Του Κώστα Γουργουλιάνη
Παρατηρώ τις τελευταίες ημέρες, μια μεγάλη μείωση της διασποράς πληροφοριών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον κορονοϊό.
Ευτυχώς ξεχάσαμε όλα αυτά που ήταν κύρια αντικείμενα συζήτησηςπριν από λίγες εβδομάδες, ακόμα και στο ευρύ κοινό ,όπως πόσο επικίνδυνη ήταν η αθώα μέχρι τότε ιβουπροφαίνη, η σύσταση για λήψη χλωροκίνης ακόμα και για προληπτικούς λόγους σε υγειονομικούς ή για τη μαγική κολχικίνη που φαινόνταν να προστατεύει από τις καρδιολογικές επιπλοκές.
Νόμιζα τότε ότι η αισιόδοξη ματιά μου και η καθημερινή αξιολόγηση της πλούσιας πλην όμως πτωχής σε ποιότητα ιατρικής βιβλιογραφίας , έδιωχνε τα σύννεφα αγωνίας , συμμετέχοντας σε κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές.
Τώρα που τα κανάλια συνεχίζουν με σχεδόν ολοήμερες εκπομπές, προσκαλώντας κάποιους σοφότερους, και ίσως φοβικούς, με τις ίδιες επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις που συχνά μεγαλώνουν τις ασάφειες, θεωρώ ότι η συμμετοχή μου θα συμβάλει, στην επιβίωση αυτών των εκπομπών με την προσέλκυση και άλλων σχετικών διαφημίσεων.
Με ενοχλεί όμως πάρα πολύ που ξεχάσαμε άλλες πραγματικές μάστιγες όπως το κάπνισμα, τη ρύπανση, τη διάδοση των άλλων λοιμωδών νοσημάτων όπως της φυματίωσης, την πρόληψη του καρκίνου. Είναι η ώρα να εκτιμήσουμε όλοι μας τα καλά που ξαναγνωρίσαμε τις τελευταίες εβδομάδες, όπως την οικογενειακή θαλπωρή, την τήρηση των κανόνων υγιεινής, την χρήση του διαδικτύου.
Τώρα που έφθασε η επόμενη μέρα της πανδημίας, με τον κόσμο να επιστρέφει αισιόδοξος στις παραλίες, στα καταστήματα και σύντομα στις καφετέριες και τα εστιατόρια, η μη συμμετοχή μας σε τηλεοπτικές εκπομπές, ενισχύει την επιστροφή μας στην πραγματική ζωή και μας απομακρύνει από εικόνες φοβίας και πανικού.
Πηγή