Έχετε πίστη κι υπομονή. Τώρα ξεκινούν όλα

Γράφει ο Θεολόγος Παπαδόπουλος
Μοριακός – Βιολόγος

Τα πάντα θα αλλάξουν. Βλέπετε, το πρόβλημα δεν είναι ο συνωστισμός κι η συνάθροιση. Ποτέ δεν ήταν αυτό.
Το πρόβλημα είναι η Θεία Κοινωνία. Για την Πολιτεία ότι και να λέμε ως Χριστιανοί δεν πείθουμε. Δύο χιλιάδες χρόνια ιστορίας είναι κενό γράμμα.
Για την Πολιτεία η Θεία Κοινωνία με τον τρόπο που δίδεται στους πιστούς αποτελεί μέσο μετάδοσης νόσου.
Η Πολιτεία δε θρησκεύει. Όταν δείτε ξανά τους εξοχότατους άρχοντες να συνωστίζονται μπροστά μπροστά στο σολέα του ναού ενόψει εκλογών, ρωτήστε τους.
Οπότε μη χάνετε τον καιρό σας λέγοντας για δύο μέτρα και δυο σταθμά. Μη συγκρίνετε έναν Ορθόδοξο ναό με σούπερ μάρκετ, τράπεζες, πολυκαταστήματα ή καφετέριες. Είναι χειρότερο.
Ήδη έχει ανοίξει – δημόσια πλέον κι από επίσημα αρχιερατικά χείλη – η συζήτηση για αλλαγή του τρόπου της Θείας Μεταλήψεως στηριζόμενη στην αρχαία παράδοση της Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιάκωβου.
Λαμβάνοντας δηλαδή πρώτα το Σώμα στο δεξί μας χέρι κι έπειτα πίνοντας από κοινό Ποτήριο το Αίμα.
Ακόμα κι αυτό μπορεί να ενοχλήσει, να μην τους κάνει, κι εν τέλει να λαμβάνουμε έτοιμες ατομικές μερίδες εμβαπτισμένου στον οίνο άρτου.
Ξέρετε κάτι; Δε με ενοχλεί.
Και στους Μάρτυρες μέσα στις φυλακές οι Χριστιανοί έφερναν τον Θείο Μαργαρίτη κεκρυμμένο μέσα σε φρούτα, μέσα σε μήλα ή ακόμα και μέσα σε μια σταφίδα όπως στην Αγία Αργυρή. Είναι πολλά τα παραδείγματα που διαβάζουμε στους βίους των Αγίων Μαρτύρων.
Υπάρχει μια τρομερή ιστορία για τη Θεία Λειτουργία στα χρόνια του άθεου σοβιετικού καθεστώτος. Συγχωρέστε με που δεν θυμάμαι πού ακριβώς τη διάβασα.
Σε μια πόλη της Ρωσίας λοιπόν οι μπολσεβίκοι θέλοντας να γελοιοποιήσουν τη Λατρεία των Ορθοδόξων συνεννοήθηκαν και πήγανε στον κεντρικό ναό.
Εκεί λοιπόν ανάμεσα τους ήταν ένα μέλος του κόμματος απόφοιτος ιερατικής σχολής. Ήξερε να διαβάζει τις ευχές από τα Λειτουργικά βιβλία.
Χτύπησαν λοιπόν την καμπάνα κι έβγαλαν ανακοινώσεις για να προσέλθει ο κόσμος που ήθελε να λειτουργηθεί κι ο προαναφερόμενος μπολσεβίκος άρχισε ντυμένος με ιερατικά άμφια να τέλει τη Θεία Λειτουργία. Έκανε τα πάντα.
Διάβασε και το Ευαγγέλιο έκανε και τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων. Αντί για κρασί έβαλε βότκα και πέταξε μέσα ένα ξερό κομμάτι ψωμί.
Ήρθε η ώρα της Θείας Μεταλήψεως. Τους κοινώνησε όλους με περισσή σοβαροφάνεια.
Όταν τελείωσε ξεκίνησε το γέλιο και το γλέντι για τους αθεόφοβους. Πέταξε κάτω το Άγιο Ποτήριο και φώναζαν στους ξαφνιασμένους χριστιανούς ότι τους κορόιδεψαν και τους έδωσαν βότκα και ψωμί.
Άρχισαν να τους χτυπούν, να γελούν, να τους βρίζουν χυδαία. Ατάραχος ένας γεράκος πλησίασε τη χυμένη στο πάτωμα βότκα με τα υπολείμματα του ψωμιού.
Κι άρχισε να γλύφει το πάτωμα ώστε να μη μείνει τίποτα όπως θα έκανε ο ιερέας για τη Θεία Κοινωνία. Έμειναν όλοι απορημένοι. Μα τι κάνει ο γέρος; Το έχασε τελείως; Τον άφησαν να τελειώσει.
Σηκώθηκε και τους είπε.
Παιδιά μου είμαι ιερέας. Καθόλη τη διάρκεια της κωμωδία σας, εγώ έβλεπα το Πανάγιο Πνεύμα να ενεργεί. Όλοι μας κοινωνήσαμε Σώμα κι Αίμα Χριστού. Ο Θεός να σας συγχωρέσει για αυτό που κάνατε.
Σας ευχαριστούμε όμως γιατί γίνατε αιτία για ένα τέτοιο Δώρο σε μια τόσο σκοτεινή εποχή. Η ιστορία, η ουσιώδης ανάλυση της οποίας δεν είναι της παρούσης, συνεχίζεται με μαρτυρικό τέλος για πολλούς από τους παρευρισκομένους.
Πού θέλω να καταλήξω. Ο Θεός κοιτά την προαίρεση. Εάν η πίστη μας είναι στέρεη και βεβαία δε θα κλονιστεί από τίποτα.
Εάν είναι χλιαρή θα την εμέσει. Αλίμονο.
Εάν πιστεύω το θαύμα των θαυμάτων μα φοβάμαι τον μπροστινό μου τότε μάταια όλα. Τα κίνητρα κι η προαίρεση του καθενός θα τον κρίνουν όταν έρθει η ώρα.
romfea