Κορωνοϊός, ο τόσο αθώος…

Η συγκράτηση της γλώσσας συνιστά σίγουρα μια από τις ύψιστες αρετές. Η σοφή προτροπή ώστε το τόσο χρήσιμο για τον άνθρωπο αυτό εργαλείο να μην προτρέχει της διάνοιας, δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι αποδεικνύεται χρυσός.

Ιδιαίτερα σε χαλεπούς καιρούς, όπως τους βιώνουμε σήμερα, η πλειοδοσία στο ποιος θ’ αμολήσει τη μεγαλύτερη φανφάρα -αθώα ή ύποπτη- για να ισορροπεί τα πράγματα εκεί που συμβιβάζονται με προθέσεις, διαθέσεις και ορέξεις, συνιστά την πλέον επικίνδυνη πανδημία… Κυρίως, όταν στην ερμηνεία των όσων εκστομίζονται ευδοκιμεί η παραπομπή σε ακόμα πιο τρομακτικά σκηνικά και εξάπτονται υποψίες με κωδικούς που εξυφαίνονται μέσα από τα πιο ύποπτα σενάρια για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Το πράγμα σίγουρα προσλαμβάνει διαστάσεις άλλης μορφής λοιμώδους νόσου, όταν μέσα σ’ όλο αυτό τον συρφετό της πανδημίας, τα ακόμα πιο «τρελά» εκστομίζονται από ανθρώπους που αποφασίζουν για την τύχη και το μέλλον του κόσμου, από τις θέσεις που κατέχουν, αλλά και από την επιρροή που μπορούν να ασκούν στις εξελίξεις.
Μετά από όσους προηγήθηκαν σε άλλα κουφά που εισπράξαμε σε πλανητικό επίπεδο, προεξάρχοντος του Ντόναλντ Τραμπ, ήταν σειρά του Νετανιάχου να εκφραστεί και να εκφράσει τη δική του σκέψη. Αμόλησε τα περί εμφύτευσης μικροτσίπ σε όλα τα παιδιά που επιστρέφουν στα σχολεία. Για να τρέχει μετά από ξέσπασμα κύματος αντιδράσεων να διαβεβαιώσει ότι «δεν θα υπάρξει παραβίαση της ιδιωτικής ζωής».
Όπως σημειώνει η «Jerusalem Post», πρότεινε την επιστράτευση νέας τεχνολογίας, στην οποία έχει καλά πατήματα η χώρα του στην καθημερινότητα των πολιτών. Σοβαρολογούσε, βέβαια, ο άνθρωπος και καθόλου δεν αστειευόταν. Δηλαδή, εκεί που και να θέλεις να επιχειρήσεις να βλέπεις ως υπερβολές κάποιες υποψίες περί «τσιπαρισμάτων» και «σφραγίδων» ή άλλων παρόμοιων που εξάπτουν πνεύματα και φαντασίες, ξαφνικά προσγειώνεσαι, θέλοντας και μη, σε διαύλους άλλων πραγματικοτήτων που σε λούζουν με κρύο ιδρώτα.
«Μίλησα -λέει- με επικεφαλής της τεχνολογίας, προκειμένου να βρούμε μέτρα, όπως οι αισθητήρες. Για παράδειγμα, κάθε άτομο, κάθε παιδί (το θέλω πρώτα σε παιδιά) να έχει έναν αισθητήρα που θα κτυπά συναγερμό κάθε φορά που πλησιάζεις πολύ κοντά, όπως αυτοί στα αυτοκίνητα…».
Ο άνθρωπος, λοιπόν, όπως τα αυτοκίνητα, τα αντικείμενα, τα πράγματα… Χωρίς καμιά απολύτως διαφορά. Σε εκδοχές που μπορεί να συλλάβει η φαντασία με τα όσα προτείνουν ηγέτες απ’ όλες τις μεριές του πλανήτη, η ελεύθερη βούληση, η ελεύθερη σκέψη, μπορούν πλέον ως μεγέθη να καταχωνιαστούν σε χρονοντούλαπα, χωρίς κανένα πλέον νόημα και περιεχόμενο…
Γιατί στο όνομα της ασφάλειας, με όλους τους εφευρετικούς μηχανισμούς «αποστασιοποίησης» που επιστρατεύονται, θα εκπίπτει πλέον ο άνθρωπος σ’ ένα απλό ρομπότ… Χειραγωγούμενο, ποδηγετούμενο, εκεί και όπου θέλουν να το σέρνουν…
Οι σύγχρονες μέθοδοι «αποστασιοποίησης» που με τόση μαεστρία στήνονται, επιφέρουν, δυστυχώς, το τελειωτικό πλήγμα στην αυθεντική κοινωνικότητα, η οποία φαίνεται ότι θα είναι το μεγάλο ζητούμενο στο μέλλον. Η σχέση πλέον θα εξυφαίνεται μέσα από τους πιο ψυχρούς και τεχνητούς μηχανισμούς. Τα γεγονότα βοούν…
Όσο κι αν το παλέψεις δεν σου επιτρέπουν να παραμένεις ανυποψίαστος… Μόνο αν επινοηθούν ειδικές «μάσκες», δεν θα μπορούμε να οσφραινόμαστε την πανδημία ενός άνευ προηγουμένου απανθρωπισμού που επέρχεται με, κατά τ’ άλλα, «καινοτόμες», αλλά και τόσο «ευφάνταστες» τεχνολογίες…
Όλα πλέον θα μπορούν να θυσιάζονται στον βωμό της δήθεν ανάσχεσης μιας πανδημίας που μπροστά σε άλλες ιογενείς παθογένειες που μας προσβάλλουν και μας συνθλίβουν, μάλλον αποδεικνύεται τόσο αθώα…
Χριστάκης Ευσταθίου
philenews