούν την καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών. Τι έχει αποδειχθεί; Οργιάζει το εμπόριο ναρκωτικών παγκοσμίως και ενώ οι «ευαίσθητοι» προστάτες της ανθρωπότητας μπορούν με ευκολία να επιτεθούν σε μια χώρα για να «αρπάξουν» τις πλουτοπαραγωγικές περιοχές, δεν κάνουν το ίδιο για να εξαφανίσουν τις καλλιέργειες ή τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ναρκωτικών ουσιών.
Ας αναλογιστούμε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Ας σκεφτούμε ανάποδα, ξεκινώντας από την απορία, γιατί δεν εξαπλώθηκε σε ΟΛΗ την Κίνα ο θανατηφόρος ιός (γνωρίζοντας ότι για δύο ή τρεις ημέρες που δεν εκδηλώνεται στον ασθενή μπορεί να μεταδοθεί) αλλά περιορίστηκε σε συγκεκριμένη περιοχή λαμβάνοντας επιδημικό χαρακτήρα; Γιατί σήμερα δεν παρουσιάζεται κανένα απολύτως σύμπτωμα στην Κίνα, μια χώρα με συγκεκριμένα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά;
Τελικά είμαι βλαξ!!!
Πρέπει να κάνω ότι μου λένε χωρίς να σκέπτομαι!
Πρέπει να σταματήσω τις σχέσεις μου με τους άλλους ανθρώπους για να μη μολυνθώ!
Πρέπει να ακούσω την κυβέρνηση, τους επιστήμονες και τους δημοσιογράφους γιατί αυτοί γνωρίζουν το θέμα καλύτερα από μένα.
Μάλιστα, μετά τις δηλώσεις επωνύμων, για συνωμοσιολογίες ανίδεων και επικίνδυνων πολιτών, σκοπεύω να αλλάξω ρότα.
Μα γιατί θα ρωτήσει κάποιος.
Μα απλά! Γιατί είμαι βλαξ!