Η Θεσσαλονίκη παραδόθηκε στην βρωμιά (και κυριολεκτικά)

Από μικρό παιδί μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη στην περιοχή του Φαλήρου. Το μάζεμα των σκουπιδιών ήταν μία καθημερινή εικόνα με το προσωπικό του δήμου ντυμένο με φόρμες εργασίας να μαζεύει σχολαστικά της σακούλες.
Στην συνέχεια με φαράσια και σκούπες σκούπιζαν όσα απόμειναν στο σημείο που βρίσκονταν πριν τα
σκουπίδια καθώς και όσα έπεφταν από το απορριμματοφόρο κατά την διάρκεια της αποκομιδής. Αυτή η εικόνα πλέον έχει αλλάξει. Ο δήμος δεν χορηγεί φόρμες στους υπαλλήλους ή δεν της φορούνε και οι οποίοι φορούν δικά τους ρούχα. Αυτό όμως που με ενοχλεί ιδιαίτερα είναι ότι μετά την αποκομιδή δεν καθαρίζουν το σημείο που βρίσκονταν πριν τα σκουπίδια, αλλά ούτε τα σκουπίδια που πέφτουν στο έδαφος, με αποτέλεσμα να μεταφέρονται από τα αυτοκίνητα που τα πατούνε και να βρομίζει όλος ο δρόμος. Αν κοιτάξεις σε έναν δρόμο που πέρασε πριν το απορριμματοφόρο μπορείς να καταλάβεις σε ποια σημεία σταμάτησε. Το θέμα δεν έχει να κάνει μόνο με την καλαισθησία αλλά είναι και θέμα υγιεινής αφού τα σκουπίδια απλώνονται παντού, ιδιαιτέρα όταν βρέχει.